Τα μέτρα λιτότητας και η δημοσιονομική προσαρμογή που είχε στόχο να μειώσει το χρέος, «εντείνουν τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση» καθώς και «την ανεργία», τονίζει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) σε έκθεσή του. Για την Ελλάδα, σημειώνεται ότι πάνω από το 35% του πληθυσμού ζούσε στην ανέχεια το 2013. Από την πλερά του ο ευρωπαίος Επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Νιλς Μούιζνικες, επεσήμανε ότι οι νέοι είναι εκείνοι που πλήττονται περισσότερο από την κρίση στην Ευρώπη,σημειώνοντας πως τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, τον Μάρτιο του 2014, καταγράφθηκαν στην Ελλάδα (56,8%), την Ισπανία (53,9%) και την Κροατία (49%).

Η έκθεση αναφέρει πως οικογένειες σε χώρες όπου εφαρμόζονται προγράμματα λιτότητας, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Κύπρος, και η Πορτογαλία, είδαν τα διαθέσιμα εισοδήματά τους να βουλιάζουν, γεγονός που οδήγησε σε χαμηλότερη κατανάλωση.

Στην Ελλάδα, οι μισθοί κατέγραψαν πτώση 35% από το 2008, ενώ η ανεργία αυξήθηκε στο 28%. Την ίδια ώρα, οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης αντικαθίστανται από ένα σύστημα που περιορίζει την ευθύνη του ελληνικού κράτους.

Ως μέτρο σύγκρισης, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, εκτιμά πως τα επίπεδα φτώχειας στην Φινλανδία το 2010 θα ξεπερνούσαν το 30%, έναντι του 7%, εάν η κυβέρνηση της χώρας είχε περικόψει τις πληρωμές κοινωνικής προστασίας προς αυτούς που τις χρειάζονταν.

Ο Οργανισμός επισημαίνει πως ορισμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στις κυβερνήσεις, έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να εκσυγχρονιστεί η δημόσια διοίκηση. Όμως, δόθηκε δυσανάλογη έμφαση στον δημοσιονομικό στόχο του εξορθολογισμού των κρατικών προϋπολογισμών, «χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν όσο έπρεπε ο στόχος των επαρκών επιδομάτων για όλους τους ανθρώπους».

Στην έκθεση τονίζεται επίσης πως η δημοσιονομική προσαρμογή που είχε στόχο να μειώσει το χρέος έχει αποτύχει να φέρει το είδος της οικονομικής ανάπτυξης που είναι αναγκαίο ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Υπογραμμίζεται παράλληλα πως η διατήρηση της κοινωνικής προστασίας όχι μόνο μειώνει τη φτώχεια, αλλά τονώνει και τη ζήτηση, καθώς βελτιώνει την υγεία των ευάλωτων, αυξάνει την παραγωγικότητά τους και, κατ’ επέκταση, ενισχύει την εγχώρια ζήτηση.

Η λύση της Ευρώπης για την κρίση τα τελευταία πέντε χρόνια, αντιθέτως, οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας, σε χαμηλότερους μισθούς και σε υψηλότερους φόρους, στοιχεία που εκτίναξαν τους ρυθμούς της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που πλέον επηρεάζουν περίπου 123 εκατ. ανθρώπους, ή το 24% του πληθυσμού της Ε.Ε.

Πριν αρχίσει η κρίση το 2008, ο αριθμός αυτός ήταν 116 εκατ. άνθρωποι. Σήμερα, περίπου 800.000 περισσότερα παιδιά ζουν πλέον σε επίπεδο φτώχειας, σε σχέση με πριν από πέντε χρόνια.

«Ορισμένες εκτιμήσεις προβλέπουν ότι επιπλέον 15-25 εκατ. άνθρωποι θα έρθουν αντιμέτωποι με την προοπτική της φτώχειας μέχρι το 2025 εάν συνεχιστεί η δημοσιονομική προσαρμογή», προειδοποιεί ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας.

Μουίζνιεκς: Κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε μια χαμένη γενιά

Σε δημόσια παρέμβασή του, ο Νιλς Μούιζνιεκς σημειώνει ότι οι νέοι πληρώνουν, περισσότερο απ’ όλες τις άλλες κοινωνικές ομάδες, τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη. «Δεν είναι μόνο ότι, εξαιτίας της κρίσης, υπονομεύονται τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των νέων, αλλά και το δικαίωμά τους στην ίση μεταχείριση, το δικαίωμά τους για συμμετοχή, και τη θέση τους στην κοινωνία και γενικότερα, στην Ευρώπη», υπογραμμίζει ο επίτροπος, προειδοποιώντας ότι «κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε μια χαμένη γενιά» με σοβαρές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και την πολιτική σταθερότητα.

Στην παρέμβασή του, ο Νιλς Μούιζνιεκς σημειώνει ότι τον Μάρτιο του 2014 το ποσοστό ανεργίας των νέων κάτω των 25 ετών ήταν 22,8% στα 28 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που είναι επίσης χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα υψηλότερα επίπεδα καταγράφηκαν σε Ελλάδα (56,8%), Ισπανία (53,9%) και Κροατία (49,0%). Το ποσοστό ανεργίας των νέων στην ΕΕ ήταν υπερδιπλάσιο του γενικού μέσου όρου (10,5%).

Επικαλούμενος στοιχεία της Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, ο επίτροπος σημειώνει ότι ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, η ανεργία των νέων υπερέβη το 50%, το 2013, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τη Σερβία και την «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επιπλέον, επικαλούμενος στοιχεία έκθεσης του Eurofound, εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την αύξηση του αριθμού των νέων που βρίσκονται εκτός απασχόλησης, κατάρτισης ή εκπαίδευσης.

Η έκθεση του Eurofound  θέτει τον αριθμό τους, το 2011, στα 14 εκατομμύρια νέους ή στο 15,4% του πληθυσμού της ΕΕ, ηλικίας 15- 29 ετών, αναφέρει ο Μουίζνιεκς.

Στη Βουλγαρία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, τα ποσοστά ήταν υψηλότερα του 20%. «Μια έρευνα του Ευρωβαρομέτρου που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2014, διαπίστωσε ότι πάνω από το ήμισυ των νέων Ευρωπαίων απάντησαν ότι πιστεύουν πως έχουν περιθωριοποιηθεί και αποκλειστεί από την κοινωνική και οικονομική ζωή εξαιτίας της κρίσης», προσθέτει ο επίτροπο.ς

«Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι νέοι κατά τη μετάβασή τους από την εκπαίδευση στην εργασία μπορεί να έχουν μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες και στην απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε μια “χαμένη γενιά” των απογοητευμένων νέων ανθρώπων, με σοβαρές συνέπειες για την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, την κοινωνική συνοχή και την πολιτική σταθερότητα» καταλήγει, στην παρέμβαση του, ο Νιλς Μούιζνιεκς.