Από την Τετάρτη, οπότε γνωστοποιήθηκε ο θάνατος του εμβληματικού επιστήμονα, προοδευτικού διανοούμενου και ακτιβιστή, Στίβεν Χόκινγκ, η φωτογραφία που φέρεται να τον δείχνει σε αντιπολεμική διαδήλωση του 1968, μαζί με τον Ταρίκ Αλί και την Βανέσα Ρέντγκρέιβ κάνει το γύρο του κόσμου. Ωστόσο, ο νεαρός με τα γυαλιά και τις πατερίτες, δεν είναι ο Στίβεν Χόκινγκ, όπως λανθασμένα εδώ και χρόνια ανέφερε το Εθνικό Μουσείο Πορτρέτων του Λονδίνου στη λεζάντα κάτω από τη φωτογραφία. 

Ads

Η διάψευση ήρθε από τον ίδιο Ταρίκ Αλί μέσω twitter: «Ο άνδρας στη φωτογραφία του 1968 δεν είναι ο Στίβεν Χόκινγκ. Είναι λυπηρό που ο Στίβεν Χόκινγκ μας άφησε… Ήταν αντίθετος με τον πόλεμο στο Βιετνάμ και το Ιράκ. Αλλά δεν είναι στη φωτογραφία της διαδήλωσης του 1968. Επαναλαμβάνω δεν είναι. Μια λανθασμένη λεζάντα από το Εθνικό Μουσείο Πορτρέτων δημιούργησε αυτό τον μύθο. Θα ήθελα να ήταν αυτός, αλλά δεν είναι»

Αμέσως, το Εθνικό Μουσείο Πορτρέτων του Λονδίνου, από το αρχείο του οποίου προήλθε η επίμαχη φωτογραφία του φωτογράφου Lewis Morley, αποδίδει το μπέρδεμα στην λανθασμένη λεζάντα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 27 Οκτωβρίου 1968 και δωρίστηκε στο Μουσείο 31 χρόνια αργότερα.

«Συγγνώμη και ευχαριστίες για την επισήμανση. Το άτομο αναγνωρίστηκε κατά λάθος ως Στίβεν Χόκινγκ από τον φωτογράφο. Ωστόσο ανακαλύψαμε ότι αυτό είναι λανθασμένο. Ο ιστότοπός μας θα ενημερωθεί από τα μεσάνυχτα απόψε» γράφει το Μουσείο στο  twitter.

Όπως αποδείχθηκε λοιπόν η φωτογραφία ήταν λάθος, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρόκειται για “fake news”, δηλαδή για μια συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης του κοινού. Όχι, μόνο, διότι, όπως ο Ταρίκ Αλί, έτσι και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη, θα ήθελαν να είναι ο Χόκινγκ στην συγκεκριμένη φωτογραφία, αλλά, το σημαντικότερο, διότι θα μπορούσε άνετα να είναι.

Ο σπουδαίος αυτός επιστήμονες ήταν ενεργό μέλος του αντιπολεμικού κινήματος για το Βιετνάμ και το Ιράκ και γενικότερα του φιλειρηνικού κινήματος, συμμετείχε στην εκστρατεία για τον πυρηνικό αφοπλισμό, πάλευε για την καθολική υγειονομική περίθαλψη και για δράσεις για την κλιματική αλλαγή.

Ήταν επίσης από τους διασημότερους σύγχρονους επικριτές του καπιταλισμού: «Αν τα μηχανήματα παράγουν όλα όσα χρειαζόμαστε, το αποτέλεσμα εξαρτάται από το πως αυτά θα διανέμονται. Ο καθένας θα μπορούσε να απολαμβάνει την πολυτέλεια αν ο πλούτος που παράγεται από τις μηχανές μοιράζεται ή αντίθετα οι περισσότεροι άνθρωποι θα κατέληγαν φτωχοί αν οι ιδιοκτήτες των μηχανών μπλοκάρουν την αναδιανομή του πλούτου. Μέχρι στιγμής, η τάση φαίνεται να είναι το δεύτερο, έτσι η τεχνολογία οδηγεί σε ολοένα και αυξανόμενη ανισότητα».