Μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο Democracy Νow και τους δημοσιογράφους Χουάν Γκονζάλες και Έιμυ Γκούντμαν για την προσωπικότητα του Ντόναλντ Τραμπ έδωσε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Ντέιβιντ Καίυ Τζόνστον.

Ο Ντέιβιντ Καίυ Τζόνστον είναι ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος, ο οποίος παρακολουθεί την πορεία Ντόναλντ Τραμπ επί δεκαετίες. Για πρώτη φορά κάλυψε δημοσιογραφικά τον Τραμπ την δεκαετία του 1980, όταν εργαζόταν στο Ατλάντικ Σίτυ ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας Philadelphia Inquirer. Ο Τζόνστον κάλυψε εν συνεχεία τον Ντόναλντ Τραμπ  για τους New York Times. Η νέα βιογραφία του Τζόνστον για τον Ντόναλντ Τραμπ, μόλις κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «The Making of Donald Trump» (σε ελεύθερη απόδοση: «Κατασκευάζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ»).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οι σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τη μαφία

Η συζήτηση γύρω από τα φορολογικά του Τράμπ κι όχι μόνο:

JUAN GONZÁLEZ: Έχουμε και το θέμα των φορολογικών δηλώσεων του Τραμπ, που επανέρχεται συνέχεια κατά την προεκλογική του εκστρατεία.

DAVID CAY JOHNSTON: Σωστά, και οι φόροι είναι ο κατ’εξοχήν τομέας στον οποίο ειδικεύομαι. Γνωρίζουμε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν πλήρωσε ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος για τα έτη 1978, 1979.  Εκείνος κι εγώ, είχαμε εξάλλου την ευκαιρία να το κουβεντιάσουμε στην διάρκεια ενός γεύματος το 1984 και στην δεκαετία του ’90. Επίσης, η δήλωση του 1984 είναι πολύ αποκαλυπτική. Δεν νομίζω ότι τα μεγέθη της περιουσίας του είναι αυτά που δηλώνει, επ’ουδενί.

Το 1984 όμως, υπέστη λογιστικό έλεγχο από την πολιτεία και την πόλη της Νέας Υόρκης, που αμφότερες επιβάλλουν φόρο εισοδήματος. Συμπλήρωσε λοιπόν ένα έντυπο, όχι ολόκληρη την δήλωση, το οποίο εμφάνιζε μηδενικό εισόδημα για την συγκεκριμένη κατηγορία και πάνω από 600.000 δολλάρια σε φοροαπαλλαγές. “Οποία έκπληξις!” αναφώνησαν οι ελεγκτές, “Παρακαλούμε να αιτιολογήσετε αυτές τις εκπτώσεις. ” Δεν μπορούσε να το κάνει. Έδωσε ωστόσο εντολή στον νομικό του εκπρόσωπο, στον αρμόδιο επί φορολογικών θεμάτων, να ασκήσει έφεση. Και έφτασε η στιγμή που ενόρκως, ο παλαιόθεν έμπιστός του περί τα φορολογικά, όταν του επιδεικνύουν το συμπληρωμένο έντυπο άρθρωσε μετά δυσκολίας ένα:  “Χμ, αυτή είναι η υπογραφή μου, αλλά δεν το  έχω συμπληρώσει εγώ το συγκεκριμένο έντυπο.”  Να λοιπόν μια πολύ καλή ένδειξη φορολογικής απάτης.

O Ντόναλντ έχει εμπλακεί και σε άλλες απάτες φορολογικής φύσεως, τις οποίες είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.  Ενεπλάκη στο επονομαζόμενο σκάνδαλο της άδειας κοσμηματοθήκης, εδώ στη Νέα Υόρκη. Που σημαίνει ότι κάποιος δηλώνει ότι δεν μένει στην πόλη, εντός της Πολιτείας, και κανονίζει να του αποσταλεί από το κοσμηματοπωλείο, στο οποίο έχει μόλις πραγματοποιήσει μια αγορά, ένα κενό πακέτο εκτός Πολιτείας, έτσι ώστε να αποφύγεις τους φόρους επί των πωλήσεων, που ισχύουν στη Νέα Υόρκη. Εν προκειμένω, μόλις ο Ντόναλντ αντιλήφθηκε ότι διεξαγόταν έρευνα, έκανε ό,τι κάνει συνήθως ώστε να αποφεύγει τους ελέγχους, έσπευσε στην Αστυνομία και κατήγγειλε τους άλλους.

