Λίγες ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες στη σημερινή, μακράν πιο ενδιαφέρουσα εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων χρόνων στην Τουρκία, το βασικό ερώτημα είναι εάν το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν θα εξασφαλίσει αυτή τη φορά την αυτοδυναμία που έχασε στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη της Ειρήνης Κακουλίδου.

Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στα μεγάλα κόμματα που μετέχουν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση άνοδο ή πτώση έως 2%, δηλαδή μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους. Συνεπώς, εάν δεν υπάρξει κάποια μεγάλη έκπληξη, οι πολιτικοί συσχετισμοί θα παραμείνουν περίπου οι ίδιοι, με αποτέλεσμα να υπάρξουν ξανά προβλήματα στο σχηματισμό κυβέρνησης.

Το κόμμα του κ. Ερντογάν έχει επενδύσει στην πιθανότητα να υπάρξει αποχή, λόγω της 5νθήμερης αργίας που προέκυψε με την εορτή της 29ης Οκτωβρίου – ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η αποχή ευνοεί συνήθως το μεγαλύτερο κόμμα αλλά με το εκλογικό σώμα εξαιρετικά πολωμένο είναι απίθανο να αυξηθεί τουλάχιστον σε βαθμό που να επηρεάσει το αποτέλεσμα.  Ενδεικτικό είναι ότι στις  εθνικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου η συμμετοχή έφτασε το 85%  που αποτελεί ποσοστό ρεκόρ για την χώρα.

Το ΑΚΡ με αρχηγό τον Αχμέτ Νταβούτογλου – μετά την μετακίνηση του κ. Ερντογάν στην προεδρία της Δημοκρατίας – χρειάζεται πάνω από 20 έδρες για να εξασφαλίσει αυτοδυναμία στην Τουρκική Βουλή. Ελπίζει ότι θα αυξήσει τα εκλογικά του ποσοστά στην Ανατολική Τουρκία, εάν όμως δεν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, τότε τα ενδεχόμενα είναι δυο: Είτε να υπάρξουν συνεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης είτε να οδηγηθεί η χώρα σε νέες εκλογές. Η προκήρυξη νέων εκλογών (με βάση τα σενάρια, τον Απρίλιο 2016) θεωρείται καταστροφική για τη χώρα αλλά και οι συνεργασίες είναι εξαιρετικά δύσκολες.

Η συνεργασία του ΑΚΡ με το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα, το λαϊκό (κεμαλικό) Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) του Κεμάλ Κιλισντάρογλου, είναι εξαιρετικά δύσκολη, αν και επιθυμητή από πολλούς, καθώς θα οδηγούσε σε μια αυθεντική κυβέρνηση εθνικής ενότητας ικανή να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα όπως η αναζωπύρωση του κουρδικού, το μεταναστευτικό και τα προβλήματα της οικονομίας. Είναι όμως απίθανη, όχι μόνο γιατί τα δύο κόμματα έχουν διαφορετική πολιτική ατζέντα αλλα επίσης, διότι ο κ. Κιλισντάρογλου έχει κατηγορήσει επανειλημένα τον κ. Ερντογάν για σκάνδαλα, ζητώντας την παρέμβαση της δικαιοσύνης.

Η μόνη συνεργασία που διαφαίνεται είναι ανάμεσα στο ΑΚΡ  και το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Σε περίπτωση αποτυχίας πολιτικοί αναλυτές στην Τουρκία, θεωρούν ενδεχόμενη τη διάσπαση του κόμματος του κ. Μπαχτσελί, προκειμένου να εξασφαλίσει το ΑΚΡ τις έδρες που θα το διατηρήσουν στην εξουσία.

Το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) του Σελαχατίν Ντεμιρτάς δεν φαίνεται ότι θα παίξει κάποιο ρόλο στις μετεκλογικές εξελίξεις αν και καθώς οι δημοσκοπήσεις το φέρνουν στο 11% – 13%  εξασφαλίζει την είσοδο στην Εθνοσυνέλευση, όπως και τον περασμένο Ιούνιο.

Διαβάστε επίσης:
Στις κάλπες για τις πιο κρίσιμες εκλογές οι Τούρκοι

Η ταυτότητα των τουρκικών κομμάτων

Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης  (ΑKP)
Δημιουργήθηκε το 2001 από τον Ταγίπ Ερντογάν και έχει ισλαμιστικό προσανατολισμό και ιδεολογία. Είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της Τουρκίας. Στις εκλογές του Ιουνίου 2015 κέρδισε 258 έδρες, χάνοντας όμως την απόλυτη πλειοψηφία.

Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP)
Είναι το παλαιότερο πολιτικό κόμμα στην Τουρκία. Ιδρύθηκε από Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ το 1923. Τον Ιούνιο κατέκτησε 131 έδρες στο τουρκικό Κοινοβούλιο. Μετά την απώλεια της πλειοψηφίας από το ΑΚΡ διαπραγματεύθηκε τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, χωρίς θετικό αποτέλεσμα.

Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP)
Ακροδεξιό κόμμα που ιδρύθηκε το 1969, έχοντας παραδοσιακές σχέσεις με τους «Γκρίζους Λύκους». Στις εκλογές του Ιουνίου κατέλαβε 79 έδρες αλλά μετά την κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας με το κουρδικό PKK και τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Άγκυρα,  δείχνει να αυξάνει τη δύναμή του προσελκύοντας εθνικιστές ψηφοφόρους.

Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP)
Φιλοκουρδικό, σοσιαλδημοκρατικό  κόμμα που αποτέλεσε την έκπληξη των περασμένων εκλογών, ξεπερνώντας το κατώτατο όριο 10% για την είσοδό του στη Βουλή και κερδίζοντας 80 έδρες. Η αναζωπύρωση της έντασης στο κουρδικό ενδέχεται να του στερήσει εκλογική δύναμη αν και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις εξασφαλίζει και πάλι την είσοδό του στο τουρκικό Κοινοβούλιο.