Το Tvxs είχε την τύχη να γεννηθεί σε μια ιστορική στιγμή. Το Νοέμβριο του 2008, όταν έκανε την εμφάνιση του στο διαδίκτυο, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης βρίσκονταν διεθνώς ήδη σε κρίση, η οποία στην Ελλάδα είχε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις: oι πωλήσεις του έντυπου τύπου έπεφταν, οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι εμπιστεύονταν όλο και λιγότερο τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, ενώ η ελληνική δημοσιογραφία χόρευε αμέριμνη στο κατάστρωμα του Τιτανικού. Ήταν τότε που έχανε την είδηση του αιώνα, ότι η χώρα ήταν υπό χρεοκοπία.

Ads

Αν και η ιδέα της δημιουργίας ενός εναλλακτικού ενημερωτικού πόλου στο διαδίκτυο στριφογύριζε εκείνα τα χρόνια στο μυαλό μου, τα γεννητούρια έγιναν με καισαρική τομή: τον Μάιο του 2008 η τότε διοίκηση της ΕΡΤ μου ζήτησε να μην προβάλλω στο «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα», στην εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζα, ένα ντοκιμαντέρ που ετοιμάζαμε με τους συνεργάτες μου για την «γενιά των 700 ευρώ» που είχε τότε κάνει απειλητικά την εμφάνιση της. Αν επέμενα να το προβάλλω θα με απέλυε. Ήταν μία από τις ελάχιστες εξαγγελίες της τότε κυβέρνησης Καραμανλή που υλοποιήθηκαν. Έτσι κάπως βρέθηκα εκτός, χωρίς δουλειά και ασφάλιση, παρά το θόρυβο και τις διαμαρτυρίες σύσσωμης σχεδόν της αντιπολίτευσης, που έφερε το θέμα σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή. Έξι μήνες μετά, με τη βοήθεια του φίλου μου Πέτρου Βέττα, ίσως του πιο γενναιόδωρου ανθρώπου που πέρασε από αυτόν το κόσμο και έφυγε τόσο πρόωρα, εμφανίστηκε το Tvxs.

Ήταν μια εποχή που στην Ελλάδα μύριζε μπαρούτι, που έσκασε μόλις ένα μήνα μετά. Στις ζαρντινιέρες του κ. Πολύδωρα είχε ανθίσει η αστυνομική αυθαιρεσία, οπλίζοντας το χέρι του κάθε Κορκονέα. Το βίντεο της  δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκεμβρίου  του 2008, μονταρίστηκε το ίδιο βράδυ από το Mega που πρόσθεσε θορύβους ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι της – εν ψυχρώ στην πραγματικότητα – δολοφονίας είχαν προηγηθεί συμπλοκές με την αστυνομία. Υπήρχε όμως ένα καινούργιο, περίεργο μέσο ενημέρωσης, που πρόβαλλε αμέσως το αυθεντικό βίντεο: το Tvxs, μοναδικό  ενημερωτικό site εκείνη την εποχή, έγινε αμέσως γνωστό, καλύπτοντας με ρεπορτάζ και βίντεο την εξέγερση του Δεκέμβρη, που συγκλόνισε την Ελλάδα.

Συχνά  ρεπόρτερ ήταν οι ίδιοι οι σχολιαστές, που τους επόμενους μήνες δημιούργησαν τη μεγαλύτερη διαδικτυακή κοινότητα της εποχής. Το facebook μόλις τότε γινόταν ευρέως γνωστό ενώ το twitter ήταν στα σπάργανα. Τα σχόλια έφταναν τα 1500 την ημέρα και ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο την πρώτη χρονιά λειτουργίας,  για ορισμένα από αυτά τρέχω ακόμη στα δικαστήρια. Οι σχολιαστές γνωρίστηκαν και άρχισαν να κάνουν μεταξύ τους παρέα, όχι μόνο στο διαδίκτυο, αλλά και την πραγματική ζωή. Ήταν ένα πραγματικό social, κοινωνικό, media.  Και κάποια στιγμή, διαφωνώντας με τα γραφόμενα από έναν αρθρογράφο που έκριναν πολύ δεξιό, προχώρησαν στην, μοναδική στην παγκόσμια ιντερνετική ιστορία απεργία σχολιαστών: για 24 ώρες οι περισσότεροι σχολιαστές απείχαν από την δημοσίευση σχολίων, ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Καλή ιδέα, όταν το facebook κάνει κάποια πατάτα.