JUAN GONZÁLEZ: Αν λοιπόν υπήρχαν αποχρώσες ενδείξεις απάτης, τι έγινε τελικά;

DAVID CAY JOHNSTON: Γνωρίζουμε μόνο τι έγινε στην δημοτική και πολιτειακή υπόθεση. Η Πολιτεία του επέβαλε κυρώσεις, αστικές και όχι ποινικές. Με αυτόν τον τρόπο επιλύονται όλες σχεδόν οι φορολογικές υποθέσεις. Όσον αφορά την δημοτική αρχή της πόλης, εφόσον κανείς δεν μπορούσε να βρει το πρωτότυπο και το μόνο χαρτί που είχαν στα χέρια τους ήταν μια υπογεγραμμένη φωτοτυπία, ο δικαστής δεν επέβαλε τις προβλεπόμενες κυρώσεις, λόγω των σχετικών αμφιβολιών. Κατέστησε όμως απολύτως σαφές ότι θεωρούσε την υπόθεση πολύ ύποπτη.

JUAN GONZÁLEZ: Εντέλει, δεδομένου όλου ετούτου του ιστορικού από ψεύδη, απάτες και λοιπές προσπάθειες παράκαμψης του νόμου, σας εξέπληξε καθόλου το γεγονός της μεγάλης, της τεράστιας υποστήριξης που έτυχε ο Τραμπ από τους πιστούς Ρεπουμπλικανούς;

DAVID CAY JOHNSTON: Χουάν, θα σας πω για ποιόν λόγο δεν εκπλήσσομαι.  Όπως και οι δυο σας γνωρίζετε, έχω ξοδέψει πάνω από 20 χρόνια της ζωής μου για να βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή καταγγελίας των ανισοτήτων από του βήματος του συντηρητικού, του κυρίαρχου τύπου. Τον καιρό που κανείς δεν έγραφε γι’αυτό, εγώ καταδείκνυα, πώς οι κυβερνητικές πολιτικές παίρνουν από τους πολλούς για να δίνουν στους λίγους.  Ως εκ τούτου, για τους ανθρώπους ετούτης της χώρας, που ζουν υπό καθεστώς οικονομικής τρομοκρατίας, γι’αυτό το 50% που βρίσκεται από κάτω, εγώ υπήρξα συνήγορος, τους υπερασπίστηκα με πάθος. Δεν είναι όμως αυτοί που διαβάζουν τα βιβλία μου.  Αυτό που ξέρουν εκείνοι, είναι: “Όσο πιο σκληρά δουλεύω, τόσο πιο λίγα βγάζω.  Αν χάσω την δουλειά μου, δεν ξέρω πώς θα πληρώσω το ενοίκιό μου ή πως θα κρατήσω μια στέγη πάνω από τα κεφάλια των παιδιών μου. ” Κι εδώ μπαίνει ο Ντόναλντ, που σαν καλός δημαγωγός αναφωνεί: “Έχω λύση. Φταίνε οι Μεξικανοί. Φταίνε οι Μουσουλμάνοι. Φταίνε οι Κινέζοι.” Και ο λαός γέρνει προς το μέρος του ― όχι όλοι, μα ένα μεγάλο μέρος των υποστηρικτών του προέρχεται από αυτούς τους ανθρώπους.

AMY GOODMAN: Γράφετε για το πόσα από τα εστιατόριά του, ή τα γήπεδα γκολφ που έχει στην κατοχή του, έχουν λάβει διακρίσεις των Πέντε και Έξι Διαμαντιών.

