Ζωή χωρίς πιστοποιητικά εμβολιασμού και χωρίς περιορισμούς  για την προστασία της δημόσιας υγείας από την πανδημία. Η τάση είναι διεθνής και στη χώρα μας εξυπηρετεί τον κυβερνητικό σχεδιασμό για ένα ξέφρενο τουριστικά καλοκαίρι με την προσδοκία τα έσοδα να ξεπεράσουν το ρεκόρ του 2019.

Η συζήτηση που εκκρεμεί και δεν ακυρώνεται οριστικά μέσα στην διακηρυκτική επιστροφή στην κανονικότητα αφορά τη θλιβερή ελληνική επίδοση στον αριθμό των θανάτων αναλογικά με τον πληθυσμό.

Δεν αμφισβητείται πλέον το εκρηκτικό μέγεθος της θνητότητας από Covid-19  στις ΜΕΘ και εκτός ΜΕΘ, ενώ αποσπασματικά και ανοργάνωτα έχουν ακουστεί οι παράγοντες που συντέλεσαν στη διαμόρφωση αυτού του φοβερού φαινομένου.

Αυτό που δεν συμβαίνει είναι μια συγκροτημένη αποτίμηση των αιτίων και αναζήτηση τρόπων υπέρβασής τους. Ετσι, εάν ένα νέο δριμύ κύμα πανδημίας επανακάμψει το φθινόπωρο, θα βρεθούμε πάλι στο ίδιο αδιέξοδο.

Η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύει το υπουργείο Υγείας, από τη στιγμή που συμφώνησε στην απελευθέρωση από τα μέτρα, οφείλει να κάνει έναν έντιμο απολογισμό και να ενημερώσει την ελληνική κοινωνία.

Όχι για να καταλογιστούν ευθύνες ή για να αναζωπυρωθεί η πολιτική αντιπαράθεση. Αλλά για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών που χάθηκε λόγω των παλινωδιών, των αντιφάσεων, των λαθών και των παραλείψεων στη διαχείριση της πανδημίας.

Το κόστος της κυβερνητικής αποτυχίας είναι τεράστιο και μετριέται σε ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Η πανδημία δεν έχει τελειώσει και γι’ αυτό πρέπει έστω τώρα να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποφευχθεί ένας νέος τραγικός γύρος σε λίγους μήνες.

Η επιτροπή Τσιόδρα έχει χρέος να μιλήσει. Όχι καταγγελτικά ούτε πολιτικά. Επιστημονικά, με θάρρος, ειλικρίνεια και υπευθυνότητα. Το χρωστάει σε όσους χάθηκαν άδικα.