Η Χιλιανή μυθιστοριογράφος Ισαμπέλ Αλιέντε για τον μεγάλο συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη.

Ads

Όπως ανέφερε η ίδια στο Democracy Νow «είναι πολύ δύσκολο να μιλάω γι’ αυτόν. Είναι πολύ συγκινητικό». Χαρακτηρίζοντας τον Μάρκες «μάστερ» συνεχίζει:

«Είναι ο μάστερ των μάστερ. Η εκτίναξη της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας που σάρωσε παγκοσμίως στο δεύτερο μισό του αιώνα, ξεκίνησε το 1963 με το μυθιστόρημα ενός άγνωστου συγγραφέα με το όνομα Μάριο Βάργκας Λιόσα. Ήταν αυτή η στιγμή, που ο κόσμος παρατήρησε ότι έχουμε μεγάλους συγγραφείς. Επρόκειτο για μια “χορωδία” από πολλές φωνές. Όμως η πιο σημαντική φωνή, η φωνή που αποτέλεσε πραγματικά τον πυλώνα αυτού του κινήματος ήταν ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες με το “Εκατό χρόνια μοναξιάς”. Και κάθε μυθιστόρημα που έγραψε όχι μόνο αναγνωρίστηκε από τους κριτικούς, μεταφράστηκε και τιμήθηκε με αμέτρητα βραβεία, ήταν επίσης και δημοφιλές. Ήταν σα να διαβάζεις Ντίκενς ή Μπαλζάκ. Οι άνθρωποι στο δρόμο διάβαζαν Γκαρσία Μάρκες […] Έτσι, με έναν τρόπο, κατέκτησε τους αναγνώστες και όλο τον κόσμο μιλώντας για μας, τους Λατινοαμερικάνους. Και μας είπε επίσης ποιοι είμαστε. Στις σελίδες του, είδαμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη».

Για τους λόγους που το «Εκατό χρόνια μοναξιά» είναι τόσο σημαντικό λογοτεχνικά, η Αλιέντε σημειώνει:

Ads

«Νομίζω ότι είναι αυτό που συνέβη με τον μαγικό ρεαλισμό και ο λόγος που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνδέθηκαν με αυτό (το βιβλίο) είναι επειδή ο κόσμος και η ζωή είναι πολύ μυστηριώδεις. Δεν ελέγχουμε τα πάντα. Δεν έχουμε εξηγήσεις για όλα. Και προσπαθούμε να ζήσουμε σε έναν ελεγχόμενο κόσμο, επειδή νιώθουμε ασφαλείς. Σε αυτό το βιβλίο, καθώς και τα βιβλία που ακολούθησαν, υπήρχε αυτή η έκρηξη του απίστευτου, που είναι γύρω μας συνέχεια. Και είναι μία αποδοχή του ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα. Δεν υπάρχουν εξηγήσεις, υπάρχουν […] συμπτώσεις, προφητικά όνειρα, πράγματα που είναι μαγικά γιατί δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Υποθέτω ότι αιώνες πριν ένα φαινόμενο όπως ο ηλεκτρισμός θα θεωρείτο μαγικός. Ίσως σε 200 χρόνια μοναξιάς θα μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτό που είναι τώρα μαγικό για μας».

Σε ερώτηση για το ποιες είναι οι τελευταίες τις σκέψεις για τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, η μυθιστοριογράφος τονίζει:

«Όπως είπα και πριν, η καρδιά μου θρηνεί, όχι όμως το μυαλό μου. Με κάποιο τρόπο, νιώθω μεγάλη λύπη επειδή έφυγε. Αλλά είχε φύγει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν έγραφε για πολλά χρόνια. Όμως τα βιβλία είναι αθάνατα και θα είναι πάντοτε μαζί μας. Θα μπορώ να τα διαβάζω ξανά και ξανά. Έτσι, (ο Μάρκες) είναι πάντα μαζί μας».