Είναι Σεπτέμβριος του 1972 και στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης ανάμεσα στα διαγωνιζόμενα συγκροτήματα και τα γνωστά μουσικά ονόματα της εποχής, εμφανίζεται ένα γκρουπ με παράξενο όνομα, το οποίο μάλιστα έχει δημιουργηθεί λίγους μήνες πριν. Όλα ξεκινούν όταν ο αρχηγός του γκρουπ Στέλιος Φωτιάδης γράφει το τραγούδι «Δως μου το χέρι σου» σκοπεύοντας να συμμετάσχει στο διαγωνισμό ως συνθέτης, αλλά τελικά αποφασίσει να εμφανιστεί με τους “Νοστράδαμος”, που έχουν δημιουργηθεί λίγους μήνες πριν αλλά δεν έχουν όνομα. Όμως στις πρόβες ο Φωτιάδης διαπιστώνει ότι από το τραγούδι λείπει “κάτι”.

Αυτό το “κάτι” βρίσκεται στη φωνή της Δέσποινας Γλέζου, με την συμφωνία όμως να λέει ότι η συνεργασία τους περιορίζεται αποκλειστικά στο φεστιβάλ. Παρ’ ότι το συγκρότημα λέγεται «Νοστράδαμος», τα μέλη του δεν προβλέπουν την επιτυχία που τους περιμένει. Το τραγούδι “Δως μου το χέρι σου” του Στέλιου Φωτιάδη σε στίχους Εύης Ρουμελιώτη, κερδίζει το βραβείο ερμηνείας από τους δημοσιογράφους και 15.000 δρχ. ενώ ο Φωτιάδης κερδίζει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και το αντίστοιχο χρηματικό έπαθλο.

Πάνω όμως από βραβεία και χρήματα, μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος είναι η ενθουσιώδης υποδοχή του κόσμου, που τους αποθεώνει στις εξέδρες του Παλαί Ντε Σπόρ. Χαρακτηριστικό της επιτυχίας είναι ότι στον ίδιο διαγωνισμό συμμετέχει το κορυφαίο  συγκρότημα της εποχής “Poll” με το “Μολυβιές, μη καταφέροντας όμως να περάσει καν στον τελικό.  Σε   συνέντευξή τους στο “Φαντάζιο” της εποχής, δηλώνουν :”Ήταν κάτι το καταπληκτικό. Κι επειδή επρόκειτο για διαγωνισμό, η επιτυχία αυτή παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις. Κλαίγαμε από την χαρά μας, δεν ξέραμε τι κάναμε, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων”.

Μετά από αυτό τον θρίαμβο, τα δεδομένα αλλάζουν εντελώς. Η φιλική παρέα γίνεται αναγνωρισμένο συγκρότημα, και φυσικά η Δέσποινα Γλέζου δεν αποχωρεί αλλά παραμένει μετ’ επαίνων. Το πρώτο τους δισκάκι με το «Δως μου το χέρι σου» πουλά μέσα σε δέκα μέρες 8.000 δίσκους, και συνολικά πάνω από 40.000 αντίτυπα εκείνη την εποχή, ενώ ο πρώτος μεγάλος τους δίσκος που κυκλοφορεί άμεσα έχοντας τραγούδια όπως “Τα παραμύθια της γιαγιάς” και “Μαγική Πολιτεία” ξεπερνά τα 20.000 αντίτυπα.

Η άνοδος είναι κατακόρυφη και ξαφνική, αλλά εξίσου γρήγορα έρχεται και ένα απρόοπτο γεγονός που αντιστρέφει εντελώς την πορεία τους. Έξη μόλις μήνες μετά τον θρίαμβο της Θεσσαλονίκης, τον Μάρτιο του 1973, σε περιοδεία στην επαρχία, μια 16χρονη    θαυμάστρια που τους ακολουθεί με ωτοστόπ από την Καβάλα ως την Θεσσαλονίκη, καταγγέλλει στη   συνέχεια ότι βιάζεται από τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο και τον ηχολήπτη του συγκροτήματος. Οι δύο τελευταίοι συλλαμβάνονται άμεσα σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης με την κατηγορία αποπλάνησης ανηλίκου και “ …εκούσια απαγωγή επί σκοπού ακολασίας”.

