Η νέα απόρριψη της αίτησης αναστολής της Ηριάννας δεν αποτελεί έκπληξη αλλά αναμενόμενη επιβεβαίωση ότι για το δικαιϊκό σύστημα η ιδεολογία είναι επαρκές ενοχοποιητικό στοιχείο και απονέμει δικαιοσύνη υπηρετώντας μια ταξική και ιδεολογική μονομέρεια και τα πλέον υπερσυντηρητικά τμήματα της κοινωνίας, από όπου αντλεί τα στελέχη του.

Ads

Όποιος δεν έχει ανάγνωση της απόγνωσης της ελληνικής κοινωνίας μετά την κρίση, ξαφνιάζεται όταν αντιλαμβάνεται να κλονίζεται η πίστη στη δημοκρατία που θεωρούμε λειτουργική και δεδομένη εδώ και 43 χρόνια. Το «βαθύ κράτος», πολιτικές δυνάμεις, ΜΜΕ και επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται  τη χώρα για δεκαετίες, νιώθουν να απειλείται το αφήγημα της κυρίαρχης ιδεολογίας και καλλιεργούν νοσηρό κλίμα. Στο στόχαστρό τους έχει μπει πρωτίστως η θεωρούμενη από τους ίδιους «ιδεολογική ηγεμονία» της Αριστεράς.

Η ευθύνη της πολιτικής τάξης είναι μεγάλη, είτε υποδαυλίζει όπως ο δεξιός εξτρεμισμός μέρους της ΝΔ, είτε σιωπά όπως τα υγιή τμήματα της συντηρητικής παράταξης. Το δε ΠΑΣΟΚ συνθλίβεται ακριβώς επειδή ​αρνείται  να απαντήσει στο επίμονο δίλημμα. Η αξιωματική αντιπολίτευση, αντιλαμβανόμενη να αποδομείται ο πελατειακός μηχανισμός της, επιχειρεί να χαϊδέψει «τέρατα» που η ίδια είχε αποκηρύξει για να εδραιώσει το πολίτευμα. Κυριαρχείται από την επικίνδυνη μετεμφυλιακή αντίληψη μελών της ηγετικής ομάδας, ότι ο επιχειρησιακός βραχίονας της Χ.Α, θα μπορούσε να της είναι χρήσιμος.

Η ακροδεξιά δεν είναι τα προβεβλημένα στελέχη που ίσως σύντομα να βρίσκονται  στη φυλακή αλλά ένας ευρύτερος μηχανισμός: Επιχειρηματίες που χρηματοδοτούν νεοναζί ως μπράβους, ΜΜΕ που ξεπλένουν τη ΧΑ, ακραίοι ιεράρχες που αυξάνουν την επιρροή τους και στη βάση πυρήνες πολυπληθείς, συχνά συγκαλυμμένοι, που δρουν με την ανοχή ή την πλήρη κάλυψη των διωκτικών αρχών. Υπάρχουν ήδη περιοχές της επικράτειας και του Λεκανοπεδίου, ειδικότερα, όπου το κράτος απέχει και οι συμμορίες των ακροδεξιών μπράβων ορίζουν το νόμο.

Ads

Όποιος ​”χαιδεύει τέρατα” και ​συμμαχεί με αντάλλαγμα λίγη εξουσία, δεν έχει αντιληφθεί ότι σύντομα αυτοί θα υποκαταστήσουν την ίδια την πολιτική τάξη, κάνοντας τη χώρα μια μοντέρνα Κολομβία μέσα στην Ε.Ε.  Δεν θα είναι η πρώτη άλλωστε. 

Η κυβέρνηση που κρατά το κεφάλαιο της Αριστεράς στα χέρια της έχει ευθύνη να μην διαταράξει τη σχέση της με το λαϊκό παράγοντα σε αυτό τον επικίνδυνο κύκλο της ιστορίας. Αν και συνήθως αντιλαμβάνεται τους συσχετισμούς, δεν έχει ανάγκη από ανόητες επιδείξεις αριστεροσύνης που η κοινωνία δε εγκρίνει ενώ συχνά ζημιώνουν σοβαρές πολιτικές πρωτοβουλίες. Πρέπει να επιδείξει συνετή διαχείριση της εξουσίας αλλά συγχρόνως να μιλήσει ανοιχτά και να αναζητήσει συμμαχίες για να ξεριζώσει τους πυρήνες του βαθέως κράτους που απειλούν την ποιότητα της δημοκρατίας και νοσταλγούν «μαύρες εποχές».

​Διακυβεύονται πλέον πολύ περισσότερα από μερικές πολιτικές καριέρες… ​