Τα χρήματα που δεν βρέθηκαν για προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών υπάρχουν για τη δημιουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας: Ούτε 100 ούτε 200 αλλά 1.000 αστυνομικοί θα αναλάβουν την πρόληψη και καταστολή ποινικών αδικημάτων σε πέντε πανεπιστήμια: Πανεπιστημιούπολη και Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστήμιο Πάτρας και Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ads

Ας κάνουμε μια απλή διαίρεση: Σε κάθε πανεπιστήμιο θα βρίσκονται 200 αστυνομικοί! Μπορεί να ψάχνουμε και να μη βρίσκουμε τον αστυνομικό της γειτονιάς αλλά όσοι σπουδάζουν ή δουλεύουν σε ΑΕΙ θα τους έχουν συνεχώς μπροστά τους.

Ας φανταστούμε την εικόνα: Παντού θα βλέπεις στολές. Μέσα και έξω από το κτίριο θα κυκλοφορούν ειδικοί φρουροί με γκλομπ και διάφορα σπρέϊ. Οι φοιτητές και οι καθηγητές θα μπαινοβγαίνουν στα αμφιθέατρα κάτω από το αυστηρό βλέμμα των αρχών. Και όποιοι μαζεύονται για να κουβεντιάσουν θα νιώθουν ακόμη πιο καυτή την ανάσα τους πάνω τους.

Μα είναι δυνατόν;

Κι όμως. Εχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρείται κανονικό ότι η υπουργός Παιδείας και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κάνουν μαζί ανακοινώσεις για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια κόντρα στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Ads

Η Ν. Κεραμέως και ο Μ. Χρυσοχοϊδης προωθούν μαζί την ατζέντα νόμος και τάξη στα πανεπιστήμια και είναι πραγματικά πλασμένοι ο ένας για τον άλλο σ αυτό το έργο.

Υπάρχει πρόβλημα ανομίας στα πανεπιστήμια;

Προφανώς. Υπάρχει, άλλωστε, παντού στη χώρα σχετικοποίηση της έννοιας της νομιμότητας. Στα πανεπιστήμια τα φαινόμενα ανομίας είναι παλιά και αναπτύχθηκαν πολύ πριν βρεθεί στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική, στον οποίο επιχειρείται να φορτωθεί η ευθύνη γι αυτή την κατάσταση. Άλλωστε στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ βρίσκεται σήμερα ο κ. Κατσαφάδος που μαζί με ομάδα ΔΑΠιτών επιτέθηκε το 2003 στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Στη συνέχεια, ο κ. Κατσαφάδος προήχθη σε αντιπρόεδρο της ΟΝΝΕΔ και στον πρόσφατο ανασχηματισμό του κ. Μητσοτάκη σε υφυπουργό Ναυτιλίας!

Αλλά η λύση που προωθείται είναι χειρότερη από το πρόβλημα.

Χωρίς εξαντλητική διαβούλευση με τις πανεπιστημιακές αρχές, χωρίς στοιχειώδη συναίνεση με τον κόσμο που συνδέεται με τα ΑΕΙ και χωρίς ένα σχέδιο ορθολογικό και δημοκρατικό, είναι αυτονόητο ότι δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει η “μεταρρύθμιση”, όπως βαφτίζει την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια η κυβέρνηση.

Ο τρόπος με τον οποίο προωθούν τις αποφάσεις τους δείχνει ότι θέλουν την ένταση και την καλλιεργούν. Εχουν, προφανώς, εκτιμήσει ότι η κοινωνική πλειοψηφία θέλει κανόνες στα ΑΕΙ και εγγυήσεις για την εύρυθμη λειτουργία τους.

Δεν έχουν, όμως, εκτιμήσει σωστά τους κινδύνους που εγκυμονεί το παιχνίδι με τη φωτιά. Πόσο μάλλον όταν την ανάβεις μόνος σου. Και στέκεσαι κοντά.