Η παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, θα παραταθεί μέχρι το Σάββατο, όπως ανακοίνωσε ο Αιγύπτιος πρόεδρός της Σαμέχ Σούκρι.

«Είμαι αποφασισμένος να τελειώσω αυτή τη διάσκεψη αύριο», Σάββατο, δήλωσε ο Σούκρι, καλώντας τα μέρη να «αυξήσουν την ταχύτητα» στις διαπραγματεύσεις, που αρχικά προβλεπόταν να ολοκληρωθούν σήμερα.

«Εξακολουθεί να με ανησυχεί ο μεγάλος αριθμός των θεμάτων που δεν έχουν επιλυθεί, κυρίως για τα οικονομικά, τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, τις απώλειες και τις ζημιές (καταστροφές που έχουν ήδη προκληθεί από την κλιματική αλλαγή)», συνέχισε ο Σούκρι, ο οποίος είναι επίσης ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου. «Καλώ όλα τα μέρη να εργαστούν από κοινού για να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα που εκκρεμούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα», πρόσθεσε.

Η αλλαγή στάσης της Ε.Ε. και οι αντιδράσεις

Σε ένα από τα σημαντικά ζητήματα, τις χρηματοδοτήσεις για τις «απώλειες και ζημιές» που έχουν ήδη υποστεί οι φτωχές χώρες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ευθύνονται πολύ λίγο για την άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά είναι πολύ εκτεθειμένες στις συνέπειές της, τα πράγματα φαίνεται να προχωρούν από χθες, Πέμπτη, το βράδυ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε ένα άνοιγμα, αποδεχόμενη καταρχήν τη δημιουργία ενός «ταμείου απάντησης στις απώλειες και ζημιές», το οποίο να συνοδεύεται από όρους και την επαναβεβαίωση ισχυρών στόχων σε ό,τι αφορά τη μείωση των εκπομπών και τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας.

Ένα σχέδιο απόφασης για τις απώλειες και ζημιές, που παρουσιάσθηκε αργά χθες το βράδυ, προωθούσε επίσης μια επιλογή για την κατ’ αρχήν απόφαση για ένα συγκεκριμένο ταμείο, κάτι που αποτελεί πιεστικό αίτημα των αναπτυσσόμενων χωρών.

Η πακιστανή υπουργός Κλιματικής Αλλαγής Σέρι Ρεχμάν, η οποία προεδρεύει της ισχυρής ομάδας διαπραγματεύσεων G77+Κίνα, δήλωσε σήμερα πως αυτή η επιλογή είναι αποδεκτή «με μερικές αλλαγές που υποβάλαμε» και πως οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται.

Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή στάσης από την Ε.Ε. ρίχνει το μπαλάκι στις ΗΠΑ και την Κίνα, που αμφότερες έχουν αντιταχθεί στη χρηματοδότηση των φτωχών χωρών. Σημειώνεται ότι οι πλούσιες χώρες είχαν ουσιαστικά απορρίψει αυτό το βασικό αίτημα, υποστηρίζοντας ότι θα χρειαζόταν χρόνος για να διαπιστωθεί εάν ένα τέτοιο ταμείο ήταν απαραίτητο και πώς θα λειτουργούσε.