Η αναστολή εκτέλεσης της ποινής που επιβλήθηκε για δυο βιασμούς ανηλίκων στον Δημήτρη Λιγνάδη έχει προκαλέσει τεράστια κοινωνική αντίδραση και ένα κίνημα διαμαρτυρίας στο χώρο του πολιτισμού.

Ο λόγος είναι ότι ο “γνωστός σκηνοθέτης”ήταν ευνοούμενος της κυβέρνησης και προσωπικά του Κ. Μητσοτάκη που τον είχε τιμήσει όχι μόνο με τον διορισμό του ως επικεφαλής του Εθνικού, αλλά και με την παρουσία του σε πρόβα των “Περσών” και με τη μεταφορά του με όρους κατεπείγοντος από την Αντίπαρο στην Επίδαυρο για να χειροκροτήσει παράσταση του.

Η προνομιακή σχέση του βιαστή με την κυβέρνηση καταδείχθηκε με την καθυστέρηση με την οποία η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού αποστασιοποιήθηκε από τον κατάδικο πλέον σκηνοθέτη αλλά και στην ολιγωρία των αρχών που του έδωσαν το χρονικό περιθώριο να εξαφανίσει στοιχεία.

Ο ίδιος, άλλωστε, στην απολογία του ισχυρίστηκε ότι στοχοποιήθηκε ως δεξιός σε έναν αριστερό χώρο και προσπάθησε να πολιτικοποιήσει την υπόθεση.

Είναι εύλογο, λοιπόν, να υπάρχει καχυποψία για το αν αντιμετωπίζεται ο Λιγνάδης με επιείκεια από τη Δικαιοσύνη λόγω ισχυρών διασυνδέσεων.

Η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει η κυβέρνηση για να διαλυθεί η δικαιολογημένη δυσπιστία θα ήταν μια καθαρή θέση ενάντια στην υπερασπιστική γραμμή που στηρίχθηκε στο διασυρμό των θυμάτων και στην αλαζονεία του Λιγνάδη που δεν έδειξε ίχνος μεταμέλεια, αν όχι  για τους βιασμούς, τους οποίους δεν παραδέχτηκε, τουλάχιστον για όσα δεν αμφισβητούνται ούτε καν από τον Κούγια: Για τις σχέσεις του με ανήλικους και για την αξιοποίηση της κοινωνικής του επιρροής προκειμένου να τους φέρει κοντά του.

Αλλά όλη η ΝΔ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, στέκεται αποφευκτικά απέναντι στη φοβερή υπόθεση. Δεν θέλει να μιλάει γι αυτό και περιμένει να περάσει το κακό, δηλαδή να φύγει το θέμα από την επικαιρότητα.

Με αυτή τη στάση ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει καμία σημασία τι παίζει στα κανάλια. “Βιαστής είναι” κι ας μην το φωνάζουν στα δελτία ειδήσεων.