Εν αναμονή της πολυσυζητημένης προκήρυξης για τις τηλεοπτικές άδειες, οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών  διαπραγματεύονται  για να πετύχουν ελαφρύνσεις ενώ η κοινή γνώμη αναμένει για πρώτη φορά να βάλουν το χέρι στην τσέπη για το δημόσιο αγαθό που εκμεταλλεύονται δωρεάν εδώ και δεκαετίες.

Ο μοναδικός φόρος στα χρόνια των μνημονίων που δεν έχει εισπραχθεί είναι ο φόρος διαφήμισης στην τηλεόραση που έπρεπε να πληρώνουν τα τηλεοπτικά κανάλια. Φόρο για τον οποίο κάθε χρόνο η Βουλή ψήφιζε στις 31/12 την αναστολή της είσπραξης του.

Η πρακτική που σταμάτησε από την παρούσα κυβέρνηση. Τώρα όμως, η κυβέρνηση είναι  η πρώτη που μειώνει φόρο στα χρόνια των μνημονίων. Kαι μάλιστα γενναία, αφού με πρόσφατη τροπολογία ο φόρος διαφήμισης μειώνεται από 20 σε 5%. Η προνομιακή αυτή μεταχείριση συνιστά νόθευση του ανταγωνισμού σε βάρος των υπολοίπων μέσων ενημέρωσης.

Μετά από αυτό το αναπάντεχο δώρο, στη χθεσινή συνάντηση στο Μαξίμου με τους συναρμόδιους υπουργούς, τους οποίους πολεμάνε όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, οι καναλάρχες ζήτησαν να μειωθεί ο κατώτατος αριθμός εργαζομένων ανά αδειοδοτημένο τηλεοπτικό σταθμό από τους 400 στους 300, να  χρεώνονται δορυφορικές πλατφόρμες και ΕΡΤ με 3 ευρώ ανά συνδρομητή το μήνα-δηλαδή γύρω στα 36 εκατ. ευρώ το χρόνο), τα οποία θα πιστώνονται οι τηλεοπτικοί σταθμοί- να αποσυρθεί η ΕΡΤ από τις διαφημίσεις, να καταργηθεί η εισφορά 1,5% υπέρ του κινηματογράφου(που επίσης δεν πληρώνουν), να αρθεί κάθε περιορισμός σε σχέση με την προέλευση κεφαλαίων και να μηδενιστεί ο φόρος διαφήμισης που η κυβέρνηση μείωσε τόσο « γενναία ».

Μήπως είναι η κυβέρνηση που τους άνοιξε την όρεξη;