Ο υπουργός Εσωτερικών του Ισραήλ Ελί Γισάι δήλωσε την Κυριακή ότι ο γερμανός νομπελίστας Γκούντερ Γκρας είναι persona non grata στο Ισραήλ, μετά την δημοσίευση ποιήματος του Γκρας την περασμένη εβδομάδα που θεωρήθηκε ιδιαίτερα προσβλητικό για το Ισραήλ και τις πολιτικές του.

Ads

Τα ποιήματα του Γκρας είναι μια “προσπάθεια να κατευθύνουν τη φωτιά του μίσους προς το κράτος του Ισραήλ και του ισραηλινού λαού”, δήλωσε ο Γισάι και πρόσθεσε: “Αν ο Γκρας θέλει να συνεχίσει να δημοσιοποιεί τα έργα του που σρεβλώνουν την αλήθεια, προτείνω να το κάνει στο Ιράν, όπου θα βρεί φανατικό κοινό.”

Σε ανάλογης σκληρότητας δήλωση προέβη και ο υπουργός Εξωτερικών Αβιγκντορ Λίμπερμαν που δήλωσε ότι το ποίημα του Γκρας εκφράζει τον “εγωισμό των αυτοαποκαλούμενων διανοούμενων της Δύσης, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν για δεύτερη φορά τον Εβραϊκό λαό στο βωμό αντισημιτισμού, μόνο και μόνο για να πουλήσουν μερικά ακόμη βιβλία”.

Στο ποίημά του Γκρας με τίτλο «Αυτό που πρέπει να ειπωθεί», που δημοσιεύτηκε σε ευρωπαϊκές εφημερίδες την περασμένη εβδομάδα, ο 85χρονος συγγραφέας υποστηρίζει ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ – και όχι του Ιράν – αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ειρήνη.

«Γιατί σιωπώ, αποσιωπώ τόσο καιρό» ξεκινά το ποίημα του Γκρας, που αποκαλύπτει μόλις στην πέμπτη στροφή το όνομα του «κράτους που απαγορεύω στον εαυτό μου να ονομάσω»: Το Ισραήλ, το οποίο «πυρηνικό Ισραήλ», όπως αναφέρει παρακάτω, «βάζει σε κίνδυνο την ήδη εύθραυστη παγκόσμια ειρήνη».

Ο Γκρας αναφέρει ότι «σιωπούσε» μέχρι τώρα «πιστεύοντας πως η [γερμανική] καταγωγή μου, που βαρύνεται από ένα στίγμα που δεν μπορεί ποτέ να εξαλειφθεί, δεν μου επιτρέπει να αναγνωρίσω αυτή την προφανή αλήθεια για το Ισραήλ».

Εμβληματική φιγούρα

Ο Γκρας, εμβληματική φιγούρα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και θεωρούμενος ως ο σημαντικότερος εν ζωή γερμανόφωνος συγγραφέας, χρησιμοποιεί τη φρίκη του ναζισμού ως σκηνικό για τα περισσότερα έργα του -τόσο στην ίδια τη Γερμανία όσο και την Πολωνία, και ιδιαίτερα το Γκντανσκ, όπου μεγάλωσε πριν φύγει για το Βερολίνο.

Ο νομπελίστας έχει δηλωμένη πολιτική θέση στην πλευρά των κεντροαριστερών Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. Σάλο όμως είχε προκαλέσει στη Γερμανία «ομολογία» του στο αυτοβιογραφικό «Ξεφλουδίζοντας το Κρεμμύδι», γραμμένο μετά την απονομή του Νόμπελ, πως είχε υπηρετήσει ως έφηβος (στα 15 του χρόνια) μέλος, λίγο πριν την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε τάγμα στα SS.

O ίδιος υπερασπίστηκε εαυτόν επικαλούμενος την μετέπειτα πορεία του, το ότι το ίδιο συνέβη και με τους περισσότερους Γερμανούς συνομηλίκους του και κυρίως με το ότι «δεν πυροβόλησε ούτε μία φορά», όπως έχει κατ’ επανάληψη πει.