Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζει να μαίνεται. Οι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν. Όπως στο χωριό Κορίν. Έχει μετατραπεί σε ένα είδος μίνι – δημοκρατίας. Έχει και WiFi στην πλατεία. Όμως ο πόλεμος ελλοχεύει και σιγά – σιγά ο πληθυσμός του Κορίν λιγοστεύει. 

Οι κάτοικοι του χωριού προστατεύτηκαν από τους βομβαρδισμούς του συριακού καθεστώτος καταφεύγοντας στους ελαιώνες της γύρω περιοχής. Ζούσαν σε μικρές καλύβες ανάμεσα στα δέντρα. Σε έναν από τους βομβαρδισμούς ένας κύλινδρος γεμάτος αέριο χλώριο και ενσωματωμένους πυροκροτητές έπεσε στο χωριό. Τριάντα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Αριθμός που είναι μικρός. Τα θύματα θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερα. 

Πλέον οι αεροπορικές επιδρομές έχουν αρχίσει να φθίνουν. Τα βομβαρδιστικά χρειάζονται αλλού. Οι κάτοικοι επέστρεψαν στο χωριό τους. Περίπου 11.000 άτομα. Μάζεψαν πέτρες και μουσαμάδες και επισκεύασαν τα σπίτια τους. Αν ο πόλεμος δεν ήταν ακόμη σε εξέλιξη θα μπορούσε κανείς να πει ότι το καλοκαίρι τους ήταν ειρηνικό. 

Χωριά και Πόλεις κράτη 

Το Κορίν και ολόκληρη η περιοχή γύρω από αυτό – με εκατοντάδες πόλεις και χωριά – βρίσκονται εδώ και τέσσερα χρόνια σε μια κατάσταση χάους. Όταν ο στρατός του καθεστώτος απομακρύνθηκε από την περιοχή άρχισαν οι βομβαρδισμοί. Οι κάτοικοι αφέθηκαν ολομόναχοι στη μέση του πουθενά. Μια ιστορία που σύμφωνα με το Spiegel θυμίζει «Mad Max». 

Άλλοι άνθρωποι ζουν πέρα από τους λόφους του Κορίν. Η απόσταση δεν είναι τεράστια αλλά κι εκείνοι δεν ανήκουν στην κατηγορία εχθροί, όπως λένε οι κάτοικοι του χωριού. Προσθέτουν όμως, ότι αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει απόλυτη ασφάλεια. 

Αντί να καταρρεύσει η δημόσια τάξη έχει γίνει απλώς μια σύμβαση. «Το Κορίν έχει γίνει μια πολιτεία» λέει ο Αζίνι που μένει στο χωριό. «Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις πόλεις εδώ». «Πρόκειται για σειρά από πόλεις κρατίδια που σχηματίζονται για λόγους αυτοάμυνας».

«Το να πηγαίνεις από το ένα χωριό στο άλλο είναι σαν να διασχίζεις διεθνή σύνορα» εξηγεί μέλος του συμβουλίου του Κορίν, επιφορτισμένο με την εξασφάλιση της υδροδότησης της πόλης. «Κάθε περιοχή έχει διαφορετικές ομάδες ανταρτών, μερικές πόλεις είναι πιο θρησκευτικές, άλλες είναι δυστυχώς διχασμένες. Ο φόβος μεγάλωσε απότομα. Οι άνθρωποι φοβούνται αυτούς που δεν γνωρίζουν. Άρχισαν να μένουν ο ένας μακριά από τον άλλο. Προτιμούν να μένουν στο μικροσκοπικό αλλά σχεδόν ασφαλές χωριό τους». 

