Οι ακροάσεις των νέων Επιτρόπων ολοκληρώθηκαν λοιπόν στο Ευρωκοινοβούλιο και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θα γιορτάσει την εκλογή της νέας του ομάδας και την ανάληψη των καθηκόντων της από την 1η Νοεμβρίου. Οι λίγο πιο απαιτητικοί παρατηρητές, όπως η σχολιάστρια της γερμανικής έκδοσης της Deutsche Welle, Μπάρμπαρα Βέζελ, αναρωτιόντουσαν τι νόημα είχε τελικά αυτό το “τσίρκο”. Μήπως αμφέβαλε κανείς για το τελικό αποτέλεσμα. Η μόνη που πλήρωσε τα σπασμένα ήταν η κυρία Μπράτουζεκ, αρχική υποψήφια από τη Σλοβενία, μια δηλαδή μικρή χώρα, προερχόμενη από την αποδυναμωμένη ομάδα των Φιλελευθέρων και χωρίς την στήριξη της κυβέρνησής της, που στο μεταξύ είχε αλλάξει. Εκεί εξαντλήθηκε η αυστηρότητα των ακροάσεων.

Ads

Η διάδοχός της έκανε ταχύρρυθμα μαθήματα, άφησε την γλώσσα της “εσωτερικότητας” και εντρύφησε στην κοινοτική “αργκό”, έμαθε τις φράσεις κλισέ και έπεισε όλους ότι είναι η κατάλληλη γυναίκα για το χαρτοφυλάκιο των μεταφορών. Καλοτάξιδη. Πήρε την απαιτούμενη έγκριση σε χρόνο ρεκόρ και το χρονοδιάγραμμα του κυρίου Γιούνκερ δεν πρόκειται να στραπατσαριστεί.

Οι Ευρωβουλευτές πείστηκαν μεταξύ των άλλων από συγκλονιστικές δηλώσεις του τύπου “θα επιδιώξω την στενή συνεργασία μαζί σας”, “θα προσπαθήσω να προωθήσω μια πολιτική προς όφελος των πολιτών”, “θα θέσω τον άνθρωπο στο επίκεντρο” και άλλα τέτοια βαρυσήμαντα.

Το ερώτημα είναι τώρα που τέλειωσαν οι ακροάσεις, αν θα βρεθεί και ακροατήριο. Αν δηλαδή οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι διατεθιμένοι να πιστέψουν, ότι θα έχουν στο εξής να κάνουν με μια πιο “πολιτική Κομισιόν” με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει, η οποία θα θέσει πράγματι στο επίκεντρο της πολιτικής της την πραγματική σύγκλιση στην Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια εκτόξευσαν την φτώχεια και την ανεργία, τσαλαπάτησαν την καθημερινότητα και τις βεβαιότητες της μεσαίας τάξης, έκαναν τους φτωχούς φτωχότερους, γιγάντωσαν τις κοινωνικές ανισότητες, έδειξαν το πιο αποκρουστικό και γερασμένο πρόσωπο της “Ευρώπης”. (τα εισαγωγικά απαραίτητα).

Ads

Τι ακροατήριο θα βρει λοιπόν ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο πρωθυπουργός της χώρας της επίσημης φοροδιαφυγής; Τι ακροατήρια θα βρούν ο Ισπανός Κανιέτε με τις πετρελαιομετοχές, ο Ούγγρος Νάβρατσιτς με το αντιδημοκρατικό παρελθόν, ο Βρετανός Χιλ που τον ήξεραν ως τώρα μόνο οι λομπίστες του Λονδίνου, ο χωριάτης γερμανός Εττινγκερ, που μπέρδεψε το icloud με το facebook, ο Γάλλος Μοσκοβισί με τις αποτυχημένες υπουργικές θητείες και ένα σωρό άλλοι “επιτυχημένοι” πολιτικοί, που έφυγαν από τις πατρίδες τους, συχνά για να μην τους έχουν μέσα στα πόδια τους οι κυβερνώντες;

Είναι αυτή λοιπόν η dream team που θα αλλάξει την Ευρώπη, που θα βάλει στο στόχαστρο την ανάπτυξη και την απασχόληση ή είναι μια “αγέλη γελωτοποιών” όπως “άκομψα” είχε σχολιάσει ένας ευρωβουλευτής των Πρασίνων; Οσο καλή πρόθεση κι αν θέλει να δείξει κανείς, αν ήταν να στοιχηματίσει μάλλον θα έκλινε προς την δεύτερη άποψη.

Η ομάδα Γιούνκερ μοιάζει με ένα ετερόκλητο θίασο, χωρίς συνοχή, που δεν έχει να παρουσιάσει κάνενα σχέδιο ως τώρα πέραν κάποιων “περιφερόμενων” 300 δισ. που υποτίθεται ότι θα ρίξει στην αγορά για να αρχίσουν να ανθίζουν τα ξεραμένα, ξεκληρισμένα ευρωπαϊκά λιβάδια. Παρόμοιες υποσχέσεις είχε δώσει και η “ομάδα Μπαρόζο” που μας αποχαιρετά. Τα αποτελέσματα γνωστά. Το ακροατήριο έχει κάθε λόγο να δυσπιστεί, όταν βλέπει τη σημερινή Ευρώπη των 28 να λειτουργεί με τις ίδιες μεθόδους, που σκαρφίστηκαν κάποιοι εμπνευσμένοι πολιτικοί, σε συνεργασία με πολυμήχανους γραφειοκράτες είκοσι ή τριάντα χρόνια πριν.