Η επανεκλογή του Βλαντίμιρ Πούτιν -και η παραμονή του στο «τιμόνι» της Ρωσίας μέχρι το 2024- με ποσοστό 76,66% των ψήφων αποτελεί, αναμφισβήτητα, μια εκκωφαντική νίκη.

Για τη γαλλική«Le Monde», ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου, έπαιξε (μόνος του) και κέρδισε έχοντας επενδύσει μεταξύ άλλων και στην αναβαθμισμένη εικόνα της Ρωσίας στη διεθνή πολιτική σκηνή. Σημασία, ωστόσο, δεν έχει πώς τα κατάφερε να φτάσει ως εδώ, αλλά τι σκοπεύει να κάνει με την τέταρτη θητεία του. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα του editorial της γαλλικής εφημερίδας την επομένη των εκλογών.

«Οι πιο δυσαρεστημένοι λένε ότι όταν κάποιος έχει στη διάθεσή του όλους τους μοχλούς εξουσίας, το να κερδίσει τα τρία τέταρτα των ψήφων δεν είναι κανένα σπουδαίο κατόρθωμα. Σίγουρα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ήξερε πώς να απομακρύνει, με τρόπο περισσότερο ή λιγότερο ριζοσπαστικό, όλους όσους άξια φέρονταν ως ανταγωνιστές του. Πολλοί ονειρεύονται μια προεκλογική εκστρατεία δίχως πραγματικούς αντιπάλους, αυτός την έκανε πραγματικότητα. Σίγουρα, ο κ. Πούτιν ελέγχει το σύνολο των δημόσιων μέσων ενημέρωσης και ειδικά την τηλεόραση, της οποίας η επιρροή, σε μα χώρα τόσο αχανή όσο η Ρωσία, είναι καθοριστική.

Σίγουρα, ο πρόεδρος Πούτιν μπορεί να βασιστεί στο σύνολο των δυνάμεων ασφαλείας, ξεκινώντας από τις πολύ αποτελεσματικές μυστικές υπηρεσίες, των οποίων υπήρξε πρώτης γραμμής αξιωματούχος πριν κάνει την είσοδό του στην πολιτική σκηνή. Σίγουρα, έβαλε τους φίλους του στο τιμόνι όλων των μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας. Σε αυτήν την τέταρτη προεκλογική εκστρατεία –ή και πέμπτη, αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτή του 2008 ήταν δική του, ακόμη κι αν ο υποψήφιος λεγόταν Ντμίτρι Μεντβέντεβ-, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ήταν σε τέτοιο βαθμό κυρίαρχος της κατάστασης που δεν έκρινε καν αναγκαίο να στηριχθεί σε ένα κόμμα. Το κράτος, είναι ο ίδιος.

Ο κ. Πούτιν επωφελήθηκε επίσης μιας διεθνούς κατάστασης στην οποία συνέβαλε σημαντικά. Η τελευταία του θητεία σημαδεύτηκε από την επιστροφή της Ρωσίας στην παγκόσμια σκηνή, ένα κατόρθωμα που κρύβει εμφανώς πολλές αδυναμίες, το οποίο, όμως ήξερε πώς να χρησιμοποιήσει στους συμπατριώτες του, όπως μαρτυρά η απόφασή του να συμπέσουν οι προεδρικές εκλογές με την επέτειο προσάρτησης της Κριμαίας από τη Μόσχα.Η δύναμη συνιστά αξία ιστορικά σεβαστή στη Ρωσία, την οποία ο κ. Πούτιν καλλιεργεί, υπό διάφορες μορφές της, με αξιοσημείωτη επιμονή. Η ένταση με τη Δύση, η οποία πλαισίωσε την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής εκστρατείας αποτέλεσε γι’ αυτόν την ευκαιρία να δείξει ότι η Ρωσία είναι μια δύναμη που προκαλεί φόβο.»

«Το πιο σημαντικό ερώτημα δεν είναι πώς επανεξελέγη ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά τι σκοπεύει να κάνει σε αυτήν την θητεία, η οποία θα τον διατηρήσει εκτός απροόπτου στην εξουσία έως το 2024. Περιέργως, δεν μίλησε πολύ περί αυτού στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Την 1η Μαρτίου, το μεγάλο αφεντικό υποσχέθηκε στους συμπατριώτες του πυραύλους «οι οποίοι δεν θα συγκρίνονται με αυτούς που υπάρχουν σήμερα». Δεσμεύτηκε επίσης να μειώσει στο ήμισυ το «απαράδεκτο» ποσοστό φτώχειας, χωρίς, ωστόσο, να εξηγεί πώς. Έχοντας ήδη θρέψει πλουσιοπάροχα τους ολιγάρχες και τους πολιτικούς φίλους του, του μένει τώρα να θρέψει και το λαό του».