Η Ιαπωνία έχει το χαμηλότερο εδώ και 22 χρόνια ποσοστό ανεργίας, μόλις 3,1% το 2016.

Για κάθε 100 Ιάπωνες υπάρχουν 143 διαθέσιμες θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. 

Όμως, οι θετικοί δείκτες σε συνδυασμό με την εργασιακή κουλτούρα των Ιαπώνων και την αύξηση των ωρών εργασίας που απαιτούν οι επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει το φαινόμενο «καρόσι», που δεν είναι άλλο παρά θάνατος από εξαντλητική δουλειά.

Πάνω από 200 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ιαπωνία, μεταξύ των οποίων πολλοί αυτοκτονούν, θύματα του «καρόσι».

Το «καρόσι» έχει πάρει τόσο τρομακτικές διαστάσεις ώστε η κυβέρνηση υπόσχεται να λάβει μέτρα.

Σε πρώτη φάση όρισε ανώτατο όριο για την υπερωριακή απασχόληση τις 60 ώρες, με εξαίρεση 100 ώρες τους μήνες που υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην παραγωγή.

Τα μέτρα προβλέπουν ανάπαυση 11 ωρών από την ώρα που ο εργαζόμενος θα φύγει από την δουλειά του έως την επομένη που θα πάει ξανά.

Η κυβέρνηση θα παρουσιάσει το σχέδιο – πρόταση στις 14 Φεβρουαρίου.

Στόχος είναι να περιορίσει τις υπερωρίες σε 720 ώρες ανά εργαζόμενο ετησίως.

Μέχρι σήμερα, ένας εργαζόμενος που παρέμενε έως τις 11 το βράδυ στο γραφείο του ήταν υποχρεωμένος την επομένη ημέρα, στις 8 το πρωί, να πιάσει πάλι δουλειά.

Το νέο μέτρο προβλέπει ότι πρέπει να ξεκουρασθεί για 11 ώρες.

Βουτιά στο κενό από τα γραφεία της εταιρείας

Η αυτοκτονία της 24χρονης  Ματσούρι Τακαχάσι, η οποία εργαζόταν δοκιμαστικά στη μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία της χώρας, τη Ντεντσού, γνωστή για τους εξωφρενικούς ρυθμούς εργασίας, συντάραξε πέρυσι την Ιαπωνία.

Η μητέρα της 24χρονης Ματσούρι με τον δικηγόρο της

Σε μήνυμα που είχε στείλει στη μητέρα της, η Ματσούρι ομολογούσε ότι αναγκάσθηκε να δουλέψει υπερωρίες 150 ώρες τον μήνα.

Το δραματικό γεγονός συνέβη παραμονές Χριστουγέννων.

Την τελευταία εβδομάδα της ζωής της κατάφερε να κοιμηθεί στον ξενώνα της εταιρίας μόνο 12 ώρες.

Μία νύχτα βούτηξε στο κενό από τα γραφεία της εταιρίας.

Το δικαστήριο του Τόκιο αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για κλασική περίπτωση «καρόσι».

Το μεγάλο αφεντικό της εταιρείας Tadashi Ishii παραιτήθηκε 

Μετά την αυτοκτονία της Ματσούρι, ο πρόεδρος της εταιρείας, Tadashi Ishii, υπέβαλε την παραίτηση του. 

Ένας θάνατος από καρδιακή προσβολή θεωρείται περίπτωση «καρόσι», εάν ο εργαζόμενος έχει δουλέψει υπερωριακά πάνω από 100 ώρες τον προηγούμενο μήνα.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, μία αυτοκτονία ενδέχεται να είναι «καρόσι» εάν ο εργαζόμενος έχει δουλέψει υπερωριακά πάνω από 160 ώρες το μήνα ή 100 ώρες για τρεις συνεχόμενους μήνες.

Την κατάσταση επιδείνωσε το γεγονός ότι η εταιρία Ντεντσού προσπάθησε να διαγράψει τα «απελπισμένα» μηνύματα που έστελνε η Ματσούρι από τον υπολογιστή της στην εταιρία.

Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε έχει υποσχεθεί να παρέμβει με στόχο να καταστούν πιο φυσιολογικές οι συνθήκες εργασίας, να δοθεί περισσότερος χρόνος στους Ιάπωνες να δημιουργήσουν οικογένεια, να διασκεδάσουν, να περάσουν καλά και τελικά, να υποστηρίξουν την εγχώρια κατανάλωση…

Η κυβέρνηση προτείνει ως όριο τις 100 ώρες υπερωριακής εργασίας ανά μήνα, όμως τα συνδικάτα και η αντιπολίτευση θέτουν ως πλαφόν τις 80 ώρες, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτοκτονιών και σοβαρών προβλημάτων υγείας.

Ο πρωθυπουργός φοβάται το σοκ στην αγορά εργασίας

Ο πρωθυπουργός είναι αρκετά προσεκτικός φοβούμενος το «σόκου»: Το σοκ δηλαδή, στην αγορά εργασίας, όπως είχε συμβεί το 1987, όταν μία τροπολογία για μείωση των ωρών εργασίας, είχε ως αποτέλεσμα το σύστημα να γίνει πιο σκληρό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, οι μισθοί και τα ημερομίσθια να μειωθούν και η χώρα να εισέλθει σε μακρά φάση στασιμότητας και πληθωρισμού που διήρκεσε δύο δεκαετίες.

Η Ιαπωνία κατάφερε το 2012 να αναδειχθεί πάλι σε οικονομική δύναμη, χάρη στην πολιτική που εφάρμοσε ο πρωθυπουργός Άμπε, η οποία πήρε το όνομά του «Abenomic».

Η «Abenomic» επικεντρώθηκε σε τρία σημεία. Στο τύπωμα πρόσθετου χρήματος, ύψους 70 τρισεκ. γιεν προκειμένου να γίνουν πιο ελκυστικές οι εξαγωγές.

Στην εκπόνηση κυβερνητικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων για την τόνωση της αγοράς και τρίτον, στην αναδιάρθρωση των κλάδων κοινής ωφέλειας, και στον εκσυγχρονισμό του γεωργικού και του φαρμακευτικού τομέα.

Η αφοσίωση των Ιαπώνων στην εργασία ενισχύθηκε από την τεράστια προσπάθεια των αρχών να ανοικοδομήσουν τη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και τον αγώνα-δρόμου για να πετύχουν την «παγκόσμια οικονομική κυριαρχία» στις αρχές του 1980.

Για πρώτη φορά πέρυσι, ο αριθμός των ξένων εργατών ξεπέρασε το 1 εκατ., σημειώνοντας αύξηση 20% σε σύγκριση με το 2015.

Το 1/3 των εργαζομένων αυτών είναι από την Κίνα, και οι υπόλοιποι από το Βιετνάμ οι οποίοι απασχολούνται κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα.

Το 1/5 δε, είναι «ασκoύμενοι», οι εταιρίες όμως τους προσλαμβάνουν με συνθήκες πλήρους απασχόλησης.

Οι φωτογραφίες ταλαιπωρημένων εργαζομένων, που κοιμούνται οπουδήποτε, σε παγκάκια, στο δρόμο, όρθιοι ή καθιστοί στο μετρό, σε τραπεζάκια καταστημάτων γρήγορου φαγητού, στα σκαλιά του μετρό, είναι δραματικές…