Όταν οι δρόμοι ηρέμησαν από τις αναταραχές και οι πυροβολισμοί σταμάτησαν μετά από τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των φοιτητών από τον κινεζικό στρατό τον Ιούνιο του 1989, άρχισαν οι συλλήψεις. Πολλοί από τους φοιτητές φυλακίστηκαν αρχικά και κατόπιν ελευθερώθηκαν αλλά περίπου 1.600 άνθρωποι παρέμειναν στο κελί. Σήμερα, σύμφωνα με το BBC, μόνο ένα πρόσωπο από όσα καταδικάστηκαν εκείνη την εποχή παραμένει πίσω από τα κάγκελα.

Ads

 
Η φωτογραφία του δεν έχει κυκλοφορήσει στα μέσα ενημέρωσης το όνομά του όμως είναι γνωστό: Μιάο Ντεσούν. Πρόκειται για ένα εργάτη από το Πεκίνο, που καταδικάστηκε για εμπρησμό για το κάψιμο ενός κάδου. Για αυτή την ήσσονος σημασίας πράξη, καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Ο Ντεσούν υπολογίζεται να μείνει στη φυλακή το λιγότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2018.
 
«Ήταν ένα ήσυχο άτομο. Ήταν συχνά πολύ θλιμμένος» θυμάται ο Ντονγκ Σενγκούν, ένας σύντροφός του από την Τιενανμέν που μοιράστηκε κάποτε το κελί φυλακής με τον Μιάο Ντεσούν. Γενικά όσοι μιλούν γι’ αυτόν τον περιγράφουν ως έναν άνθρωπο πολύ λεπτό και διακριτικό.
 
«Είχαμε και οι δύο καταδικαστεί σε θάνατο. Έπρεπε να έχουμε συνεχώς δεσμά στα πόδια» τονίζει ο Ντονγκ και προσθέτει ότι ενώ αυτός ήταν αλυσοδεμένος, οι φρουροί φοβούνταν να δέσουν το Ντεσούν γιατί ήταν πολύ αδύνατος και δε θα μπορούσε μα περπατήσει με τις βαριές αλυσίδες.

image
 
Νεκρός ή ζωντανός;
 
Σύμφωνα με το BBC, το Γραφείο Φυλακών του Πεκίνο αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τον Μιάο Ντεσούν, υποστηρίζοντας ότι δεν απαντά σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων. Ωστόσο, η Dui Hua, μία οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ που υποστηρίζει τα νόμιμα δικαιώματα των Κινέζων κρατουμένων, δηλώνει ότι είναι πολύ πιθανό ο Ντεσούν να είναι ο τελευταίος φυλακισμένος από την εξέγερση στη Τιενανμέν.
 
Εξίσου πιθανό θεωρείται ο Μιάο Ντεσούν να πέθανε στη φυλακή χρόνια πριν, και η είδηση ​​του θανάτου του να έχει αποσιωπηθεί. Το Προεδρείο των Φυλακών επιβεβαιώνει την κατάσταση των κρατουμένων μόνο στους συγγενείς πρώτου βαθμού.
 
Αλλά αν υποτεθεί ότι ο Ντεσούν είναι ακόμα ζωντανός, γιατί να μείνει στη φυλακή τόσο πολύ καιρό και αφού οι περισσότεροι φυλακισμένοι της εξέγερσης έχουν αποφυλακιστεί;
 
Οι περισσότεροι πρώην κρατούμενοι συμφωνούν, ότι, σε αντίθεση με άλλους, ο Ντεσούν αρνήθηκε να υπογράψει δηλώσεις μετάνοιας για τη συμμετοχή του στις διαδηλώσεις στη Τιενανμέν. Επίσης, αρνήθηκε να συμμετάσχει σε εργασίες στις φυλακές, επιλέγοντας αντ’ αυτού να περνά τις ημέρες του διαβάζοντας εφημερίδα στο κελί του.
 
«Αυτός είναι ο τελευταίος φυλακισμένος γιατί ποτέ δεν παραδέχθηκε ότι έκανε λάθος, αρνήθηκε να υπακούσει τους κανονισμούς και αρνήθηκε να συμμετέχει στην επανεκπαίδευση μέσω της εργασίας» δήλωσε ένας πρώην κρατούμενος, ο Σουν Λιγιόν.
 
