Το γιασεμί που άνθισε πρώτα στην Τυνησία, πριν ένα περίπου χρόνο, υποσχόταν την άνοιξη στον αραβικό κόσμο… και η ευωδιά ελευθερίας που σκορπίστηκε στον αραβικό αέρα έχει, για πρώτη ίσως φορά, έντονο το άρωμα γυναίκας.

Ads

 
Η Σουάντ Αμπντέλ Ραχίμ εκλέγεται στις πρώτες εδώ και 24 χρόνια ελεύθερες εκλογές στην Τυνησία με το ισλαμικό κόμμα Ενάχτα. Μορφωμένη, δυναμική, ανεξάρτητη και στα 47 της χρόνια πετυχημένη επιχειρηματίας φαρμακοποιός, δεν φορά μαντίλα και επιδεικνύει με περηφάνια τα κόκκινα μαλλιά της. Η Σουάντ είναι το σύμβολο των  σύγχρονων Ισλαμιστών που δεν συγχύζουν τη θρησκεία με την καταπίεση.
 
Η Ταουκάλ Καρμάν τιμάται με το βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη για τους ειρηνικούς πάντα αγώνες της ενάντια στην καταπίεση του καθεστώτος Σάλεχ στην Υεμένη, αλλά και ενάντια στην καταπίεση της αναχρονιστικά συντηρητικής κοινωνίας της χώρας της που θέλει τις γυναίκες πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η Ταουκάλ είναι μόλις 23 χρονών και ήδη μητέρα τριών παιδιών. Φορεί με περηφάνια τη μαντίλα της μα ξέρει να μην συγχύζει την προσωπική επιλογή με την ακούσια υποταγή.
 
Η Ασμάα Μαχφούζ και η Ροζάν Ζεϊτουνέχ είναι δύο από τους 5 πρωτεργάτες της Αραβικής Άνοιξης που το Ευρωκοινοβούλιο τιμά φέτος με το βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης.
 
Η Ασμάα είναι 26 χρονών, δυναμική δημοσιογράφος και από τους ιδρυτές του νεανικού κινήματος 6 Απριλίου, καθοριστικού στην εξέγερση των Αιγυπτίων κατά του Μουμπάρακ. Φορώντας πάντα τη μαντίλα της, μα δείχνοντας με τόλμη το πρόσωπό της, είχε, με βίντεο στο διαδίκτυο, καλέσει τους συμπατριώτες της να διαδηλώσουν στην πλατεία Ταχρίρ πρώτα και πάνω από όλα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία συγκαταλέγονται φυσικά εκείνα της γυναίκας. Ένα σχεδόν χρόνο μετά το μήνυμα της περνά τον ωκεανό και εμψυχώνει εκείνους που εξεγείρονται ενάντια στα τείχη της Wall Street.
 
Η Ροζάν Ζεϊτουνέχ, είναι 27 χρονών, δικηγόρος αφοσιωμένη στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με κίνδυνο της ζωής της εκθέτει τα εγκλήματα του καθεστώτος Άσαντ μέσω της ιστοσελίδας που διατηρεί με συνεργάτες της. Με τα καστανόξανθα μαλλιά της ριγμένα στους ώμους της και το σχεδόν παιδικό χαμόγελο της ίσως και να παραπέμπει σε ένα απλά γλυκό κορίτσι. Το θάρρος της όμως έχει τόσο εξοργίσει το καθεστώς της χώρας που την αναγκάζει να κρύβεται για να σώσει τη ζωή της, ενώ έχει ρίξει στη φυλακή μέλη της οικογένειας της.
 
Στο μεταξύ, στην Υεμένη οι γυναίκες καίνε τα μακράμα (μαύρα βέλη) τους για να προσελκύσουν τη διεθνή προσοχή στα εγκλήματα του τύραννου Σάλεχ και στη Σαουδική Αραβία επιμένουν να παίρνουν το τιμόνι στα χέρια τους παρά την απειλή του μαστιγώματος και παρόλο που το καθεστώς Αμπντάλα παραμένει στο διεθνές απυρόβλητο.
 
[email protected]