Νωρίς το πρωί η 14χρονη Σουμάρι Βάρντα φοράει την μπλέ σχολική στολή της αλλά κατευθύνεται στο πηγάδι του ινδικού χωριού, όπου μένει, για να φέρει νερό. «Μου λείπει το σχολείο. Μακάρι να μπορούσα να πάω πίσω στο σχολείο», ψιθυρίζει για να μην την ακούσει ο εργοδότης της.

Ads

Η Σουμάρι κατάγεται από το χωριό Dhurbeda αλλά μένει στο Bhainsasur στην ίδια επαρχία. Φοράει την σχολική στολή της γιατί είναι ένα από τα λίγα ρούχα που έχει. Δίπλα στο χωριό της, στο Dhurbeda Falls, είναι ένα από τα μεγαλύτερα κρησφύγετα του εκτός νόμου μαοϊκού Κομουνιστικού Κόμματος της Ινδίας, το οποίο ηγείται μιας βίαιης αντίστασης ενάντια στις κρατικές αρχές.
 
Εδώ και εννέα μήνες, μια μακρινή συγγενής της Σουμάρι επισκέφθηκε τους γονείς της, οι οποίοι φοβόντουσαν ότι κάποια μέρα μπορεί να της ζητηθεί να προσχωρήσει στους μαοϊκούς. Η συγγενής, την οποία αποκαλεί «θεία» υποσχέθηκε στους γονείς της να την πάρει μαζί της στην πόλη Raipur και να την στείλει σε σχολείο. Όμως την έστειλε στο Bhainsasur.
 
Εκεί δουλεύει 14 ώρες την ημέρα στο σπίτι του αδερφού της «θείας». Μαγειρεύει, πλένει, φέρνει νερό και κάποιες φορές φροντίζει τα ζώα. Η Σουμάρι είναι ένα από τα χιλιάδες παιδιά που έχουν διακινηθεί στην επαρχία Chhattisgarh. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ στην συγκεκριμένη επαρχία διακινούνται ετησίως περίπου 3000 παιδιά.
 
Τα στοιχεία όμως δεν περιλαμβάνουν τις περιοχές όπου οι μαοϊκοί έχουν μεγάλη δύναμη καθώς οι ερευνητές δεν τις πλησιάζουν. Τον Απρίλιο του 2010 σε μια από τις περιοχές των μαοϊκών είχαν σκοτωθεί 76 άνθρωποι που αποτελούσαν προσωπικό ασφαλείας. Από τότε οι συγκρούσεις έχουν πολλαπλασιαστεί.
 
Κάθε φορά που οι μαοϊκοί συγκρούονται με τις αρχές, πολλές οικογένειες φεύγουν από τα χωριά τους. Η οργάνωση γυναικών, Jurmil Morcha, που αντιμάχεται την βίαιη εκτόπιση πληθυσμών, σημειώνει στο IPS ότι η έλλειψη στοιχείων λόγω των συγκρούσεων στην ουσία βοηθά τους διακινητές. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση αρνείται τόσο την μετακίνηση πληθυσμών όσο και την διακίνηση παιδιών.

Διαβάστε επίσης: Τα χαμένα αγόρια

Η 11χρονη Γιότι Ντούγκα χορεύει χούλα-χουπ με σιδερένιους κρίκους για να διασκεδάσει τους τουρίστες στις παραλίες της Goa στην δυτική Ινδία. Η καταγωγή της είναι επίσης από την επαρχία Chhattisgarh. Ο μεγαλύτερος αδελφός της είναι στην φυλακή κατηγορούμενος για σχέσεις με τους μαοϊκούς. Οι γονείς της φοβούνταν ότι θα συλληφθεί και αυτή. Έτσι την έστειλαν σε άλλη πόλη μαζί με έναν γείτονα, τον Ραμές Γκότα, τον οποίο αποκαλεί η Γιότι «θείο». Η Γιότι κατοικεί σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλα τρία παιδιά – όλα από την ίδια επαρχία και όλα υποσιτισμένα.
 
Τον Απρίλιο, σημειώνεται, η αστυνομία διέσωσε 20 παιδιά που είχαν αναγκαστεί να δουλέψουν σε ένα τσίρκο στην Goa. Αλλά ο «θείος» της Γιότι μετακινεί διαρκώς τα παιδιά και έτσι δεν συλλαμβάνεται. Η κυβέρνηση αρνείται και αυτή την διακίνηση και εκμετάλλευση των παιδιών. 
 
Ο ΟΗΕ σχολιάζει πως οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι αρχές της επαρχίας Chhattisgarh για την πάταξη τις διακίνησης παιδιών δεν είναι αποτελεσματικές. Το ίδιο πιστεύει και η οργάνωση Tharuni, που διασώζει παιδιά σε συνεργασία με τις κρατικές αρχές. Σύμφωνα με την οργάνωση, 65 κορίτσια διασώθηκαν τα τελευταία δυο χρόνια, τα περισσότερα από τα οποία είχαν καταγωγή από την Chhattisgarh.
 
Η οργάνωση καταγγέλλει ότι τα κορίτσια αγοράζονται από τους γονείς τους ακόμη και σε ηλικία 7 και 8 ετών. Κάποια από αυτά πωλούνται ως εργάτριες σε σπίτια και άλλες πωλούνται σε μαστροπούς. Όταν οι διακινητές κινδυνεύουν να συλληφθούν, εξαφανίζονται εγκαταλείποντας τα κορίτσια.
 
Το ινδικό κράτος λειτουργεί ένα πρόγραμμα επανένταξης παιδιών που έχουν εργαστεί καταναγκαστικά. Παιδιά που διασώθηκαν, ηλικίας 9-14, εντάσσονται στο πρόγραμμα όπου τους παρέχεται τροφή, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση. Στο πρόγραμμα μέχρι στιγμής έχουν ενταχθεί 300.000 παιδιά. 

Ads