Οι διπλωματικές αβρότητες και το πρωτόκολλο μεταξύ της ελληνικής πολιτειακής ηγεσίας και του διάδοχου του βρετανικού θρόνου, διαταράχθηκαν από το “ενοχλητικό” αίτημα επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, που διατύπωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Τα θέμα της επιστροφής από το Βρετανικό Μουσείο των σωζόμενων λίθων της ζωφόρου, θεμελιώθηκε από την αείμνηστη Μελίνα ενώ το ίδιο το μουσείο της Ακρόπολης, υπενθυμίζει το διαχρονικό αίτημα.

Τα χρόνια της κρίσης που η διεθνής θέση της χώρας είχε κλονιστεί, δεν υπήρχε ρεαλιστικός χώρος για το αίτημα επιστροφής μιας ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς. Γι’ αυτό και το “πυροτέχνημα” της περιόδου Σαμαρά με την Αμάλ Αλαμουντίν ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Καθώς η οικονομική θέση και η διεθνής εικόνα της χώρας έχει βελτιωθεί, είναι ώρα να επανέλθει το αίτημα επιστροφής μιας ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς. Άλλωστε, η επανένωση του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα θα είχε και μια πολύ σημαντική οικονομική διάσταση για τη χώρα.

Δεν είναι πλέον η Ελλάδα που προβληματίζει την Ε.Ε. αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο που “έμπλεξε” σε δύσκολες και επίπονες διαπραγματεύσεις για το Βrexit. Γι’ αυτό άλλωστε η βασιλική οικογένεια “ρίχνει τα μούτρα της” και επιχειρεί να συσφίξει τις σχέσεις της ακόμη και με τη μοναδική χώρα της Ε.Ε. που έχει τόσο μεγάλη και δικαιολογημένη δυσφορία για τη μοναρχία.

Πέρα λοιπόν από τα όμορφα λόγια, τις αναφορές  στο Λόρδο Βύρωνα, την ελληνική καταγωγή του Κάρολου και τις σχέσεις με το Άγιο Όρος πρέπει να μιλάμε για την ουσία, όπως είναι η επιστροφή των μαρμάρων.