Ασφάλεια και Δικαιοσύνη 

Πλέον είναι απλό να έχεις όπλα. Είναι πιο εύκολο από ποτέ να σκοτώσεις κάποιον κι είναι αδύνατον να τα βάλεις με τους εγκληματίες χωρίς να ανοίξεις βεντέτα. Δεν υπάρχει αστυνομία κι ακόμη κι αν υπήρχε δεν θα μπορούσες να την καλέσεις. Δεν υπάρχει δικαστικό σύστημα αλλά μια εύθραυστη ισορροπία που θα μπορούσε να διαταραχθεί ανά πάσα στιγμή. Οι αρχές έχουν αντικατασταθεί από τις προσωπικές σχέσεις και την αλληλεγγύη. 

Στο Κορίν ένας νεαρός άνδρας ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Το 10μελές συμβούλιο ερεύνησε την υπόθεση και τελικά δυο άτομα – μακρινά ξαδέρφια – ομολόγησαν. Αλλά αυτή ήταν μόνο η αρχή του προβλήματος. Πως θα απέφευγαν μια βεντέτα; 

Παρέπεμψαν την υπόθεση στο δικαστήριο της πόλης Μπίνις, της οποίας ο δικαστής έχει πολύ καλή φήμη. Η ποινή φυλάκισης δεν ήταν εφικτή καθώς δεν υπάρχουν φυλακές ενώ η ποινή του θανάτου θα διέλυε το χωριό. Έτσι το δικαστήριο διαπραγματεύτηκε έναν συμβιβασμό: 7.000.000 λίρες Συρίας – που οι οικογένειες των δραστών θα έπρεπε να πουλήσουν χρυσό και τη γη τους για να τα πληρώσουν – και απαγόρευση της εισόδου για έναν χρόνο στο χωριό για τους δυο δράστες. 

Τρόφιμα και εμπόριο 

Το χωριό επιβιώνει με τα τρόφιμα που παράγει, κυρίως ελιές, σύκα και μαχλέπι μια ουσία σαν αμυγδαλόψιχα που βγαίνει από σπόρους κερασιού. Χρησιμοποιείται στα γλυκά αλλά και για την παρασκευή αλοιφών. Σε άλλα χωριά που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο και έχουν περισσότερο νερό οι κάτοικοι καλλιεργούν ροδάκινα, πεπόνια, πατάτες και πιπεριές. Μεταξύ των διαφόρων χωριών γίνεται εμπόριο. 

Το πιο σημαντικό προϊόν του Κορίν είναι το μαχλέπι που φέρνει έσοδα περίπου 8 ευρώ το κιλό και συνεχίζει να εξάγεται. Οι μεσάζοντες μεταφέρουν τους σπόρους προς τα κράτη του Κόλπου και το Σουδάν. Στις περιοχές αυτές το προϊόν χρησιμοποιείται για τη δημιουργία καλλυντικών που βάζουν οι γυναίκες ώστε να μυρίζουν όμορφα ακόμη κι όταν κάνει πολύ ζέστη. Η συγκομιδή ήταν καλή φέτος, λένε οι αγρότες. Κάποιες φορές παίρνουν το ρίσκο να πάνε ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα χωράφια για να μαζέψουν τα κεράσια. Κάποιοι το πληρώνουν με τη ζωή τους. 

Πετρέλαιο «καθεστωτικό» και πετρέλαιο «τζιχαντιστικό»

Το πετρέλαιο για τα οχήματα και τις γεννήτριες φτάνει στο Κορίν επίσης με μεσάζοντες. Υπάρχει πετρέλαιο «καθεστωτικό» και του Ισλαμικού Κράτους σε διαφορετικές τιμές. Στην αρχή του 2015 το καθεστωτικό Diesel κόστιζε 110 συριακές λίρες το λίτρο και του Ισλαμικού Κράτους 90 λίρες. Στο τέλος του έτους μόνο το Ισλαμικό Κράτος διέθετε πλέον πετρέλαιο με 125 λίρες το λίτρο. Στις επισημάνσεις ότι το πετρέλαιο προέρχεται από τον εχθρό οι επικεφαλής του χωριού απαντούν: «Ναι, αλλά τι πρέπει να κάνουμε;». 

