Μέσα στον πανικό της πανδημίας και των οικονομικών επιπτώσεων, η κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο, όταν δεν ασχολούνται με απευθείας αναθέσεις έργων και υπηρεσιών, υλοποιούν μια ξεκάθαρη αντιμεταστευτική πολιτική που δεν διαφέρει, πλέον, σε τίποτε από αυτή του Σαλβίνι και εκθέτει τη χώρα διεθνώς. 

Ads

Οι επαναπροωθήσεις είναι μόνιμο καθεστώς  προκαλώντας την παρέμβαση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες που καλεί την Ελλάδα να ερευνήσει τις άτυπες αναγκαστικές επιστροφές σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Από την πλευρά του και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, εκφράζει βαθύ προβληματισμό για τις συνεχείς καταγγελίες για push backs και μαζικές απελάσεις μεταναστών, συχνά και βίαιες, στα σύνορα με την Τουρκία. 

«Πρέπει να σταματήσει τώρα αυτή η ντροπιαστική πρακτική που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση. Βάζει εν γνώσει της σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και οικογένειες με παιδιά και παραβιάζει τις στοιχειώδεις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου της Θάλασσας και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπονομεύοντας εκτός των άλλων ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο της χώρας», αναφέρει ο αρμόδιος Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Ψυχογιός. 

Πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, οργανώσεις κατήγγειλαν στο tvxs.gr επιχειρήσεις «σκούπα» της ΕΛΑΣ σε κέντρο διανομής τροφίμων, όπου συνέλαβαν όσους δεν είχαν νόμιμα έγγραφα και τους οδήγησαν σε μαζική επαναπροώθηση στον Έβρο. Μια επιχείρηση που μοιάζει με αναβίωση του «Ξένιου Δία» και συμβαίνει την ώρα που οι υπηρεσίες Ασύλου υπολειτουργούν και δεν μπορούν να δεχτούν τις αιτήσεις των δικαιούμενων ασύλου. 

Ads

Σε δήλωσή του ο Υπουργός Νότης Μηταράκης, πρόσφατα, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση θα κλείσει 60 από τις 90 προσφυγικές δομές, χωρίς κανένα σχέδιο ή προγραμματισμό με τη διαπίστωση πως «ο καθένας ας κάνει ό,τι θέλει». Η κυβέρνηση στον πιο επίσημο τόνο, διά του Αν. Υπουργού Γ. Κουμουτσάκου, επιχείρησε να διατυπώσει στην Ε.Ε. ρήτρα «εξαίρεσης από τη διεθνή νομιμότητα» και «αλληλεγγύη» στις παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας, όπως οι χώρες του Βίζεγκραντ, κοινώς μια επίσημη απόκλιση από την προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διεθνή νομοθεσία. Ενώ στις πλατείες συνωστίζονται πλέον, χωρίς καμία προστασία, άστεγοι πρόσφυγες, που η κυβέρνηση επέλεξε να βγάλει μαζικά από τα διαμερίσματα που τους φιλοξενούσαν. 

Η ακροδεξιά πολιτική της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα, ούτε αναιρεί τις παλλινωδίες στη διαχείριση, από την αρχή της διακυβέρνησης ΝΔ. Άλλωστε, συχνά η έκταση του προβλήματος δεν εξαρτάται από την ίδια  και το μόνο που καταφέρνει είναι να διογκώνει τις επιπτώσεις και να ταλαιπωρεί, αν δεν βασανίζει, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, επιδεικτικά. 

Στην αντίληψη της κυβέρνησης που έχει πειστεί ότι οι ρατσιστικές πολιτικές την ωφελούν πολιτικά, φαίνεται ότι βρίσκεται η στρατηγική «ασφυξία» του προσφυγικού ζητήματος και η επίδειξη αναλγησίας και ξενοφοβικών μέτρων. Ειδικά όσο η οικονομία χειροτερεύει μέρα με τη μέρα, η κυβέρνηση επιλέγει να επενδύσει στις ακροδεξιές φωνές, θεωρώντας ότι τις απορροφά  και αδιαφορεί για τη νέα ριζοσπαστικοποίηση των ακραίων και ρατσιστικών αντιλήψεων.