Η συμμετοχή στην ψηφοφορία για την εκλογή της νέας ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής ήταν εντυπωσιακή. Σχηματίστηκαν ουρές στα εκλογικά κέντρα παρά την πανδημία και αυτό έχει πολιτική σημασία από μόνο του. Οι πολίτες που πήγαν στην κάλπη (περισσότεροι από τους μισούς που ψήφισαν ΚΙΝΑΛ το 2019!) και ανέδειξαν νικητή τον Νίκο Ανδρουλάκη, του έδωσαν εντολή για επανεκκίνηση με όρους ανανέωσης. 
 
Δεν κέρδισε ούτε η αντιΣΥΡΙΖΑ διακήρυξη (Λοβέρδος) ούτε η επαγγελία της προοδευτικής διακυβέρνησης (Παπανδρέου). Το γεγονός ότι οι εκφραστές τους έχουν πολύ βαρύ κομματικό βιογραφικό φαίνεται πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Πρώην υπουργός ο ένας, πρώην πρωθυπουργός ο άλλος, με πολλά χιλιόμετρα στη δημόσια ζωή και οι δύο, εκ των πραγμάτων εκφράζουν τον παλιό κόσμο. 
 
Το μήνυμα των πολιτών στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ είναι μήνυμα υπέρ του μέλλοντος και του νέου στην πολιτική. Ο Ν. Ανδρουλάκης μπορεί να είναι πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και στέλεχος που γαλουχήθηκε στον κομματικό σωλήνα αλλά για τους πολλούς είναι ένας άφθαρτος πολιτικός, λιγότερο από τους άλλους τέλος πάντων, χωρίς συμμετοχή στην νομή της εξουσίας και χωρίς παρουσία σε τηλεοπτικούς και κοινοβουλευτικούς καβγάδες. 
 
Δεν μέτρησε καν σε βάρος του το γεγονός ότι δεν είναι βουλευτής, παρά τη διαρκή πίεση που του ασκούσε ο Α. Λοβέρδος. Χωρίς να έχει πει ποιον θα επιλέξει ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΙΝΑΛ, οι ψηφοφόροι έδειξαν ότι αυτό δεν αποτελούσε κριτήριο για τη διαμόρφωση της πρόθεσης ψήφου τους. 
 
Κάτι που σίγουρα τον βοήθησε είναι η ηπιότητα που χαρακτηρίζει την πολιτική του συμπεριφορά. Δεν είναι τηλεοπτικό ταλέντο ούτε φασαριόζος στις αντιπαραθέσεις με στελέχη άλλων κομμάτων. Μετριοπαθής, συγκρατημένος στον τρόπο έκφρασής του, ποτέ ακραίος ούτε επί της ουσίας ούτε υφολογικά, δεν προκαλεί πάθη και δεν διεγείρει φανατισμό. Με αυτή την έννοια, δεν είναι τοξικός. 
 
Κάτι που ενδιαφέρει όλα τα κόμματα και όχι μόνο το ΚΙΝΑΛ είναι το συμπέρασμα ότι δεν κερδίζουν απαραίτητα η πόλωση και τα εξωθεσμικά κέντρα, ότι είναι πολύ ισχυρό το κοινωνικό αίτημα για ανανέωση, οποιαδήποτε ανανέωση, και ότι ο κόσμος της κεντροαριστεράς, του κέντρου, του μεσαίου χώρου, όπως και αν κανείς τον ορίζει, αναζητά διέξοδο. 
 
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τη βρει. Δείχνει όμως ότι την διεκδικεί.