Την αμήχανη στιγμή που το Κράτος Δικαίου γίνεται ενοχλητικό όταν την εξουσία δεν ελέγχει η πολιτική τους τάξη, βιώνουν οι προβεβλημένοι πολιτικοί που εμπλέκονται στην υπόθεση διαφθοράς της Novartis.

Επιχειρούν να αμφισβητήσουν τις καταθέσεις τριών προστατευόμενων μαρτύρων στους οποίους επιτίθενται και ζητούν προκλητικά την αποκάλυψη της ταυτότητάς τους αν και επιφανείς νομικοί όλοι τους. Το νομικό πλαίσιο για τους προστατευόμενους μάρτυρες, που έχουν ψηφίσει​ οι ίδιοι​, εφαρμόζεται στην Ελλάδα και όλο το δυτικό κόσμο για την αποκάλυψη μεγάλων υποθέσεων διαφθοράς και οργανωμένου εγκλήματος και γνωρίζουν ότι οι μαρτυρικές καταθέσεις αρκούν για την άσκηση δίωξης.

Προστατευόμενοι μάρτυρες υπήρξαν στη δίκη της 17 Νοέμβρη και της Χρυσής Αυγής ενώ το δικαστήριο αρνήθηκε την αποκάλυψη της ταυτότητάς τους όταν το ζήτησε η υπεράσπιση των νεοναζί. Αντίθετα, όταν δεν υπήρξε καθεστώς προστασίας, όπως στη υπόθεση του Noor1, οι βασικοί μάρτυρες κατηγορίας «εξαφανίστηκαν» μυστηριωδώς !

Παραλείπουν επίσης το γεγονός ότι η αποκάλυψη του τεράστιου διεθνούς σκανδάλου ξεκινά από άλλους τρεις Έλληνες που κατέθεσαν με το ίδιο καθεστώς προστασίας στις αμερικανικές αρχές. Οι καταθέσεις τους συμπίπτουν με αυτές των μαρτύρων που κατέθεσαν στην Εισαγγελία Διαφθοράς ενώ μεγάλο μέρος της δικογραφίας διαβιβάστηκε από τις ΗΠΑ.

Μοιραία είναι η σύγκριση με άλλες υποθέσεις διαφθοράς  όταν οι βασικοί μάρτυρες φυγαδεύονταν στο εξωτερικό, τα επιβαρυντικά στοιχεία δεν έφταναν ποτέ στους Εισαγγελείς ενώ μια βολική κοινοβουλευτική πλειοψηφία φρόντιζε για την ευνοϊκή μεταχείριση των πολιτικών προσώπων. Όπως εξαφανίστηκαν τα επίμαχα έγγραφα ​για τη Novartis ​από το Υπουργείο Υγείας τον ΕΟΦ την περίοδο 2012-2014.

Η στοχοποίηση των βασικών μαρτύρων και  οι πρωτοφανείς επιθέσεις και απειλές πολιτικών στους εισαγγελείς (σημ: αλήθεια γιατί τέτοια σιωπή στις επιθέσεις από την άλλοτε λαλίστατη Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων) μαρτυρούν μια επικίνδυνη και νοσηρή αντιδημοκρατική αντίληψη.  Πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα συμπεριφέρονται σαν εγκληματίες του υποκόσμου όταν διαπιστώνουν ότι κανένα «αόρατο χέρι» δεν μπορεί να αναστρέψει τις εξελίξεις.