Ο πρόεδρος Ερντογάν, όπως και οι υπουργοί και οι εκπρόσωποί του, δεν σταματούν να μιλούν τις τελευταίες μέρες για μια επίθεση εναντίον του αρχηγείου του ΡΚΚ, που βρίσκεται διασκορπισμένο σε πολλά σημεία της ιρακο-ιρανικής συνοριακής περιοχής του Καντίλ. Τα κυβερνητικά ΜΜΕ, πρωταθλητές της παραπληροφόρησης, παρουσιάζουν το Καντίλ σαν ένα μικρό χωριό 100 χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα.

Παρόλα αυτά πρόκειται για μια τεράστια ορεινή περιοχή περίπου 5400 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το Καντίλ ήταν για δεκαετίες ένα καταφύγιο των Κούρδων του Ιράν και του Ιράκ, το οποίο ούτε η Τεχεράνη, ούτε η Βαγδάτη κατάφεραν να κατακτήσουν εξαιτίας της γεωγραφικής του τοποθεσίας.

Η τουρκική αεροπορία πολλές φορές μέχρι σήμερα έχει βομβαρδίσει αυτή την περιοχή, που θεωρητικά ελέγχεται από την Περιφερειακή Κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, βλέπε Μπαρζάνι, αλλά κυριαρχείται από πολεμιστές και διοικητές του ΡΚΚ. Αυτές οι αεροπορικές επιδρομές είχαν προκαλέσει τον θάνατο πολλών αμάχων αγροτών και την καταστροφή των χωριών και των οικισμών τους.

Ο Ερντογάν και οι συν αυτώ μιλούν επίσης και για μια εισβολή στο Σιντζάρ, άλλο ένα προπύργιο του ΡΚΚ στα βορειοδυτικά του Ιράκ στη συνοριακή περιοχή με τη Συρία. Η Βαγδάτη και η Αρμπίλ κρατούν προς το παρόν τη σιωπή τους αναφορικά με μια πιθανή τουρκική επιχείρηση σε ιρακινό έδαφος.

Η Άγκυρα, επιπλέον, έχει ανάγκη τη στήριξη της Τεχεράνης για να υλοποιήσει επιτυχώς την επιχείρηση στο Καντίλ. Όμως το Ιράν μέχρι στιγμής δεν είναι απολύτως σύμφωνο με τον Ερντογάν.

Από την πλευρά του, το PKK ανακοίνωσε πως βρίσκεται στο Καντίλ και αντιστέκεται ενάντια στις μονάδες του τουρκικού στρατού που προωθούνται με αργό ρυθμό προς την περιοχή ήδη από τον περασμένο Μάρτιο.

Δεκαπέντε ημέρες από τις εκλογές, ο Ερντογάν και το κυβερνόν κόμμα του δεν είναι βέβαιοι ότι θα κερδίσουν ούτε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών ούτε τις εθνικές εκλογές ώστε να έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Επιπλέον, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αντιπολίτευση συνεχίζει να κερδίζει πόντους. Ο Σουλτάνος της Άγκυρας, κουρασμένος από την παραμονή του επί 16 χρόνια στην εξουσία, δεν έχει πια επιχειρήματα για να πείσει τους ψηφοφόρους του.

Αυτό γιατί οι αντίπαλοί του, οι υποψήφιοι των τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης (η Συμμαχία του Έθνους), που κάνουν μια πολύ δυναμική προεκλογική εκστρατεία, έχουν χρησιμοποιήσει κάθε επιχείρημά του. Το μονοπώλιο της εθνικής ενότητας, της αδελφοσύνης, του λαμπρού μέλλοντος και της καινοτομίας το έχει ο Μουχαρέμ Ίντσε. Ο Σελαχαντίν Ντεμιρτάς, που βρίσκεται στη φυλακή, αντιπροσωπεύει την ειρήνη και τη δημοκρατία. Η Μεράλ Αξενέρ είναι ένας άνθρωπος σαφώς πιο εθνικιστής και κρατικιστής από τον Ερντογάν. Τέλος, ο Τεμέλ Καραμολάογλου είναι πολύ πιο σοβαρός στα θρησκευτικά ζητήματα.

Ο Ερντογάν κατά συνέπεια έχει αφοπλιστεί. Για αυτό εξάλλου, σε μια συγκέντρωση αναγκάστηκε να ανακοινώσει, σαν χυδαίος πωλητής, τις στατιστικές μετρήσεις των πωλήσεων ψυγείων, πλυντηρίων και φούρνων για να δείξει το επίπεδο ευημερίας της τουρκικής κοινωνίας. Ασχέτως εάν αυτές οι ηλεκτρικές συσκευές βρίσκονται στα τουρκικά νοικοκυριά τουλάχιστον πενήντα χρόνια τώρα!

