Οι νέες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Novartis με τα ιδιόχειρα σημειώματα του Αντώνη Σαμαρά, τις «οδηγίες» της εταιρείας προς τον Άδωνη Γεωργιάδη και την «έμμισθη» σχέση του Στουρνάρα με τη φαρμακοβιομηχανία, ενίσχυσαν την άποψη πως πρόκειται για σοβαρή υπόθεση διαφθοράς.

Η διάψευση της επιχειρηματολογίας των εμπλεκομένων, που μέχρι σήμερα ισχυρίζονταν πως δεν είχαν καμία σχέση με τη Novartis, προκαλεί σπασμωδικές αντιδράσεις, όπως η -μάλλον φαιδρή – απόπειρα εμπλοκής Τσίπρα στην υπόθεση.

Οι «σκιές» που ανακαλύπτουν μεμονωμένα έντυπα είναι κάποιο απροσδιόριστο αίτημα του Φρουζή να συναντήσει το νυν Πρωθυπουργό, που αυτοαναιρείται τόσο ως προφανώς  επινοημένο γεγονός αλλά και ως επιχείρημα καθώς ακόμη και αν υπήρχε η «είδηση», η άρνηση του Πρωθυπουργού προδίδει ότι το πρόσωπο-κλειδί του σκανδάλου έπαψε να είναι ευπρόσδεκτο μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ.

Η περιθωριακή δήθεν σκανδαλοθηρία, που φαίνεται να απαντά στις αγωνίες προσώπων και κομμάτων του πολιτικού προσκηνίου είναι όμως και μια ιδιαίτερα ανησυχητική ένδειξη της τοξικότητας που δοκιμάζει όλο το πολιτικό σύστημα.

Η αποτυχημένη απόπειρα  – ως ένδειξη αδυναμίας – του παλαιοκομματικού συμψηφισμού με στείρα μέθοδο, περισσότερο εκθέτει όσους την ενορχήστρωσαν. Τέτοιου είδους κινήσεις διαλύουν τις αμφιβολίες για το αν η υπόθεση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.