Ένας άνδρας από τη Λουιζιάνα που έχει περάσει σχεδόν 50 χρόνια στη φυλακή απελευθερώθηκε την Τετάρτη, μετά από αναθεώρηση απόφασης του δικαστή.

Ο Γουίλμπερτ Τζόουνς είχε καταδικαστεί για βιασμό νοσοκόμας, αφού πρώτα την είχε απαγάγει έξω από το νοσοκομείο Baton Rouge στις 2 Οκτωβρίου 1971. Συνελήφθη, δοκιμάστηκε και στη συνέχεια καταδικάστηκε ισόβια, χωρίς πιθανότητες να απελευθερωθεί. Ήταν 19 ετών κατά τη σύλληψή του.

«Έχασα τη ζωή μου μέσα στη φυλακή για κάτι που δεν έκανα ποτέ», ανέφερε 65χρονος σήμερα Τζόουνς στο CNN μετά την απελευθέρωση του.

Η μαρτυρία του θύματος ήταν η μόνη απόδειξη που συνέδεε τον Τζόουνς με το έγκλημα. Αλλά δήλωσε στην αστυνομία ότι είχε αμφιβολίες για την ταύτιση του προσώπου του, επειδή ο άνθρωπος που την βίασε ήταν ψηλότερος και είχε μια πιο σκληρή φωνή.

Ο Τζόουνς δεν έδειξε να αντιδρά όταν ο δικαστής του κρατικού περιφερειακού δικαστηρίου Ρίτσαρντ Άντερσον έβαλε την εγγύηση του την Τρίτη σε μόλις 2.000 δολάρια. Αντίθετα, τα μέλη της οικογένειας του ξέσπασαν σε κλάματα όταν ανακοινώθηκε η ετυμηγορία του δικαστηρίου, καθώς περίμεναν χρόνια να λάμψει η αλήθεια.

Ο δικαστής ανέφερε στο παρελθόν ότι η υπόθεση εναντίον του Τζόουνς ήταν «αδύναμη, στην καλύτερη περίπτωση» και ότι οι αρχές απέκλεισαν στοιχεία που θα μπορούσαν να τον απαλλάξουν πριν από δεκαετίες.

Οι εισαγγελείς από τη μεριά τους δήλωσαν ότι θα ζητήσουν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Λουιζιάνα να αναθεωρήσει την απόφαση του δικαστή, αλλά δεν σκοπεύουν να ξαναδοκιμάσουν τον Τζόουνς.

«Η κοινωνία έχει αλλάξει τόσο πολύ από τότε που κλείστηκε στη φυλακή», δήλωσε ο φύλακας Timothy Hooper, ο οποίος ήταν υπέρ της απελευθέρωσης του Τζόουνς, καθώς  τον θεωρούσε υπόδειγμα κρατουμένου.

Οι δικηγόροι του Τζόοουνς ισχυρίζονται ότι η περιγραφή της νοσοκόμας αντιστοιχεί σε έναν άνδρα ο οποίος συνελήφθη αλλά δεν κατηγορήθηκε ποτέ για βιασμό, μιας γυναίκας που είχε απαχθεί από το χώρο στάθμευσης ενός άλλου νοσοκομείου του Baton Rouge, 27 ημέρες μετά την επίθεση. Ο ίδιος άνδρας συνελήφθη επίσης επειδή υπήρχαν κατηγορίες ότι βίασε άλλη μια γυναίκα το 1973, αλλά τελικά καταδικάστηκε μόνο για ένοπλη ληστεία.

Ο Άντερσον τόνισε, ότι τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι η αστυνομία γνώριζε τις ομοιότητες μεταξύ αυτού του ανθρώπου και της περιγραφής της νοσοκόμας του ανθρώπου που της είχε επιτεθεί. «Ωστόσο, το κράτος δεν έδωσε αυτές τις πληροφορίες στην υπεράσπιση», πρόσθεσε.

Οι εισαγγελείς αρνήθηκαν ότι οι αρχές απέκλεισαν κάθε σχετικό στοιχείο με άλλους βιαστές του Baton Rouge. «Το κράτος δεν ήταν υποχρεωμένο να τεκμηριώνει για την υπεράσπιση κάθε βιασμού ή απαγωγής που συνέβη στο Baton Rouge από το 1971 έως το 1974», ανέφεραν οι εισαγγελείς τον Φεβρουάριο.

Σημειώνεται, ότι οι δικηγόροι του Τζόουνς από το Innocence Project της Νέας Ορλεάνης, τον χαρακτηρίζουν ως «άκρως αξιόπιστο κρατούμενο και έναν αδύναμο, γερασμένο άνθρωπο» που δεν αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία.
Παράλληλα, ο σύζυγος της τελευταίας νοσοκόμας δεν αντιτίθεται στην απελευθέρωσή του, σύμφωνα με τον δικαστή. «Πιστεύει ότι ο Τζόουνς έχει κρατηθεί αρκετά χρόνια και ότι είναι ώρα να βγει έξω και να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια με την οικογένειά του», έγραψαν οι δικηγόροι.

Οι δικηγόροι του Τζόουνς δήλωσαν επίσης ότι ο εισαγγελέας που ευθύνεται για την καταδίκη του, είχε ιστορικό αποφυγής ευνοϊκών αποδεικτικών στοιχείων για τους κατηγορούμενους. Το Ανωτάτο Δικαστηρίο του 1974 ανέφερε ότι ο εισαγγελέας ήταν υπεύθυνος για 11 ανατρεπτικές καταδίκες κατά το προηγούμενο έτος – «ένα απίστευτο στατιστικό στοιχείο για έναν ενιαίο εισαγγελέα», σημειώνουν οι δικαστές.