Για πρώτη φορά από το 1949 δεν συγκροτείται κυβέρνηση στη Γερμανία. Για το πρωτοφανές ναυάγιο υπάρχουν ευθύνες με ονοματεπώνυμο: η καγκελάριος κυρία Μέρκελ θερίζει θύελλες, αφού επί χρόνια έσπειρε ανέμους.

Όπως σε όλη την ΕΕ, οι πολιτικές λιτότητας που επέβαλλε τα προηγούμενα χρόνια το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε  οδήγησαν στην άνοδο της ακροδεξιάς και του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, όπως αυτός εκφράζεται κυρίως μέσα από το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών. Η ισχυροποίηση των τελευταίων, όπως και του φιλοναζιστικού κόμματος « Εναλλακτική για την Γερμανία », μείωσε την εκλογική δύναμη των Χριστιανοδημοκρατών και την διαπραγματευτική τους δύναμη στον σχηματισμό κυβέρνησης. Παράλληλα με το μεγάλο θύμα της λιτότητας, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, που δικαιολογημένα θεωρεί πλέον ότι η συγκυβέρνηση με την συντηρητική παράταξη ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία.

Κυβέρνηση μειοψηφίας ή πρόωρες εκλογές, τα δύο σενάρια που απομένουν αν οι Σοσιαλδημοκράτες επιμείνουν μέχρι τέλος στο όχι τους στον μεγάλο συνασπισμό, πολύ δύσκολα θα λύσουν το πρόβλημα: η χώρα δεν έχει εμπειρία από ασταθείς κυβερνήσεις μειοψηφίας, ενώ νέες εκλογές ίσως δυναμώσουν περισσότερο και τους Ελεύθερους Δημοκράτες και την ακροδεξιά.

Η Γερμανία μπαίνει σε φάση πολιτικής κρίσης και αστάθειας, όπως αυτή που βασανίζει τα προηγούμενα χρόνια την Ισπανία, την Ιταλία, τη Μ. Βρετανία ή την Ελλάδα. Κυρία Μέρκελ wellcome to the club.

Το κακό όμως στη περίπτωση της παντοδύναμης σήμερα Γερμανίας είναι ότι, αν κρυολογήσει, φτερνίζεται όλη η Ευρώπη. Η διαφαινόμενη γερμανική κρίση θα μετατραπεί αναγκαστικά σε κρίση όλης της Δύσης, παγώνοντας τα σχέδια Μακρόν για την μεταρρύθμιση της ΕΕ και προκαλώντας δικαιολογημένες ανησυχίες στις πιο ευάλωτες χώρες, όπως η Ελλάδα. Κοιτάζοντας για χρόνια απλώς πως θα επανεκλεγεί για τέταρτη φορά,  η Γερμανίδα καγκελάριος βλέπει το μπούμεραγκ που έχει εκτοξεύσει να στρέφεται κατά πάνω της.