Την εποχή εκείνη δεν υπήρχε διεθνής εμπειρία για ανάλογες περιπέτειες στο διαδίκτυο: το επιτυχημένο σήμερα γαλλικό mediapart ιδρύθηκε κι αυτό το 2008, η Huffington Post απογειώθηκε εκείνα τα χρόνια στις ΗΠΑ. Λόγω κεκτημένης ταχύτητας από το «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα», το πρώτο Tvxs είχε δώσει μεγάλο βάρος στη webTv, από καθημερινό δελτίο ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπές μέχρι τις «συνταγές για την γενιά των 700 ευρώ», μια εβδομαδιαία εκπομπή μαγειρικής με φθηνά υλικά. Πριν από τις ευρωεκλογές τον Μάιο του 2009, live συνεντεύξεις με τους πολιτικούς αρχηγούς μεταδόθηκαν για πρώτη φορά στο διαδίκτυο. Στην πρώτη από αυτές, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να έρθει στην Ελλάδα επιβάλλοντας πολιτικές λιτότητας. Ήταν η μοναδική ερώτηση για το ΔΝΤ και τους οικονομικούς του δολοφόνους, που υποβλήθηκε εκείνα τα χρόνια μέχρι το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και προερχόταν από τους σχολιαστές του Tvxs, που συνδιαμόρφωναν τις ερωτήσεις. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απάντησε ότι, σε όποια χώρα και αν πήγε το ΔΝΤ, τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά.

Μια παρόμοια «τηλεοπτική» συνέντευξη, πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, αναστάτωσε την πολιτική ζωή αλλά και το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ: ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε για πρώτη φορά ότι το κόμμα του ήταν έτοιμο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, σε συνεργασία με άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Από μονοψήφια, τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα εκτιναχτούν και στις εκλογές θα καταλάβει τη δεύτερη θέση, ξεπερνώντας το ΠΑΣΟΚ.

Όμως το πολύ webtv είναι πολύ ακριβό σπορ και το Tvxs δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο παιδί αυτών που μοιράζουν τη διαφήμιση: τα στοιχεία που ήρθαν πρόσφατα στη δημοσιότητα για τη διαφημιστική δαπάνη, δείχνουν site με πολύ μικρότερη επισκεψιμότητα να κερδίζουν τριπλάσια ποσά από διαφημίσεις. Μετά λοιπόν την πρώτη «τηλεοπτική» περίοδο θα μετατραπεί σε πλήρες ενημερωτικό site προσαρμόζοντας τα οικονομικά του και στην οικονομική κρίση. Αν σε αυτό το επίπεδο είμαι υπερήφανος, είναι γιατί οι εργαζόμενοι στο tvxs είναι ασφαλισμένοι, αμείβονται καλύτερα από τα στάνταρτ της αγοράς και ποτέ σε αυτά τα οκτώ χρόνια δεν σημειώθηκε στη μισθοδοσία ούτε μια μέρα καθυστέρηση. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τον απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία έκφρασης των συντακτών, τότε το Tvxs έχει τιμήσει στα 8 χρόνια τους λόγους που δημιουργήθηκε και ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.

Το τελευταίο δεν είναι όμως εξασφαλισμένο καθώς το πρόβλημα με το επιχειρηματικό μοντέλο του Tvxs, όπως και των περισσότερων ανάλογων site διεθνώς, δεν έχει ακόμη επιλυθεί. Θα πρέπει κάποτε κι αυτό να γίνει, καθώς η κατάρρευση των παραδοσιακών μέσων επιβάλλει την δημιουργία εναλλακτικών, που να διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα για να προσλάβουν περισσότερους εργαζόμενους και να χρηματοδοτήσουν μεγάλα, συστηματικά και επομένως δαπανηρά ρεπορτάζ και έρευνες.

Φυσικά η μεγαλύτερη πηγή υπερηφάνειας για όλους εμάς εδώ, από εμένα που έφυγα από την διεύθυνση με το ευρωβουλευτιλίκι μέχρι τους πιο νέους συναδέλφους που πήραν τη σκυτάλη, είναι ότι ούτε μια φορά δεν προδώσαμε το σλόγκαν της ανεξάρτητης ενημέρωσης. Λάθη πάντα γίνονται, οι ιδεολογικές προτιμήσεις δεν θάβονται, αλλά ποτέ δεν επηρέασαν και πολύ περισσότερο δεν καθόρισαν τόσο το ρεπορτάζ όσο και την αρθρογραφία γνώμης, απαραίτητα για την ανάδειξη των κοινωνικών προβλημάτων και τον έλεγχο της εκάστοτε εξουσίας.

Σε αυτό το δρόμο είναι βέβαιο ότι το Tvxs θα συνεχίσει. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος, για τους δημοσιογράφους που θέλουν το πρωί να κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Αλλά κι επειδή αυτές οι οκτώ χρονιές, μπορεί να ήταν δύσκολες για τη χώρα και για όλους μας, αλλά για μας ήταν και υπέροχες.

* Το σκίτσο είναι του Soloup για τα γενέθλια του TVXS