Η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών NSA παρακολουθούσε κράτη και κυβερνήσεις, όχι μόνο για ζητήματα εθνικής ασφάλειας αλλά και κατόπιν πολιτικών εντολών για την διαμόρφωση πολιτικής υψηλού επιπέδου, σύμφωνα με έγγραφα που έχουν διαρρεύσει. Η κατάρτιση της στρατηγικής μπορεί να αφορούσε ακόμη και την ψήφιση κυρώσεων εναντίον άλλων χωρών από τον ΟΗΕ.

 
Όταν το 2010 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψήφιζε για βαριές ποινές κατά του Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα, και πολλοί δεν ήξεραν τι στάση να κρατήσουν, η Αμερικανίδα πρέσβης, Σούζαν Ράις, ζήτησε από την υπηρεσία πληροφοριών NSA, να προσφέρει βοήθεια για να καταρτιστεί πολιτική στρατηγική.
 
Τότε η NSA κίνησε όλες τις διαδικασίες ώστε να παρακολουθήσει νόμιμα τους διπλωμάτες τεσσάρων μελών του ΣΑ – της Βοσνίας, της Γκαμπόν, της Νιγηρίας και της Ουγκάντα – που δεν παρακολουθούνταν ήδη. Τον επόμενο μήνα, 12 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ψήφισαν υπέρ των κυρώσεων κατά του Ιράν με μόνο το Λίβανο να απέχει και την Βραζιλία και την Τουρκία να καταψηφίζουν.
 
Σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο της NSA που διέρρευσε ο πρώην σύμβουλός της, Έντουαρντ Σνόουντεν, η Ράις κατόπιν ευχαρίστησε την υπηρεσία λέγοντας ότι οι πληροφορίες της την βοήθησαν να ξέρει πότε οι διπλωμάτες των άλλων μόνιμων μελών (Κίνα, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) «έλεγαν την αλήθεια. Οι πληροφορίες αποκάλυπταν την πραγματική τους θέση για τις κυρώσεις δίνοντάς μας το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις και έδιναν εικόνα για τις κόκκινες γραμμές κάποιων χωρών».
 
Τα έγγραφα δημοσιεύει σε βιβλίο ο δημοσιογράφος του βρετανικού Guardian, Γκλεν Γκρινγουολντ, ο οποίος έλαβε από τον Σνόουντεν τα στοιχεία που έδειχναν ότι η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών είχε στήσει ένα τεράστιο παράνομο δίκτυο παρακολουθήσεων σε όλο τον κόσμο.
 
Στο βιβλίο του, ο δημοσιογράφος παρουσιάζει αυτούσια μια λίστα (τμήμα της οποίας είχε δημοσιευθεί στον Guardian) στην οποία φαίνονται οι πρεσβείες και οι αποστολές των χωρών οι οποίες παρακολουθούνταν από την NSA. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Βραζιλία (οι σχέσεις της οποίας με τις ΗΠΑ έχουν ψυχρανθεί μετά τις αποκαλύψεις Σνόουντεν), η Βουλγαρία, η Κολομβία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Γαλλία, η Γεωργία, η Ελλάδα, η Ινδία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Σλοβακία, η Νότιος Αφρική, η Νότιος Κορέα, η Ταϊβαν, η Βενεζουέλα και το Βιετνάμ.
 
Ο κωδικός της επιχείρησης για την παρακολούθηση της αποστολής της ΕΕ στην Ουάσιγκτον ήταν «Perdido». Για την γαλλική αποστολή στον ΟΗΕ ήταν «Blackfoot» και για την πρεσβεία «Wabash». Η ιταλική πρεσβεία αναφερόταν μεταξύ των πρακτόρων ως «Bruneau» και «Hemlock». Η επιχείρηση εις βάρος της ελληνικής αποστολής στον ΟΗΕ ήταν «Powell» και εις βάρος της πρεσβείας «Klondyke».
 
Σύμφωνα με τα έγγραφα Σνόουντεν, η NSA έχει λάβει έγκριση για μια λίστα χωρών, όπως η Γερμανία, από το Δικαστήριο για τις Υποθέσεις Διεθνών Παρακολουθήσεων. Όμως σύμφωνα με τον σχετικό νόμο το Δικαστήριο δεν μπορεί να εγκρίνει παρακολουθήσεις εις βάρος συγκεκριμένων κρατών, αλλά εις βάρος ξένων δυνάμεων που επιχειρούν σε αμερικανικό έδαφος. Τα στοιχεία που θα προκύψουν μπορούν να κρατηθούν μόνο για ένα χρόνο.
 
Η αποκάλυψη των παρακολουθήσεων προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και στις ΗΠΑ, με τον Πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα, να δηλώνει πως θα υπάρξουν μέτρα για τον περιορισμό των παρακολουθήσεων.