Ο Ερντογάν έχει προβλήματα, όμως, και με τον σύμμαχό του της άκρας δεξιάς του ΜΗΡ, γιατί εκείνος επιμένει να ανακοινωθεί μια γενική αμνηστία πριν τις εκλογές με μόνη εξαίρεση τους «τρομοκράτες». Παρόλα αυτά, πολλά στελέχη του ΜΗΡ έχουν ήδη δημόσια δηλώσει ότι η πλειονότητα των Γκρίζων Λύκων δεν θέλουν να ψηφίσουν τον Ερντογάν.

Η αντικουρδική εκδοχή του τουρκικού εθνικισμού μπορεί να είναι κατά τον Τούρκο Πρόεδρο η μοναδική οδός για να συσπειρώσει πάλι τους πρώην ψηφοφόρους του κόμματός του. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι εάν το αριστερό και κουρδικό HDP καταφέρει να περάσει το κατώφλι του 10% σε εθνικό επίπεδο, τότε ο Ερντογάν κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Το HDP κάνει την προεκλογική του εκστρατεία ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι δυο πρώην συμπρόεδροί του, πάνω από πέντε βουλευτές και περισσότερα από 4000 στελέχη του είναι στη φυλακή. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το κόμμα μπορεί να πάρει από 9% έως 13%.

Ο Ερντογάν, Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, είναι ταυτόχρονα, σύμφωνα με το Σύνταγμα, και Ανώτατος Διοικητής των ενόπλων δυνάμεων. Μια εισβολή στο βόρειο Ιράκ ενάντια στο Καντίλ πιστεύει πως θα προκαλέσει το αίσθημα των εθνικιστών και θα καταστήσει τον ίδιο εθνικό ήρωα ώστε εν τέλει να κερδίσει τις εκλογές. Εάν υψώσει την τουρκική σημαία σε έναν λόφο στο βόρειο Ιράκ, τα προσκείμενα σε αυτόν ΜΜΕ θα το παρουσιάσουν ως το τέλος του ΡΚΚ, «του εγκεφάλου της αποσχιστικής τρομοκρατίας», κατά την επίσημη ορολογία.

Όμως για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, και φυσικά το HDP, αντιτίθενται σε αυτή την επιχείρηση. Αν και εθνικιστικά και λίγο-πολύ αντικουρδικά, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το Καλό Κόμμα (ΙΥΙ), και Κόμμα της Ευτυχίας (SP), έχουν σχολιάσει ότι πρόκειται για προεκλογική επιχείρηση. «Δεν έχετε κάνει αυτή την επιχείρηση δεκαέξι χρόνια τώρα, και ξαφνικά θα την κάνετε δεκαέξι μέρες πριν τις εκλογές;» δήλωσε ένας εκπρόσωπος του CHP. Οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης εκτιμούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να κάνει αυτή την επιχείρηση μετά τις εκλογές. «Ο στρατός δεν πρέπει να υπηρετεί τους σκοπούς της κυβέρνησης εν καιρώ εκλογών», δήλωσαν.

Η τουρκική οικονομία βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης κρίσης – κάτι που αποτελεί κεντρικό θέμα της προεκλογικής εκστρατείας. Ο Ερντογάν, όμως, που είναι κύριος υπεύθυνος για αυτή την κακή οικονομική κατάσταση, δεν είναι αρκετά ισχυρός για να υποστηρίξει τις θέσεις του. Κατά συνέπεια αποφεύγει να μιλά για τις οικονομικές δυσκολίες και προτιμά να κάνει δηλώσεις για την τρομοκρατία.

Αποδυναμωμένος, χωρίς εκλογικό αφήγημα ή πολιτικά επιχειρήματα, και πτωτικός στις δημοσκοπήσεις, ο Ερντογάν «δεν θα εγκαταλείψει ειρηνικά την εξουσία» πιστεύουν κάποιοι αναλυτές. Μπορεί να θέσει το κράτος σε κατάσταση πολέμου και να ακυρώσει τον πρώτο ή ακόμη και τον δεύτερο γύρο των εκλογών, σύμφωνα με τους ίδιους.  «Είναι διαβολικός. Εάν ηττηθεί, δεν θα χάσει μόνο την εξουσία αλλά κινδυνεύει να βρεθεί και στο δικαστήριο. Για αυτό είναι ικανός να κάνει τα πάντα για να κρατήσει το παλάτι του και την ισχύ του», εκτιμούν πολλοί από την αντιπολίτευση.

Το μέλλον του Σουλτάνου θα το μάθουμε το βράδυ της 24ης Ιουνίου ή εκείνο της 8ης Ιουλίου.

* Ο δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στη Τουρκία. [Μετάφραση: Νίκος Μίχος]