WiFi στην πλατεία 

Στο Κορίν οι κάτοικοι χρησιμοποιούν λυχνίες LED για να έχουν φως. Επίσης έχει WiFi καθώς ένας πρώην ειδικός της πληροφορικής του υπ. Εσωτερικών επέστρεψε στο χωριό – όπου γεννήθηκε – και έκανε τις αναγκαίες εγκαταστάσεις στην πλατεία. Μπορείς να αγοράσεις κουπόνια για πρόσβαση στο Internet στα μαγαζιά του χωριού. Ο πάροχος είναι τουρκική εταιρεία τηλεφωνίας.  

Εξτρεμισμός 

Υπάρχουν κάποιοι εξτρεμιστές στο χωριό που αντιδρούν στη χρήση διαδικτύου την οποία θεωρούν αμαρτία, ωστόσο, ακόμη και οι ίδιοι το χρησιμοποιούν και σε γενικές γραμμές η γνώμη τους δεν έχει μεγάλο έρεισμα στον πληθυσμό του Κορίν. Από τους κατοίκους του χωριού κανένας δεν έχει ενταχθεί στο μέτωπο αλ Νούσρα ενώ μόνο δέκα άτομα εντάχθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος και έφυγαν για τη Ράκα. 

Οι κάτοικοι του Κορίν τους χαρακτηρίζουν ως «ασταθείς». Ο ένας συμμετείχε σε τρεις διαφορετικές οργανώσεις πριν καταλήξει στον ISIS. «Και το περίεργο είναι ότι καπνίζει σαν φουγάρο. Πως μπορεί και επιβιώνει ανάμεσα στους τζιχαντιστές; Εκείνοι μαστίγωναν όσους έπιαναν να καπνίζουν στις περιοχές που έχουν καταλάβει» λένε. Ένας άλλος επικοινώνησε μέσω facebook με τη γυναίκα του και της ζήτησε να πάει στη Ράκα μαζί με τα παιδιά τους για να επανενωθεί η οικογένεια. Παράλληλα ανακοίνωσε ότι έχει προσφερθεί εθελοντικά για μια αποστολή αυτοκτονίας. «Κανείς δεν το καταλαβαίνει» λέει ο Αζίνι. 

Έρμαιο του πολέμου 

Οι άνθρωποι στη Συρία κινδυνεύουν από το Ισλαμικό Κράτος. Επίσης γνωρίζουν τα παιχνίδια που παίζουν οι ξένες χώρες στον πόλεμο ακόμη κι αυτές που συγκαταλέγονται στους υποστηριχτές. Θέλουν να πέσει ο Άσαντ, θέλουν ένα δίκαιο και λειτουργικό κράτος. Αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος και πώς θα πετύχει αυτούς τους στόχους. Το κυρίαρχο μικρό Κορίν με το WiFi στην πλατεία και τον φόβο για τα όσα απλώνονται πίσω από τους λόφους παραμένει έρμαιο του πολέμου. 

Αρκετοί κάτοικοι πλέον εγκαταλείπουν τη Συρία για την Ευρώπη. Αυτοί που φεύγουν στέλνουν μηνύματα πίσω στο χωριό. Περιγράφουν το τρομακτικό ταξίδι και την απειλητική Μεσόγειο. Αυτοί που μένουν κόβουν τα δέντρα για να έχουν ξύλα και να επιβιώσουν το χειμώνα. Το μέτρο είναι αναγκαίο αλλά θα πλήξει τη σοδειά του επόμενου καλοκαιριού. 

Ο Αμπντουλχακίμ είναι ο μόνος στο Κορίν που μπορεί να περιγράψει το επικίνδυνο ταξίδι για την Ευρώπη. Το έκανε ο ίδιος. Ξόδεψε όλες τις οικονομίες του και κατάφερε να φτάσει στο Βερολίνο. Όμως, λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στο Κορίν. «Ήμουν ασφαλής αλλά δεν μπορούσε να κάνω τίποτα για τη γυναίκα και τα παιδιά μου καθώς οι βόμβες έπεφταν εδώ. Δεν μπορούσα να το αντέξω άλλο» λέει.