DAVID CAY JOHNSTON: Μάλιστα, αναφέρεστε στο γεγονός ότι τουλάχιστον 19 ιδιοκτησίες του Τραμπ έχουν αυτές τις μεγάλες πινακίδες που αναγράφουν Βραβείο Πέντε Διαμαντιών, Βραβείο Έξι Διαμαντιών. Πρόκειται για διακρίσεις που ο ίδιος ο Ντόναλντ απένειμε στον εαυτό του. Εκείνος και η οικογένειά του είχαν την πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο κάποιου φορέα που λεγόταν Ακαδημία Αμερικανικών Επιστημών Φιλοξενίας ή κάτι παρόμοιο, που αποτελεί επινόηση ενός μαφιόζου, ενός καταδικασθέντος  κλέφτη έργων τέχνης γνωστού ως “Ο ξεκάλτσωτος Τζόυ,” που κατοικεί στο νότιο Σέντραλ Παρκ. Κι ο Ντόναλντ πήγαινε σε τελετές για να παραλάβει αυτά τα έπαθλα και τις εντυπωσιακές πλακέτες που τα συνοδεύουν, επί των οποίων βρίσκεται η ίδια του η υπογραφή. Ιδού ο άνδρας που απονέμει βραβεία στον εαυτό του. Πόσο ανώριμη συμπεριφορά! 

AMY GOODMAN: Τι σας εξέπληξε περισσότερο κατά την συγγραφή του The Making of Donald Trump; Τον παρακολουθούσατε για πολλά χρόνια.

DAVID CAY JOHNSTON: Δεν είχα αξιολογήσει, έως ότου δούλεψα πάνω στο βιβλίο, το γεγονός ότι ενώ ο Ντόναλντ παρουσιάζει τον εαυτό του ως ευλαβή χριστιανό ― “Κανείς δεν διαβάζει την Βίβλο περισσότερο από εμένα  ” ― την ώρα που έχει κι όλους αυτούς τους πάστορες να τον εναγκαλίζονται σαν καλό χριστιανό, ο Ντόναλντ κατά τρόπο επιθετικό, μεθοδικό και σε μεγάλη έκταση, καταγγέλει τον Χριστιανισμό σε πολλά φόρουμ. Το προσωπικό του σύνθημα είναι “να παίρνεις πάντα εκδίκηση”, ενώ το μήνυμα του Ιησού Χριστού ήταν  ” να στρέφεις και την άλλη παρειά.” Και όλοι αυτοί οι ιερείς, σε μερικούς εκ των οποίων αν κι έχω γράψει ουδέποτε απάντησαν, εξακολουθούν να τον περιβάλλουν. Πράγμα που βρίσκω άκρως ανησυχητικό. Διότι ο Ντόναλντ τους έχει προσεταιριστεί δια της κολακείας. Εάν λοιπόν συνεχίσουν να τηρούν την ίδια στάση και τώρα, που έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο μου και πιθανώς γνωρίζουν πλέον περί τίνος πρόκειται, τότε θεωρώ ότι εξαπατούν τα ποίμνιά τους και αυτό είναι κακό. Βέβαια ο ίδιος ο Ντόναλντ δεν νοιάζεται για τέτοια πράγματα. Θα  πεί οποιοδήποτε ψέμα. Δεν μπορεί να παραθέσει ούτε έναν στίχο από την Αγία Γραφή, ούτε μια αράδα. Και παρά ταύτα, ισχυρίζεται ότι “Ουδείς διαβάζει την Βίβλο περισσότερο από τον Ντόναλντ Τραμπ.” Αν όμως κάποιος τον ρωτήσει, “Λοιπόν, πείτε μας τι σας αρέσει περισσότερο στην Αγία Γραφή;” Η απάντηση που θα λάβει είναι ,  “Ω, υπάρχουν τόσα πολλά! Τόσα πολλά! Μόνο που… είναι τόσα πολλά, που δεν μπορώ να διαλέξω.” 

Μετάφραση-Επιμέλεια: Γεωργία Πρωτογέρου