Η ανακοίνωση των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έθεσε ξανά το ζήτημα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Οι Πανελλαδικές απάντησαν στο αίτημα για ένα αποδεκτό αδιάβλητο σύστημα εισαγωγής σε μια εποχή ταυτισμένη με το πελατειακό σύστημα εξουσίας αλλά ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους.

Η ελληνική στρέβλωση είναι μοναδική στην Ευρώπη. Η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων στερούνται δεύτερης ευκαιρίας, εισάγονται σε σχολές και πόλεις που δεν βρίσκονται στις πρώτες επιλογές τους. Οι οικογένειες επιβαρύνονται, ο παιδευτικός ρόλος του σχολείου υποβαθμίζεται, μαθητές και γονείς δέχονται αφόρητη πίεση ενώ συντηρείται μια παραπαιδεία και μια παραοικονομία, που ακυρώνουν πλήρως την «δωρεάν παιδεία» και φέρνουν σε μειονεκτική θέση τα παιδιά από φτωχές οικογένειες.

Το εκπαιδευτικό Νομοσχέδιο που είναι στα σκαριά πρέπει να καθορίσει ένα νέο σύστημα που να διατηρήσει το αδιάβλητο των εξετάσεων αλλά να αλλάξει ριζικά τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Ίσως  με πολλαπλά επίπεδα αξιολόγησης των επιδόσεων και ένα σχολείο που παρέχει γνώση και δεν εξαντλείται στην προετοιμασία εξετάσεων.

Από μια αριστερή κυβέρνηση περιμένει κανείς ένα αξιοκρατικό σύστημα που έχει στο επίκεντρο το δημόσιο σχολείο και τη λαϊκή οικογένεια.