Αν η χώρα δεν ήταν βουτηγμένη στον επαρχιωτισμό και η ΝΔ δεν έκανε υστερική αντιπολίτευση, η συζήτηση στη Βουλή για τις πωλήσεις βλημάτων στη Σαουδική Αραβία θα έπρεπε να είχε αλλού περιστραφεί: πρέπει να πουλάμε όπλα σε ένα διεφθαρμένο και ολοκληρωτικό καθεστώς, που επεμβαίνει στρατιωτικά στην Υεμένη και υποστηρίζει την ισλαμική τρομοκρατία;

Κάποιοι θα μπορούσαν τότε να υποστηρίξουν ότι θα ήταν πολυτέλεια μια χώρα όπως η Ελλάδα, με τόσο μεγάλες οικονομικές ανάγκες, να επιλέγει τους πελάτες της. Άλλωστε, παρά τα ψηφίσματα και τις κατά καιρούς πρωτοβουλίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πολύ πλουσιότερες χώρες, από τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ιταλία μέχρι την Μεγάλη Βρετανία, την κύρια πηγή εξοπλισμού της Σαουδικής Αραβίας στην Ευρώπη, συνεχίζουν απτόητες τις μπίζνες όπλων με το θεοκρατικό καθεστώς της Ριαντ.

Συνολικά, 17 από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ πωλούν όπλα και πυρομαχικά στην Σαουδική Αραβία. Για να μην αναφερθεί κανείς στην βασική σύμμαχο της τελευταίας, τις ΗΠΑ, που συνεχίζουν την αμέριστη και πολυεπίπεδη υποστήριξη τους, παρά την αποδεδειγμένη συμμετοχή των Σαουδαράβων στις επιθέσεις της 11ης του Σεπτέμβρη 2001.

Όμως είναι η ίδια Σαουδική Αραβία πυροδοτεί τον εμφύλιο στη γειτονική Υεμένη, όπου σημειώνεται σήμερα η μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή στον πλανήτη, σύμφωνα με τον ΟΗΕ: πάνω από 10.000 νεκροί στους πρώτους 22 μήνες των συγκρούσεων, λιμός που απειλεί το 70% από τα 3 εκατομμύρια των κατοίκων. Και η μεγαλύτερη σύγχρονη επιδημίας χολέρας, από την οποία υπολογίζεται ότι έχει προσβληθεί ένα εκατομμύριο κάτοικοι, ενώ έχουν μέχρι στιγμής χάσει τη ζωή τους πάνω από 2.000.

Θα έπρεπε η μικρή Ελλάδα να βγάλει το φίδι από αυτή τη μακάβρια τρύπα; Η γνώμη μας είναι ότι, σε αυτή την συζήτηση που θα έπρεπε να είχε διεξαχθεί, η χθεσινή πρόταση του Νίκου Φίλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και του Θανάση Παφίλη από το ΚΚΕ, να ανακληθεί η πώληση πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία,  θα έπρεπε να είχε υιοθετηθεί. Η χώρα μας έχει περάσει από εμφύλιο πόλεμο και δικτατορίες και δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να συμμετέχει, έστω και εμμέσως, σε ένα ανθρωπιστικό έγκλημα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, θα είχε γίνει μια κουβέντα αντάξια ενός Κοινοβουλίου που σέβεται τον εαυτό του.