Το καλαντάρι γράφει 24 Φεβρουαρίου 2015. Μία μόλις ημέρα πριν τη δημοσίευση του νέου φύλλου της σατιρικής εφημερίδας «Charlie Hebdo», οι συντάκτες του εντύπου πραγματοποιούν σύσκεψη στα νέα γραφεία τους, στις εγκαταστάσεις της «Libération». (Επιμέλεια: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος)

Το κλίμα είναι σχεδόν πανηγυρικό. Σαν να μη συνέβη ποτέ το τραγικό περιστατικό της 7ης Ιανουαρίου. Τότε, που οι τζιχαντιστές αδελφοί Κουασί εισέβαλαν στο κτήριο της εφημερίδας, στην καρδιά του Παρισιού, κόβοντας το νήμα της ζωής από 12 ανθρώπους – δέκα δημοσιογράφους και δύο αστυνομικούς.

«Φύγαμε και πάλι!», γράφει ο σκιτσογράφος Luz στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. Η «ψυχή» της Charlie Hebdo, παραμένει το ίδιο μαχητική. Και μπροστά στη φρίκη, αντιδρά και πάλι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: με χιούμορ.

Η Coco, η σκιτσογράφος, μπαίνει στην αίθουσα σύνταξης κι αρχίζει τα πειράγματα και τ’ αστεία με τον Luz. Έχει ζωγραφίσει με μαρκαδοράκι στο μπράτσο της μια καρικατούρα.

Λίγο πιο δίπλα, στην ίδια αίθουσα, οι δημοσιογράφοι Patrick Pelloux και Gérard Biard έχουν στήσει «πηγαδάκι» με τον σκιτσογράφο Willem.

Χρωματιστά μολύβια, μαρκαδοράκια, πενάκια, μπερδεμένα hands-free, σωρός από χαρτιά και σκίτσα. Κλασικός ορυμαγδός σε ένα κλασικό δημοσιογραφικό γραφείο. Και επάνω στην οθόνη ενός υπολογιστή διπλωμένο το πρωτοσέλιδο του πρώτου φύλλου της Charlie Hebdo, μετά την αιματηρή επίθεση της 7ης Ιανουαρίου. «Tout est pardonné» («Όλα έχουν συγχωρεθεί»). Όταν η τυφλή βία σκοτώνει τη σάτιρα, εκείνη απαντά με τη γλώσσα της συγγνώμης.

Willem, Riss, Patrick Pelloux, Luz και Gérard Biard στέκονται μπροστά στον πίνακα, όπου βρίσκεται έτοιμη η σειρά των σελίδων του νέου φύλλου. Τελευταίες «πινελιές» και συζητήσεις πριν τη δημοσίευση.

Όταν εργάζεται κανείς με τον Luz δεν υπάρχει περίπτωση να μη σκάσει στα γέλια με τ’ αστεία του. Ο Patrick Pelloux ξεκαρδίζεται. Η σάτιρα είναι το καλύτερο φάρμακο.

Και η σύσκεψη συνεχίζεται. Μπροστά στα κρεμασμένα στη σειρά φύλλα της εφημερίδας. Ο Luz (κάτω), o Riss (επάνω) και στη μέση ο Patrick Pelloux συζητούν και ανταλλάσσουν απόψεις.

Οι σκιτσογράφοι Luz και Willem σε ένα στιγμιότυπο.

Σκιές δίπλα από το παράθυρο. Ο Luz και ο Riss χαλαρώνουν λίγο μετά το τέλος της σύσκεψης. Όλα είναι έτοιμα.

Όλα αυτά συνέβησαν ένα τυπικό, κλασικό πρωινό του Φεβρουαρίου. Ενάμιση περίπου μήνα μετά την ημέρα εκείνη. Οι μνήμες δεν θα σβήσουν ποτέ. Αλλά η σάτιρα θα εξακολουθεί να κρατάει όρθιους τους ανθρώπους της Charlie Hebdo. Όπλο και στήριγμα, μαζί.  

*Οι φωτογραφίες είναι του Julien Mignot, φωτορεπόρτερ της «Libération»