«Ακούω τον ωκεανό…. Τον αισθάνομαι… Κάθε μέρος του κύματος έχει διαφορετικό ήχο. Έτσι αποφασίζω από ποια πλευρά, από ποιό σημείο του κύματος θα ανέβω. Αν ονειρεύεσαι κάτι οφείλεις να πιστέψεις στον εαυτό σου. Διαφορετικά, δεν πρόκειται να γίνει αληθινό. Πιστεύω ότι όλοι είμαστε προικισμένοι από τον Θεό με δυνατές αισθήσεις. Και πρέπει να τις χρησιμοποιούμε με πάθος και επιμονή…»

Πριν καν γεννηθεί, ο πατέρας του Derek Rabelo, ονειρευόταν ο γιος του να γίνει σέρφερ. Ακόμη και το όνομα που διάλεξε για το παιδί του ήταν του Derek Ho, του πρώτου παγκόσμιου πρωταθλητή σέρφερ από τη Χαβάη.

Όμως, ο Derek, με εκ γενετής γλαύκωμα, γεννήθηκε χωρίς όραση. Οπότε το όνειρο του πατέρα του έπρεπε να περιμένει.

Αλλά και ο νεαρός Βραζιλιάνος ήθελε να γίνει σέρφερ -το όνειρο του πατέρα του έγινε και δικό του όνειρο.

Σε ηλικία 17 ετών -τώρα είναι 23- ο Derek αποφάσισε ότι, είχε έρθει η ώρα το όνειρο να πραγματοποιηθεί.

«Ο πατέρας μου με ενθάρρυνε και με βοήθησε. Πηγαίναμε στον ωκεανό μαζί τα πρωινά, αλλά φρόντισε να κάνω και μαθήματα σέρφινγκ και παράλληλα, πρακτική με τους φίλους μου. Οι φίλοι μου με αντιμετώπιζαν ισότιμα…»

Ο Derek Rabelo, επαγγελματίας σέρφερ, αποτελεί για πολλούς πηγή έμπνευσης. 

«Θέλω να κάνω περισσότερα, να δείξω σε όλους τι μπορεί να κάνω ένας άνθρωπος τυφλός. Ταξιδεύω αναζητώντας τα καλύτερα κύματα. Αφηγούμαι την ιστορία μου σε σχολεία και συνέδρια…. Κάνω και σκέιτμπορντ, θέλω να κάνω και σνόουμπορντ, είναι στα μελλοντικά μου σχέδια…. Στην αρχή ήμουν όπως το μωρό που κάνει τα πρώτα του βήματα. Έχω την αίσθηση ότι δεν θα σταματήσω ποτέ…»