Η επίσκεψη Μακρόν στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε από την εγκαρδιότητα που επιτάσσει το «ελληνογαλλικό ρομάντζο», που κρατά δεκαετίες και συνεχίζεται με τους δύο σημερινούς ηγέτες. Μάλιστα τα ελληνικά του Μακρόν θύμισαν τα ελληνικά του Ζισκάρ Ντ Εστέν, πριν 30 χρόνια πριν, και τη στήριξη που παρείχε σε κρίσιμες στιγμές η χώρα του.

Σε επίπεδο συμβολικό, η ομιλία του στην Πνύκα έδωσε και πήρε διεθνή προβολή ενώ ήταν κρίσιμο ότι συνέδεσε τις αναφορές στις δημοκρατικές αξίες της Αθήνας με το μέλλον της Ευρώπης και μοιράστηκε ένα κοινό όραμα με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, για την εμβάθυνση της Ε.Ε.

Αλλά πέρα από την ευχάριστη ατμόσφαιρα υπάρχουν και οι μπίζνες. Και ήδη σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο Μακρόν ενδύθηκε το ρόλο του πλασιέ όπλων μάλλον εξόφθαλμα: Μίλησε ανοιχτά για τα ανάγκη εξοπλισμού(κι άλλου;), της Ελλάδας, ονομάτισε αεροσκάφη(mirage) και πλοία και ζήτησε στήριξη της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας ώστε η Ελλάδα να διασφαλίζει τα συμφέροντά της. Χωρίς περιστροφές…

Ο Γάλλος Πρόεδρος υπενθύμισε γιατί η Ελλάδα, αν και χρεοκοπημένη, είναι η χώρα που επενδύει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της σε εξοπλισμούς. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, πόσο μάλλον τους παλιούς αφού η Ελλάδα  αγοράζει όπλα και οι φίλοι την δανείζουν και της παραστέκονται, χτυπώντας φιλικά την πλάτη, όταν έρχονται τα δύσκολα. Με το αζημίωτο.

Για αυτό είναι οι φίλοι άλλωστε.