Μετά την Αυστρία, την Ολλανδία και την Γαλλία,  η άνοδος της ακροδεξιάς στην Γερμανία επικυρώνει την στροφή όλης σχεδόν της Ευρώπης προς τα δεξιά. Για πρώτη φορά από το τέλος του Β Παγκόσμιου πόλεμου, η φιλοναζιστική «Εναλλακτική για την Γερμανία» εισέρχεται πανηγυρικά στη Βουλή, καταλαμβάνοντας μάλιστα και την τρίτη θέση.

Ads

Στις πρώτες αντιδράσεις της, η γερμανική πολιτική ελίτ δείχνει ξανά να εθελοτυφλεί, αποδίδοντας την άνοδο των εχθρών της δημοκρατίας στο προσφυγικό. Ασφαλώς το τελευταίο έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο γερμανικό αποτέλεσμα, αλλά οι αιτίες για την άνοδο της ακροδεξιάς είναι βαθύτερες: σχετίζονται με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν αντιμετωπίζουν οξύ προσφυγικό πρόβλημα, όπως η Γαλλία ή η Ολλανδία.

Πολιτικές οι οποίες διεύρυναν τις κοινωνικές ανισότητες και προκάλεσαν ανασφάλεια και οργή στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Για αυτό άλλωστε και τα ποσοστά της «Εναλλακτικής για την Γερμανία» απογειώνονται στα φτωχότερα, με μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας, που άλλωστε υποδέχθηκαν και τον χαμηλότερο αριθμό προσφύγων.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, θα σχηματιστεί τρικομματική κυβέρνηση υπό την κυρία Μέρκελ, από το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, τους Ελεύθερους Δημοκράτες και τους Πράσινους. Απομένει να δούμε ποιος θα αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, για να ξέρουμε αν στην Ελλάδα θα νοσταλγήσουμε τον φον Σόιμπλε. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η άνοδος της ακροδεξιάς, παράλληλα με το απογοητευτικό αποτέλεσμα του De Linke και το καταστροφικό σκορ των Σοσιαλδημοκρατών, στρέφει ολόκληρο το γερμανικό πολιτικό σύστημα προς τα δεξιά.

Ads

Όποια και αν είναι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, η κυρία Μέρκελ θα έχει μικρότερα περιθώρια να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του προέδρου Μακρόν για την εντελώς απαραίτητη αλλαγή  πορείας της ΕΕ, που οδηγείται προς την αποσύνθεση παρά την πρόσκαιρη ανάκαμψη των οικονομικών στατιστικών στην ευρωζώνη.

Ακόμη και αν ήθελε, η καγκελάριος θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο να ακούσει και να ανταποκριθεί σε αυτό το χθεσινό, τελευταίο και τόσο ηχηρό σήμα κινδύνου, πριν κάποιες κρίσιμες προσεχείς εκλογές, όπως στην Ιταλία όπου ο ευρωσκεπτικισμός κερδίζει έδαφος, κάνουν αναπότρεπτη την πορεία προς τον όλεθρο.