Οι πιθανότητες να χάσει κανείς τη ζωή του ενώ εργάζεται είναι μεγαλύτερες από ότι αν πολεμούσε με τον στρατό της χώρας του, σύμφωνα με τη Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), στο 20ο Παγκόσμιο Συνέδριο της οποίας στη Φρανκφούρτη, συμμετείχαν 141 χώρες, στη μεγαλύτερη εκδήλωση για την ασφάλεια στην εργασία.

Ads

«Αντιμετωπίζουμε μια τρομακτική πρόσκληση. Η εργασία έχει περισσότερα θύματα παγκοσμίως από ό,τι ο πόλεμος. Περίπου 2,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι πεθαίνουν κάθε χρόνο σε εργατικά ατυχήματα και από ασθένειες», αναφέρει ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, Guy Ryder, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης.

Ο ίδιος θεωρεί ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία θα πρέπει να λάβουν περισσότερη προσοχή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

«Ο ιός Έμπολα και οι τραγωδίες που προκαλεί, βρίσκεται στα καθημερινά πρωτοσέλιδα –κάτι που είναι σωστό. Όμως, οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία, δεν προκαλούν τόσο ενδιαφέρον. Επομένως, στόχος είναι να παγιωθεί μια κουλτούρα συνείδησης, επί του θέματος», σημειώνει ο ίδιος.

Ads

Ενώ η υγεία και η ασφάλεια στον χώρο εργασίας στη Δύση βελτιώνεται, αυτό σίγουρα δεν είναι ο κανόνας σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2013, πάνω από 1.100 εργάτες έχασαν τη ζωή τους σε εργοστάσιο στο Μπαγκλαντές, όταν το κτίριο στο οποίο δούλευαν κατέρρευσε. Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται υπό τέτοιες συνθήκες, με τη ζωή τους να τίθεται σε κίνδυνο.

Παράλληλα, σημειώνει ότι το συνολικό κόστος των ασθενειών και των ατυχημάτων που σχετίζονται με την εργασία σε παγκόσμιο επίπεδο, ανέρχεται σε 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 2,13 τρισ. ευρώ), τονίζοντας τη σημασία της επένδυσης στις διαδικασίες της ασφάλειας καθώς και ασφάλισης.

Επιπλέον, ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας επισημαίνει ότι είναι επιτακτική ανάγκη τα δεδομένα των εργατικών ατυχημάτων να καταγράφονται λεπτομερώς, προκειμένου να καταστεί δυνατή η πρόληψή τους καθώς και να δοθούν ακριβέστερα στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν στη μείωση των ατυχημάτων.

«Ζούμε στην Εποχή της Πληροφορίας, όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν πρόσβαση σε δεδομένα για τα περισσότερα θέματα. Όμως, σε ό,τι αφορά την εργασιακή ασφάλεια και υγεία, παρουσιάζουμε έλλειψη δεδομένων για να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε πολιτικές και προγράμματα, βασισμένα σε αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό είναι μια αποτυχία», υπογραμμίζει ο Ryder.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, (είναι ένας αυτόνομος διεθνής διακρατικός οργανισμός που συνδέεται με τον ΟΗΕ, του οποίου και αποτελεί εξειδικευμένη οργάνωση. Εδρεύει στη Γενεύη και ιδρύθηκε το 1919 ως παράρτημα της Κοινωνίας των Εθνών (ΚΤΕ).