Η δίκη δεν γίνεται ποτέ, αφού το συγκρότημα για να γλιτώσει την διαπόμπευση -εν μέσο μάλιστα της πανελλήνιας περιοδείας τους-αποδέχεται την πρόταση της οικογένειας του κοριτσιού για οικονομική αποζημίωση. Το σύνολο του ποσού δεν γίνεται ποτέ γνωστό, άλλοι μιλούν για 100 χιλ. άλλοι για 400 χιλ. δρχ.) αλλά το βέβαιο είναι πως είναι τόσο μεγάλο που τα μέλη του συγκροτήματος κάνουν έρανο για να το συγκεντρώσουν. Είτε πρόκειται για πραγματικό γεγονός, είτε για μεθόδευση της οικογένειας του κοριτσιού ή του ίδιου του καθεστώτος που δεν θέλει να ακούγονται τραγούδια από τους “μαλλιάδες”, το κακό έχει ήδη γίνει και είναι ανεπανόρθωτο.

Μη ξεχνάμε ότι είμαστε εν μέσω δικτατορίας, οι καθηγητές απαγορεύουν στους μαθητές τους να πάνε στις συναυλίες του γκρουπ, ενώ το τελειωτικό χτύπημα έρχεται από τον αποκλεισμό των “Νοστράδαμος” από τηλεόραση και ραδιόφωνο που αποτελούν τα μοναδικά μέσα προβολής της εποχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ κερδίζουν τον πρώτο διαγωνισμό συμμετοχής στη Γιουροβίζιον του 1974 που διοργανώνει η ΕΡΤ, την τελευταία στιγμή ακυρώνεται η συμμετοχή τους λόγω του σκανδάλου. Σαν ειρωνεία της τύχης, τη θέση τους παίρνει η Μαρινέλλα με το “Κρασί, θάλασσα και τ’ αγόρι μου” που τους έχει βραβεύσει δύο χρόνια πριν στη Θεσσαλονίκη.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει, και το άδοξο τέλος του γκρουπ δεν αργεί να έρθει το 1975. Για τις αιτίες διάλυσης υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες, με πιθανότερη τον συνδυασμό όλων των παραπάνω. Η Ρένα Παγκράτη -για ένα διάστημα τραγουδίστρια του γκρουπ- σε παλιότερη συνέντευξή της δίνει τη δική της ερμηνεία: ]«Πρώτα- πρώτα υπήρχε μεταξύ μας ανευθυνότητα και βεντετιλίκι. Μερικοί από το συγκρότημα, νόμιζαν ότι θα μπορούσαν ότι ύστερα από εκείνη την τεράστια επιτυχία, να συνεχίσουν να είναι πρώτοι, χωρίς να προγραμματίσουν σωστά τις επόμενες δουλειές».

Παρά τη γρήγορη διάλυσή τους οι “Νοστράδαμος” αφήνουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ελληνική ροκ σκηνή με έναν μεγάλο και έξι μικρούς δίσκους. Επιστρέφουν κάποια χρόνια μετά στην επικαιρότητα αλλά για “λάθος” λόγους. Αυτή την φορά χωρίς το «Δως μου το χέρι σου», το “Ατλαντίς” και τα “Παραμύθια της γιαγιάς”, αλλά μέσα σε κάποιο άλλο “παραμύθι”.

Τα μέλη του γκρούπ

Στέλιος Φωτιάδης. Ψυχή, αρχηγός, δημιουργός και συνθέτης του συγκροτήματος. Γεννιέται το 1950 στη Θεσσαλονίκη και από την ηλικία των 14 ετών παίζει σε συγκροτήματα της Μακεδονίας όπως “Βόρειοι”, “Ατόμικς”  και  “Σάουντς”. Με τους “Νοστράδαμος” κάνει τις πρώτες του συνθέσεις, παραμένει στη δισκογραφία ως συνθέτης και παραγωγός δίσκων, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 70 παντρεύεται την Γλυκερία.

Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος. Ο μικρότερος της παρέας, τραγουδιστής του συγκροτήματος, αλλά κατά πολλούς, και αιτία της διάλυσής του. Ο 19χρονος Ιπποκράτης σπουδάζει κιθάρα στο Ελληνικό Ωδείο, και αναζητά – και τον αναζητούν -όμορφα κορίτσια. Για ν’  αποπληρώσει το οικονομικό τίμημα του σκανδάλου στρέφεται σε εμπορικές δουλειές νυχτερινών μαγαζιών, ενώ η αποτυχία στη σόλο καριέρα του τον στρέφει σε σκοτεινούς ατραπούς. Αρχικά γίνεται χρήστης ναρκωτικών και εν συνεχεία βαποράκι. Συλλαμβάνεται πολλές φορές φορές για εμπόριο μεγάλης ποσότητας ηρωίνης και όπλων, αλλά πριν δικαστεί για τελευταία φορά βρίσκεται νεκρός από υπερβολική δόση ναρκωτικών, μόλις στα 47 του χρόνια.  

Δέσποινα Γλέζου. Έχοντας συγγενείς τους Γιάννη Ρίτσο- Μανώλη Γλέζο και αδελφό τον μουσικοσυνθέτη Γιάννη Γλέζο, εξελίσσεται σε ένα από τα σημαντικότερα ονόματα και καλύτερες φωνές της ελληνικής ροκ σκηνής. Ξεκινά  μαζί με τον Γιώργο Μαρίνο στα “Ταβάνια” το 1967, ενώ δουλεύει στο “Ελατήριο”, και με τον Διονύση Σαββόπουλο. Στους “Νοστράδαμος”  τραγουδά, παίζει ντέφι, ενώ γράφει στίχους και μουσική. Εν συνεχεία ταξιδεύει, γράφει μουσική και βιβλία, ενώ τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στη Νάξο.

Κρις Κινκ. Γεννιέται στο Σόψι της Αγγλίας, έρχεται στις αρχές της δεκαετίας του 70 στην Ελλάδα ως καθηγήτρια αγγλικών σε σχολείο της Κηφισίας. Η ενασχόλησή της με τους «Νοστράδαμος», ως δεύτερη γυναικεία φωνή και στιχουργός αποτελεί την πρώτη και τελευταία επαγγελματική σχέση με την μουσική. Διατηρεί μέχρι σήμερα στενές σχέσεις με τη χώρα, αφού παντρεύεται τον πρώην ντράμερ και τραγουδιστή των Idols Βασίλη Κωνσταντινίδη. 

Για κάποιες περιόδους μέλη των “Νοστράδαμος” αποτελούν και οι Μιχάλης Λαμπρόπουλος, Εύη Ρουμελιώτη (στιχουργός σε κάποια τραγούδια), Γιώργος Αλεξανδρόπουλος (ενορχηστρωτής) και η αδικοχαμένη Ρένα Παγκράτη που ξεχασμένη και άνεργη αυτοκτονεί με χάπια το 1998.

^{_{Το συγκρότημα στην αρχική του μορφή όπως εμφανίζεται στο περιοδικό  “Φαντάζιο” .  Από αριστερά  Στέλιος Φωτιάδης, Γιώργος Αλεξανδρόπουλος (συνεργάτης του γκρουπ), Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος (ή Τσάρλι), Δέσποινα Γλέζου  και Κρις Κινκ.}}

^{_{Το συγκρότημα στον ομώνυμο δίσκο τους.}}

^{_{Ο Άλκης Στέας ανακοινώνει τη βράβευση τους στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης του 1972.}}

^{_{Ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος οδηγείται από την κλούβα στις φυλακές. Όταν βγει από εκεί τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο ούτε γι αυτόν, ούτε για τους “Νοστράδαμος”…}}