Οι ωκεανοί, που αποτελούν πηγή ζωής στον πλανήτη, μπορεί να γίνουν οι χειρότεροι εχθροί μας στο μέλλον…

Ads

Αυτό θα συμβεί αν δεν κάνουμε κάτι ώστε να μπει ένα μεγάλο φρένο στις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σημειώνει σχέδιο έκθεσης για το κλίμα που δημοσιεύει το Γαλλικό Πρακτορείο.

Οι αλιευτικοί πόροι μπορεί να μειωθούν, οι ζημιές που προκαλούνται από τους κυκλώνες να πολλαπλασιαστούν και 280 εκατομμύρια άνθρωποι να εκτοπιστούν εξαιτίας της ανόδου της στάθμης των θαλασσών, σύμφωνα με αυτή την ειδική έκθεση της Διακυβερνητικής ομάδας των εμπειρογνωμόνων για την εξέλιξη του κλίματος (GIEC) όσον αφορά τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα (επιπλέοντες πάγοι, παγετώνες, πολικοί πάγοι και παγωμένα εδάφη σε μόνιμη βάση) που θα παρουσιαστεί επίσημα στις 25 Σεπτεμβρίου στο Μονακό.

Η έκθεση προβλέπει εξάλλου ότι 30% με 99% των μόνιμα παγωμένων περιοχών θα λιώσουν έως το 2100, αν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου συνεχιστούν με τον τωρινό ρυθμό. Οι μόνιμα παγωμένες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου θα απελευθερώσουν ως αποτέλεσμα της τήξης μια «βόμβα άνθρακα» αποτελούμενη από διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και μεθάνιο (CH4) επιταχύνοντας την υπερθέρμανση. Φαινόμενα, που είναι ήδη σε εξέλιξη, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε συνεχή μείωση των αποθεμάτων των ψαριών, από τα οποία εξαρτώνται πολλοί πληθυσμοί που τρέφονται με αυτά. Οι ζημιές που προκαλούνται από τις πλημμύρες μπορεί να εκατονταπλασιαστούν, ακόμη και να χιλιαπλασιαστούν έως το 2100. Η δε τήξη των παγετώνων που προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη θα δώσει αρχικά πάρα πολύ γλυκό νερό και στη συνέχεια πάρα πολύ λίγο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Ads

Και αυτές είναι οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις για την περίπτωση που η μέση θερμοκρασία αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου κι όχι κατά 3, που φοβούνται οι επιστήμονες.

Το έγγραφο αυτό των 900 σελίδων είναι η τέταρτη ειδική έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιοποιείται μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο.

Οι προηγούμενες, το ίδιο ανησυχητικές, αφορούσαν τον στόχο για τον περιορισμό κατά 1,5 βαθμό Κελσίου της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τη βιοποικιλότητα, τη διαχείριση των εδαφών και του παγκόσμιου επισιτιστικού συστήματος.