Μια από τις μεγάλες πληγές της Ελλάδας, διαχρονικά, υπήρξε η καταπάτηση γης και η αυθαίρετη οικοδόμηση. Το ελληνικό κράτος δήλωνε ανίκανο να επιβάλει την πολεοδομική και οικιστική νομιμότητα. Και οι εκάστοτε κυβερνήσεις φρόντιζαν  ανά τακτά διαστήματα να δίνουν συγχωροχάρτια στους καταπατητές.

Μόνο τα τελευταία χρόνια, από το 2011 και μετά, έχουν υπάρξει δύο νόμοι και δεκάδες ρυθμιστικές, υπουργικές αποφάσεις, που υποτίθεται ότι θα έκλειναν τελεσίδικα το θέμα, δίνοντας ευνοϊκά κίνητρα νομιμοποίησης των οικοδομικών αυθαιρεσιών, μέσω της επιβολής χαμηλών,αναδρομικών προστίμων. Και όμως, το ζήτημα όπως φαίνεται δεν έκλεισε, και αυτό αποκαλύπτεται από την επιλογή της σημερινής κυβέρνησης να επανέλθει με έναν νέο νόμο με τον οποίο φιλοδοξεί να κλείσει εκ νέου το θέμα και μάλιστα οριστικά.

Πολλά κεράσια, μικρό καλάθι, όπως λέει και ο λαός. Παρά το γεγονός ότι πάνω από 938.000 ακίνητα είχαν δηλωθεί με αυθαιρεσίες κάποιου είδους έως τις αρχές του 2017 (σχεδόν δηλαδή ένα στα 6 που κατέχουν ιδιώτες στη χώρα μας), μόλις για τα 678.000 είχε δρομολογηθεί η διαδικασία νομιμοποίησης με την καταβολή προστίμων. Και αυτό γιατί έχει εμπεδωθεί ευρέως η αντίληψη ότι το κράτος θα συνεχίσει  να κάνει τα στραβά μάτια στην αυθαιρεσία.  Και επίσης ότι κάθε ρύθμιση που οι κυβερνώντες διαφημίζουν ως οριστική, σύντομα θα ανατραπεί από μια ακόμη πιο ευνοΪκή για τους παρανομούντες.

Οι διαρροές για το περιεχόμενο του νέου νόμου επιβεβαιώνουν αυτή την αντίληψη, καθώς μεταξύ άλλων καθιερώνεται ξανά η κάθετη μείωση ακόμη και βεβαιωθέντων σήμερα προστίμων και η παράταση των χρόνων αποπληρωμής τους.  Ανοίγεται έτσι εκ νέου η βασιλική οδός της αποτυχίας του νόμου, καθώς οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων θα περιμένουν τον επόμενο νόμο, προκειμένου είτε να πληρώσουν ακόμη μικρότερα πρόστιμα είτε να απαλλαγούν πλήρως από κάθε υποχρέωση.

Αυτή είναι η πραγματικότητα στη χώρα όπου ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης διαπιστώνει εδώ και χρόνια ότι οι πολεοδομίες βρίσκονται σταθερά στις υψηλότερες θέσεις της διαφθοράς και η συνολική έκταση που καλύπτουν τα αυθαίρετα κτίσματα στην Ελλάδα ξεπερνά αθροιστικά την έκταση νησιών, όπως η Μήλος, η Κέα ή η Σαντορίνη.

Κάπως έτσι, τα τρένα της νομιμοποίησης αυθαιρέτων παραμένουν άδεια. Κανένας δεν θέλει να επιβιβαστεί σε ένα τρένο, όταν το επόμενο θα του δίνει ένα ή και περισσότερα εισιτήρια δωρεάν.