Ντα. Ο Νόμος ψηφίστηκε από τη Δούμα με συντριπτική πλειοψηφία: 385 ναι και μόλις 2 όχι. Μόνο 2 από τους εκπροσώπους του ρωσικού κοινοβουλίου θεώρησαν το νέο νόμο παράλογο ή επικίνδυνο. Οι υπόλοιποι…ντα. Συμφώνησαν ότι είναι σωστό να μην προβλέπονται ποινές για την… ελαφρά ενδοοικογενειακή βία.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, η ποινή θα είναι στο εξής: 30.000 ρούβλια [$500] , κράτηση 15 ημερών ή 120 ώρες κοινωνική εργασία. Όχι δύο χρόνια που ήταν μέχρι σήμερα…

Ο νέος νόμος ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στον συγγενή να ασκεί σωματική βία που το κράτος  χαρακτηρίζει: «ελαφράς μορφής». Μπορεί δηλαδή να χτυπάει το παιδί του ή τη σύζυγό του αρκεί το θύμα να μην υποστεί σοβαρό τραυματισμό [παλιά γνωστή μέθοδος: «χτύπα αλλά μην αφήνεις σημάδια»].

Αυτοί που υποστηρίζουν τον νέο νόμο [τα μέλη του κόμματος του Πούτιν όπως η Olga Batalina, μία εκ των εισηγητών] ισχυρίζονται ότι έτσι επιτρέπουν στους γονείς να διαπαιδαγωγούν  τα παιδιά τους. Με τα χαστούκια. Ο νόμος έχει αποκτήσει κιόλας το παρατσούκλι του: “the slapping law”.

Το παρουσιάζουν δε τόσο αθώο όσο και  τα χαστουκάκια των καθηγητών στα κακομαθημένα κοριτσόπουλα του Κολλεγίου στην ταινία: «Το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο». Μόνο που στον παράδεισο του Πούτιν τα χαστούκια πέφτουν βροχή. Κάθε χρόνο, 14.000 γυναίκες πεθαίνουν στη Ρωσία, στα χέρια των συζύγων τους ή άλλων συγγενών [σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας του 2010 για τα Ηνωμένα Έθνη].

Η Marina Pisklakova-Parker, διευθύντρια του Κέντρου Anna που περιθάλπει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, δηλώνει ότι πέρσι δέχθηκε 21.000 κλήσεις για βοήθεια. Αυτά πριν από τη θέσπιση του νέου νόμου… όσο ακόμη υπήρχε το νομικό πλαίσιο για να τιμωρηθεί η ενδοοικογενειακή βία. Τώρα που δεν θα υπάρχει πλέον… ποιος ξέρει πόσες Παπασταύρου και Γιαδικιάρογλου της Ρωσίας θα μας αποχαιρετίσουν σε μια στιγμή που θα χαθεί ο έλεγχος και το χέρι του συζύγου-Φλωρά θα πέσει κάπως πιο βαρύ…

Ο νόμος στην ουσία ενθαρρύνει μια νέα τάξη από “οικιακούς τυρράνους” που θα διοικούν το σπίτι τους με σιδερένια πυγμή. Δυσάρεστο αλλά αναμενόμενο.

Ο ίδιος ο Πούτιν άλλωστε κυβερνά τη Ρωσία με σιδερένια πυγμή περιορίζοντας στοιχειώδεις ελευθερίες σε ομάδες ανθρώπων που απλώς δεν έχουν βγει από το δικό του καλούπι του σωστού ορθόδοξου ρώσου πολίτη.

Πίσω από τον ντόρο που έχει προκληθεί τα τελευταία δύο χρόνια από τις ομάδες LGBT [ενάντια σε νόμους όπως αυτός που εισήγαγαν το 2015 οι Ivan Nikitchuk and Nikolai Arefyev εναντίον της δημόσιας έκφρασης μη ετεροφυλοφυλικών σχέσεων], στη Ρωσία σήμερα, εν έτει 2017, άνθρωποι διώκονται κανονικά για τις πεποιθήσεις τους. Πολιτικές ή θρησκευτικές.

Αστυνομικοί εισβάλλουν από τα παράθυρα σε αίθουσες και διακόπτουν ειρηνικές συναθροίσεις, ιστοσελίδες με περιεχόμενο από τη Βίβλο κατεβαίνουν από το διαδίκτυο, έντυπα θρησκευτικής θεματολογίας  απαγορεύονται και φιλήσυχοι πολίτες  μηνύονται για εξτρεμιστική δράση απλώς και μόνο επειδή δεν είναι ορθόδοξοι. [Οι ειδήσεις δεν περνούν ούτε στα ψιλά.]

Ορθοδοξία, Πούτιν και ξύλο [χωρίς σημάδια].

Η βία στη Ρωσία του Πούτιν μοιάζει με την παραδοσιακή ξύλινη κούκλα Ματριόσκα… Ανοίγεις τη μεγάλη βία, βγάζει μια μικρότερη από μέσα κι ακόμη μια μικρότερη και πάει λέγοντας…Ντα.