Μια ομαδική έκθεση ζωγραφικής διοργανώνουν φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας για το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο για τα παιδιά με Αυτισμό Πειραιά.

Ads

Είκοσι εννιά φοιτητές της Σχολής Καλών τεχνών ενώνουν τις ζωγραφικές τους δυνάμεις και εκθέτουν τα έργα τους προκειμένου να ενισχύσουν το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Πειραιά.
 
Η έκθεση πραγματοποιείται 19-21-22 Δεκεμβρίου 2012 στο πολιτιστικό κέντρο «Κώστας Κωσταράκος», Θήρας και Μαντινείας, στα Καμίνια του Πειραιά.
 
Επιμέλεια έκθεσης: Ελένη Ζυμαράκη
 
Ώρες λειτουργίας: 18:00 – 22:00
Τηλέφωνο: 210 – 4194373

image
 
Επιπλέον μια ομάδα φοιτητών της σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας (Δήμητρα Βρετού, Κοσμάς Δενδρινός, Γωγώ Ιερομονάχου, Σωτήρης Γκαρδιακός, Χριστίνα Λουκίδη, Ιωάννα Μαθοπούλου, Μαρίνα Μαλτέζου, Σοφία Παπαδοπούλου και Άντα Πετρανάκη) ζωγράφισαν ανιδιοτελώς και με εθελοντική εργασία και το ίδιο το σχολείο.

 

«Νιώθουμε απέραντη ευγνωμοσύνη για ό,τι έκαναν. Το έργο τους συνεχίζεται και αναμένεται να ολοκληρωθεί με τον καινούργιο χρόνο. Ο Σύλλογος Γονέων, ο Δήμος Πειραιά καθώς και το Προσωπικό του σχολείου βοήθησαν ώστε να πραγματοποιηθεί με το καλύτερο δυνατό τρόπο η εικαστική παρέμβαση στο σχολείο μας. Οι γκρίζοι τοίχοι μεταμορφώνονται σε εικόνες,ποιήματα, τραγούδια που μιλούν και δίνουν ανάσες στα παιδιά μας» αναφέρουν οι φορείς του σχολείου.

Ads

 

«Ήταν μια ευκαιρία με την ζωγραφική μας  στις αίθουσες και στο προαύλιο του σχολείου να καταθέσουμε ένα κομμάτι ψυχής μας ενισχύοντας  το έργο των εκπαιδευτικών και ανακουφίζοντας λίγο τους γονείς αυτών των παιδιών από τις υποχρεώσεις τους. Σε μία εποχή που υπάρχει κίνδυνος να παραγκωνίζονται ομάδες ανθρώπων λόγω ιδιαιτερότητας, εμείς οι καλλιτέχνες όντες οι ίδιοι ιδιαίτεροι, θελήσαμε να δηλώσουμε στην τοπική και ευρύτερη κοινωνία ότι ο βασικός σκοπός είναι να παλεύεις με τα σκοτάδια μέσα μας και έξω μας» αναφέρουν οι φοιτητές.
image

image
 
«Η κούραση δεν ήταν αμελητέα, όμως η έγνοια, το ενδιαφέρον, η αγάπη και η ευγένεια του Διευθυντή του σχολείου, του επιστημονικού και διδακτικού προσωπικού και των γονέων, ήταν έκδηλη που ενίσχυε κάθε στιγμή την πεποίθηση ότι κάνουμε κάτι σημαντικό. Προσφέραμε λίγο χρώμα στη ζωή αυτών που το χρειάζονται και ο,τι νομίζαμε καλύτερο μπορούσε να αγγίξει την ιδιαίτερη αυτή παιδική ψυχή». 

image