Αυξανόμενη παρουσιάζεται η μισαλλοδοξία και οι κοινωνικές διακρίσεις των Ευρωπαίων απέναντι στους μουσουλμάνους, γεγονός που απομονώνει τους τελευταίους από την επαγγελματική και κοινωνική ζωή. Οι άνθρωποι που κατάγονται από αραβικές χώρες και χώρες της νότιας Ασίας αντιμετωπίζονται ρατσιστικά λόγω της θρησκείας τους, της εθνικής τους καταγωγής και πολλές φορές λόγω του φύλου τους.

Ads

 
«Οι μουσουλμάνοι θεωρούνται υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Άνθρωποι στο δρόμο με φώναζαν με διάφορες ονομασίες ή έκαναν αρνητικά σχόλια. Ένας άνδρας άρχισε να μου φωνάζει ότι έπρεπε να βγάλω το σεντόνι που φορούσα στο κεφάλι μου. Μεγάλωσα στην Ελβετία και πιστεύω πως αυτή είναι η χώρα μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί άλλοι πολίτες θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να μου συμπεριφέρονται έτσι», αναφέρει ένας μουσουλμάνος στο ιταλόφωνο κομμάτι της Ελβετίας, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστια.
 
Σε έκθεση της οργάνωσης με τίτλο «Επιλογή και προκατάληψη: διακρίσεις σε βάρος των μουσουλμάνων στην Ευρώπη» αναφέρεται στις επιπτώσεις των διακρίσεων για λόγους θρησκείας ή πίστης ενάντια στους μουσουλμάνους σε αρκετές πτυχές της ζωής τους, όπως η απασχόληση και η εκπαίδευση. Η έκθεση επικεντρώνεται στο Βέλγιο, στη Γαλλία , στην Ολλανδία, στην Ισπανία και στην Ελβετία.
 
«Η χρήση θρησκευτικών και πολιτισμικών συμβόλων και ενδυμάτων αποτελεί μέρος του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης. Είναι μέρος του δικαιώματος της ελευθερίας της θρησκείας ή πίστης -και τα δικαιώματα αυτά πρέπει να τα απολαμβάνουν εξίσου όλες οι θρησκείες» δήλωσε ο Marco Perolini, εμπειρογνώμονας της Διεθνούς Αμνηστίας σε θέματα Διακρίσεων, ο οποίος επισημαίνει ότι «οι μουσουλμάνες «στερούνται θέσεις εργασίας και τα κορίτσια εμποδίζονται να παρακολουθήσουν κανονικά μαθημάτα μόνο επειδή φορούν παραδοσιακά ενδύματα, όπως η μαντίλα, ενώ ανδρες είναι πιθανό να απολυθούν, επειδή φέρουν γενειάδες που είναι συνδεδεμένες με το Ισλάμ».
 
«Αντί να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις προκαταλήψεις αυτές, συχνά τα πολιτικά κόμματα και οι δημόσιοι υπάλληλοι, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν ψήφους, τις υποθάλπουν», τονίζει ο Marco Perolini.
 
«Ενώ καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει το πολιτισμικό, παραδοσιακό ή θρησκευτικό του υπόβαθρο, με συγκεκριμένη μορφή ενδυμασίας, ταυτόχρονα, κανείς δεν πρέπει να καταπιέζεται ή να εξαναγκάζεται να κάνει κάτι τέτοιο. Οι γενικές απαγορεύσεις συγκεκριμένων μορφών ενδυμασίας, οι οποίες παραβιάζουν τα δικαιώματα όσων επιλέγουν ελεύθερα την ενδυμασία τους, δεν είναι ο σωστός τρόπος να γίνει αυτό.», προσθέτει.
 
Στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας επισημαίνεται ότι η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που απαγορεύει τις διακρίσεις στην απασχόληση δεν εφαρμόζεται στο Βέλγιο, τη Γαλλία και την Ολλανδία. Οι εργοδότες παραβιάζουν τον νόμο συνειδητά με το επιχείρημα ότι τα θρησκευτικά ή πολιτισμικά σύμβολα προκαλούν συγκρούσεις με πελάτες και συνεργάτες και χαλάνε το προφίλ της εταιρείας.
 
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της Διεθνούς Αμνηστία τα ποσοστά απασχόλησης των μουσουλμάνων, και ειδικά των μουσουλμάνων γυναικών, με ξένη καταγωγή είναι δραματικά χαμηλά.
 
Ενδεικτικά στη Γαλλία, το 2009, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών με γαλλική υπηκοότητα ήταν 60.9%, ενώ το ποσοστό των μαροκινών γυναικών στη χώρα ήταν 25,6% και των γυναικών από την Τουρκία 14.7%. Στην Ολλανδία, το 2006, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών τουρκικής και μαροκινής καταγωγής ήταν 31% και 27% αντίστοιχα, σε σύγκριση με το ποσοστό των μη προερχόμενων από εθνικές μειονότητες ολλανδών γυναικών, που ήταν 56%.
 
Εδώ και μια δεκαετία στον τομέα της εκπαίδευσης σε πολλές χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Ολλανδία απαγορεύεται στους μαθητές να πηγαίνουν στο σχολείο με την παραδοσιακή ή θρησκευτική τους ενδυμασία.
 
Επιπλέον,  αυστηρούς περιορισμούς έχουν οι μουσουλμάνοι να αντιμετωπίσουν και για τον τόπο και τρόπο λατρείας και προσευχής τους. Την αρχή της ισλαμοφοβίας μπορεί να κάνει μια απλή μπούργκα, προέκταση της όμως μπορεί να γίνει ο φανατικός ρατσισμός κατά των μεταναστών σε όλες του τις εκφάνσεις. Όπως σημειώνεται απο τη Διεθνή Αμνηστία από το 2010, το Ελβετικό Σύνταγμα έχει στοχοποιήσει ειδικά τους μουσουλμάνους, με την απαγόρευση της κατασκευής μιναρέδων, την ενσωμάτωση αντι-ισλαμικών στερεοτύπων και την παραβίαση διεθνών υποχρεώσεων που η Ελβετία οφείλει να σέβεται.
 
«Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι το Ισλάμ είναι ‘εντάξει’ και ότι οι μουσουλμάνοι δεν ενοχλούν, εφόσον δεν είναι πολύ ορατοί. Αυτή η τοποθέτηση προκαλεί παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρέπει να αμφισβητηθεί» καταλήγει ο Marco Perolini.