Φίμωμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και διοργάνωση των επερχόμενων εκλογών με την υποστήριξη του φιλοκυβερνητικού ομίλου μέσων ενημέρωσης που πλέον διευθύνει ένας πρώην εγκληματίας. Αυτή είναι η στρατηγική Ερντογάν σήμερα.

Ads

Ύστερα από την πύρρειο νίκη που πέτυχε στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου για τη μεταβολή του κοινοβουλευτικού συστήματος σε προεδρικό και το 51,41% των ψήφων που έλαβε κατόπιν νοθείας, όπως διαπίστωσαν εγχώριοι και Ευρωπαίοι παρατηρητές, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας,  θέλησε αμέσως μετά να προετοιμαστεί για τις πρώτες προεδρικές εκλογές, το φθινόπωρο του 2019.

Τώρα όμως, ο Ερντογάν βλέπει ότι ο κόσμος στον οποίο ζει δεν είναι ιδανικός. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το κυβερνών κόμμα, του οποίου επανεξελέγη πρόεδρος, δε θα συγκέντρωνε σήμερα ποσοστό μεγαλύτερο του 44,8%. Όπως μάλιστα δήλωσε, το κόμμα του διανύει μια «περίοδο κόπωσης». Το ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) βρίσκεται στην εξουσία από το 2002, έχοντας κερδίσει πέντε φορές σε τοπικές και εθνικές εκλογές κι έχοντας χάσει μόνο μία – σε αυτές της 5ης Ιουνίου 2015.

Ωστόσο, μόνο τρία ή τέσσερα ιδρυτικά μέλη του συνεχίζουν να διατηρούν σημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση ή στο κόμμα. Η πλειοψηφία των ηγετικών στελεχών του ΑΚΡ -ξεκινώντας από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ και το «μεγάλο αδελφό του κόμματος», πρώην υπουργό και κυβερνητικό εκπρόσωπο, Μπουλέντ Αρίντς- βρίσκεται πλέον σε δύσκολη θέση. Διαφωνώντας με τον αρχηγό και έχοντας απομονωθεί πολιτικά, όλοι τους κινδυνεύουν να βρεθούν από στιγμή σε στιγμή κατηγορούμενοι ως μέλη της σέκτας Γκιουλέν. Δεν είναι σε θέση λοιπόν, να εκφράσουν ελεύθερα και ανοιχτά τις αντιθέσεις τους.  

Ads

Αφού πρώτα ενθάρρυνε δημόσια εισαγγελείς και δικαστές για να πετύχει τη φυλάκιση των ηγετών του αριστερού φιλοκουρδικού HDP (Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών – 60 επί 550 εδρών), ο Ερντογάν επιθυμεί τώρα να φιμώσει τους κεμαλιστές σοσιαλδημοκράτες του CHP (133 έδρες) – του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σημείωσε σημαντική επιτυχία εναντίον του τον περασμένο μήνα. Το κόμμα διοργάνωσε την «Πορεία για τη Δικαιοσύνη», που κάλυψε την απόσταση Άγκυρας-Κωνσταντινούπολης με τη συμμετοχή σαράντα χιλιάδων πολιτών και την οποίας η τελική συγκέντρωση, μέτρησε περισσότερα από δύο εκατομμύρια κόσμου.

Ο Ερντογάν απειλεί να συλλάβει τον ηγέτη του CHP με αιτιολογία τις σχέσεις του με τον έγκλειστο βουλευτή του κόμματος και πρώην δημοσιογράφο, Ενίς Μπερμπέρογλου, ο οποίος είχε παραδεχτεί ότι διέρρευσε στον Τύπο έγγραφα που επιβεβαίωναν ότι, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ) έστελναν παράνομα όπλα στους τζιχαντιστές της Συρίας. Τα έγγραφα αυτά έφτασαν στα χέρια του Μπερμπέρογλου από τους υποστηρικτές του Γκιουλέν, όπως υποστηρίζει ο Ερντογάν, ο οποίος μιλά για κατασκοπεία και πράξη προδοσίας κατά του έθνους.

Το ακροδεξιό ΜΗΡ (Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης – 36 έδρες), που αποτελεί πλέον το μόνο φιλοκυβερνητικό σχήμα εντός κοινοβουλίου, κινδυνεύει να πέσει στο 10%, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα της εκλογικής βάσης του αντιτίθεται στον Πρόεδρο Ερντογάν.

Πάντως, ακόμη δεν έχει κατορθώσει να απομακρύνει τους υποστηρικτές του Γκιουλέν από το κόμμα του ή και το ίδιο το υπουργικό του σχήμα. Παρά τις εκκλήσεις του για ανανέωση, δε μπόρεσε να πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις εντός του ΑΚΡ. Προς το παρόν, μόνο δύο από τους ογδόντα έναν επάρχους έχουν παραιτηθεί, παρότι επιθυμία του ήταν να αντικαταστήσει το σύνολο των τοπικών και εθνικών ηγετικών στελεχών του κόμματος.

Επιπλέον, ένα σημαντικό γεγονός που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα καταδεικνύει την απομόνωση που ζει και την ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Ο νεοφώτιστος επιχειρηματίας, Ετέμ Σαντσάκ, που με την υποστήριξη του Ερντογάν βρέθηκε να μεσουρανεί στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, έχοντας στην κατοχή του τρεις εφημερίδες, δύο τηλεοπτικά κανάλια, πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και εβδομαδιαία και μηνιαία έντυπα, χρειάστηκε να πουλήσει τον όμιλό του. Σε ποιον; Στον κ. Χασάν Γιεσιλντάγκ.

Καταγόμενος από τη Ριζούντα του Εύξεινου Πόντου, τον τόπο προέλευσης της οικογένειας του Ερντογάν, πρώην μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων», ο Γιεσιλντάγκ συνελήφθη, δικάστηκε και κρίθηκε ένοχος για τη συμμετοχή του στη δολοφονία του δημοσιογράφου Αμπντί Ιπεκτσί το 1979 από τον  Αλί Αγκτσά, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα, το 1981, αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β’.

Στη συνέχεια, ο Γιεσιλντάγκ δικάστηκε και κρίθηκε ένοχος στην Ελβετία για διακίνηση ναρκωτικών. Διετέλεσε επίσης σωματοφύλακας του Ερντογάν, όταν ο τελευταίος βρέθηκε στη φυλακή για τέσσερις μήνες, το 1991, επειδή είχε απαγγείλει ένα ποίημα-μήνυμα μίσους. Ο δημοσιογράφος Μαχμούτ Οβούρ, που  είναι πλέον φίλα προσκείμενος στην κυβέρνηση, συγκέντρωσε τα στοιχεία και «φιλοτέχνησε» το πορτραίτο του Γιεσιλντάγκ, τον αποκάλεσε «μηχανή εγκλήματος». «Τώρα πια, ο Ερντογάν διευθύνει τον όμιλο», υποστηρίζει ένας αντιπολιτευόμενος βουλευτής.

«Είναι παράξενο. Αυτός ο κύριος δε διαθέτει τα εκατομμύρια που χρειάστηκαν γι’ αυτήν την αγοραπωλησία. Ως άλλος Πούτιν, ο κ. Ερντογάν μάλλον δε μπόρεσε να βρει έναν έντιμο επιχειρηματία που θ’ αναλάμβανε να διευθύνει τον φιλοκυβερνητικό όμιλο μέσων ενημέρωσης», υποστηρίζει ένας ειδικός των media.

* Ο δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στη Τουρκία. [Μετάφραση: Νίκος Λεγάκης]