Ο Σουν τώρα ζει στο Σίδνεϊ, στην Αυστραλία. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, εργάζεται ως εργάτης στα εργοτάξια. Στον ελεύθερο χρόνο του, τρέχει ένα ταμείο αφιερωμένο στην παροχή βοήθειας στα θύματα και σους πρώην τρόφιμους των φυλακών, οι οποίοι συνδέονται με την εξέγερση στη Τιενανμέν. Δηλώνει μάλιστα ότι δεν είναι καν σίγουρος αν ο Ντεσούν είναι ζωντανός.

image
 
« Έχω κρατήσει επαφή με πρώην τρόφιμους και κάθε φορά τους ρωτάω αν έχουν ακούσει για τον Μιάο. Η τελευταία φορά που κάποιος τον είδε ήταν πριν από περίπου μια δεκαετία».
 
Αλλά και άλλοι πρώην κρατούμενοι υποστηρίζουν ότι ένας από τους λόγους που ο Mιάο Ντεσούν έλαβε τόσο μεγάλη και σκληρή ποινή είναι το γεγονός ότι ήταν ένας ταπεινός εργάτης.
 
«Όταν δόθηκαν οι ποινές φυλάκισης, οι απλοί πολίτες έλαβαν αυστηρότερες ποινές», εξηγεί ένας άλλος πρώην κρατούμενος, ο Ζανγκ Μπαοκούν. «Τα παιδιά με καλές διασυνδέσεις, ή εκείνοι που προστατεύονταν από ορισμένες ενώσεις, έλαβαν μικρότερες ποινές».
 
«Κανείς δεν μίλησε για ανθρώπους σαν κι εμάς» λέει ο Ζανγκ. «Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γουανγκ Νταν, ένας από τους διοργανωτές της διαδήλωσης, καταδικάστηκε σε μόνο τέσσερα χρόνια φυλάκισης».
 
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η οικογένεια του Ντεσούνγκ πήγε να τον επισκεφθεί, εκείνος αρνήθηκε να τους δει. Και αυτό γιατί δεν ήθελε οι ηλικιωμένοι γονείς του να ταξιδέψουν από τόσο μακριά για χάρη του. Έκτοτε, κανείς δεν τον έχει δει. Μερικές φορές ο Μιάο και εγώ ήμασταν κλειδωμένοι σε μονόκλινα δωμάτια, ο ένας απέναντι από τον άλλο» προσθέτει ο Ζανγκ.
 
«Οι αρχές του φερόταν σαν να ήταν παράφρων. Άκουσα ότι τον μετέφεραν στο Γιανκίνγκ, σε μια φυλακή πάρα πολύ μακριά» συμπληρώνει ο Ντονγκ.  
 
«Καθαρή συνείδηση​​»
 
Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, το BBC οδήγησε για ώρες μέσα από τα βουνά για να φτάσει τις πύλες της φυλακής Γιανκίνγκ, ένα ίδρυμα για ηλικιωμένους και ψυχικά ασθενείς κρατούμενους. Η απομακρυσμένη τοποθεσία της φυλακής καταδεικνύει ότι ο Μιάο Ντεσούν είχε εξοριστεί από τη σύγχρονη κοινωνία, όσο το δυνατόν πιο μακριά από τις πολιτικές ζυμώσεις της πλατείας Τιενανμέν.
 
Οι πρώην κρατούμενοι στη συνέχεια προσπάθησαν να φτιάξουν τη ζωή τους. Μετά την έξοδο από τη φυλακή το 2003, ο Ζανγκ Μπαοκούν έχει κάνει διάφορες δουλειές, σε μια προσπάθεια να στηρίξει τη σύζυγό του και το νεαρό γιο του, ο οποίος γεννήθηκε μετά την απελευθέρωσή του.
 
Καταγγέλλοντας το χρόνο του στη φυλακή ως «μελανό σημείο» της ζωής του, ο Μπαοκούν αμφισβητεί τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια του 1989. «Εγώ δεν πρόκειται να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο ξανά. Ήταν χωρίς νόημα. Δεν μπορείτε να αλλάξετε τη χώρα σας όσο σκληρά και αν προσπαθήσετε» υποστηρίζει. 

Ads