Με αφορμή την επέτειο έξι χρόνων από το δημοψήφισμα, το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο συσπειρώνεται και ξεσπαθώνει για να θυμίσει τη θεωρία πάνω στην οποία χτίστηκε: «Ο Αλ. Τσίπρας έπαιξε τη χώρα στα ζάρια, παραλίγο να βγούμε από την ΕΕ, γλιτώσαμε τη χρεοκοπία την τελευταία στιγμή, βρεθήκαμε με κλειστές τράπεζες  και διασυρθήκαμε σε ολόκληρο τον πλανήτη ως μη κανονική χώρα».

Ads

Η πραγματικότητα είναι ότι μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 οι Ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ αποφάσισαν να αποδείξουν στην πράξη ότι η Αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει για να μην μεταδοθεί ο ελληνικός “ιός” σε άλλες χώρες. Και έσφιξαν τον κλοιό όσο μπορούσαν στραγγαλίζοντας την ελληνική κοινωνία που ήδη είχε χάσει 25% του ΑΕΠ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε εκλεγεί με σύνθημα το τέλος του μνημονίου διαπίστωσε με τον πιο σκληρό τρόπο ότι το πρόγραμμά του στηρίχθηκε σε μια αυταπάτη: ότι θα μπορούσαν οι δανειστές να αποδεχθούν ότι η λιτότητα φέρνει ύφεση και να μην επιμείνουν στην καταστροφική συνταγή την οποία τότε παρουσίαζαν ως μονόδρομο και σήμερα την έχουν ξεχάσει.

Η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα είχε διαπραγματευτικό πάθος αλλά όχι αρκετό επαγγελματισμό, ενώ οι εσωκομματικές διαφωνίες για τη στρατηγική στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τεράστιες. Η απειρία της στοίχισε κυρίως γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος μέχρι να γίνει η στροφή στον ρεαλισμό που έγινε με καθυστέρηση και με πολύ μεγαλύτερο κόστος απ όσο θα υπήρχε αν η προσαρμογή είχε επιχειρηθεί πιο έγκαιρα.

Ads

Η προκήρυξη του δημοψηφίσματος ήταν η τελευταία προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλη περιοριστική πολιτική χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ηχηρό ΟΧΙ κόντρα στο αντιΣΥΡΙΖΑ σύστημα που εκβίασε και τρομοκράτησε τον ελληνικό λαό για να κατευθύνει την ψήφο του.

Η ελληνική κοινωνία ξέσπασε για όσα είχε περάσει, έδειξε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, θάρρος και αποφασιστικότητα. Ηταν μια στιγμή εθνικής ανάτασης μετά από πέντε χρόνια ταπείνωσης και καταπίεσης.

Μετά ήρθαν τα capital control. Οι δανειστές αποφάσισαν να τιμωρήσουν τη χώρα που σήκωσε κεφάλι με τον πιο ανάλγητο τρόπο. Θέλησαν να μας δώσουν ένα μάθημα που δεν θα ξεχνούσαμε ποτέ και που θα γινόταν παράδειγμα προς αποφυγή για όλους τους δυνητικά απείθαρχους. Και παράλληλα θέλησαν να εξοντώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, να τον εξευτελίσουν, να τον εκθέσουν και τελικά να τον διαλύσουν.

Δεν τα κατάφεραν γιατί ο Αλ. Τσίπρας έκανε τον μεγάλο συμβιβασμό και αποδέχθηκε μνημόνιο ενώ προχώρησε σε εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2015 για να ζητήσει ανανέωση εντολής αφού η πολιτική που ακολούθησε δεν είχε καμία σχέση με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ενώ το κόμμα του διασπάστηκε.

Θέμα εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη στην πραγματικότητα δεν υπήρχε γιατί οι γεωοικονομικές επιπτώσεις στην ΕΕ δεν θα μπορούσαν να προβλεφθούν. Τα σχέδια για Grexit που έχουν γίνει γνωστά υπήρχαν από την αρχή της ελληνικής κρίσης, με τον Σόιμπλε να έχει κάνει συγκεκριμένη πρόταση στον Ευ. Βενιζέλο.

Εκ των υστέρων, τώρα που ο κόσμος συγκλονίζεται από την πανδημία, είναι ορατό πόσο λάθος ήταν το δόγμα της λιτότητας και πόσο ανόητη όλη η προσέγγιση της κρίσης από τους ισχυρούς της ΕΕ. Οι απόψεις που τότε υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι mainstream και μετά το Brexit μάθαμε τι θα πει έξοδος κράτους μέλους από την ΕΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ωρίμασε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεπέρασε όλες τις παιδικές του ασθένειες. Και πια έχει μπροστά του ένα πολύ μεγάλο παρελθόν, όπως θα έλεγε ο Φρόιντ.