Μα ποιος είναι αυτός ο Αλέξανδρος Κοψιάλης που μέχρι και hashtag (#cancel_kopsialis) φτιάχτηκε με το όνομα του; Όπως πλέον ξέρουμε οι περισσότεροι λόγω της φασαρίας που έγινε γύρω από το πρόσωπο του, είναι influencer, με πάνω από ένα εκατομμύριο “ακόλουθους” στο instagram και τόσο σημαντική παρουσία στο Youtube, που μέχρι και οι αδελφοί Αντετοκούνμπο συνεργάστηκαν μαζί του για μια φιλανθρωπική καμπάνια.

Επομένως, ο Αλέξανδρος Κοψιάλης έχει μεγαλύτερη επιρροή στο γενικό πληθυσμό απ όση ένας επαγγελματίας διαμορφωτής της κοινής γνώμης και μάλιστα έχει διεισδυτικότητα στις νεαρές ηλικίες και αυτό τον κάνει περισσότερο χρήσιμο στην προώθηση προϊόντων και αντιλήψεων.

Βρέθηκε σε δύσκολη θέση όταν εντοπίστηκαν τα like του σε ομοφοβικά σχόλια για τον Ηλ. Γκιώνη, τον ακτιβιστή που συνδέθηκε με την αποκάλυψη της δράσης του Στ. Παναγιωτόπουλου και του βιασμού της Γεωργίας Μπίκα. Από την αρχή, στην υπόθεση του ομαδικού βιασμού στη Θεσσαλονίκη, ήταν κάπως “επιφυλακτικός”, δείχνοντας μια περίεργη συμπάθεια σε κάποιους από τους φερόμενους ως δράστες ή μάρτυρες του εγκλήματος.

Το ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη περίπτωση  είναι η συμβολή της στην κατανόηση των σύγχρονων μηχανισμών παραγωγής κουλτούρας που καθορίζει, τελικά, τη συλλογική συμπεριφορά σε όλα – δηλαδή, και στις εκλογές.

Τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων δείχνουν πολλά αλλά όχι και τη δυναμική της ευτέλειας όταν γίνεται κυρίαρχο στοιχείο στο χώρο του δημόσιου διαλόγου, που σε μεγάλο βαθμό καταλαμβάνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο εθισμός στη φτήνια και η εξοικείωση με τον πάτο διαλύει την αντίσταση στην υποβάθμιση της ποιότητας στον δημόσιο λόγο και, επομένως, στην κατάργηση της κρίσης και της σκέψης.

Την επόμενη φορά που θα πέσουμε από τα σύννεφα με κάποια αποκάλυψη, χρήσιμο θα είναι να αναλογιστούμε πόσοι και ποιοι Κοψιάληδες έχουν τα “πνευματικά δικαιώματα” για το εξωφρενικό που “τρύπωσε” στην κανονικότητα και πόσο χαριτωμένη δεν είναι η δημοσιογραφία που προσφέρει κόλλυβα (όπως η Α. Βούλγαρη του MEGA στην Μ. Παγώνη) με φόντο τα φέρετρα της Covid-19. Δεν είναι αστείο, είναι εξαιρετικά σοβαρό και, τελικά, τραγικό.