Η ιστορία είναι αληθινή. Τα πρόσωπα πραγματικά. Τα ονόματα αλλάχθηκαν, για λόγους ευνόητους.

Η Αστερόπη είναι γύρω στα 30. Εδώ και περίπου 10 χρόνια υποφέρει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Είχε μπει σε ένα πρόγραμμα της ομάδας των γιατρών του «Γεώργιος Γεννηματάς» και κατάφερνε να επιβιώνει χωρίς πολλές στερήσεις στην καθημερινότητά της. Μάλιστα πριν δυο χρόνια κατάφερε να φέρει στον κόσμο κι ένα υγιέστατο αγοράκι.

Σήμερα η Αστερόπη είναι άνεργη. Ο σύζυγός της δεν φέρνει στο σπίτι περισσότερα από 500 ευρώ μηνιαίως. Απόφοιτοι του Πολυτεχνείου και οι δύο. Ο άνδρας της μάλιστα και με μεταπτυχιακό Μένουν στο πατρικό του, αλλά χωρίς τη συνδρομή των γονιών τους (που είναι συνταξιούχοι) δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Η Αστερόπη πρέπει να συνεχίσει την αγωγή της, αλλά της είναι αδύνατον να βρει τα χρήματα για να πληρώνει εξετάσεις, γιατρούς κλπ.

Κάποιος της μίλησε για ένα πειραματικό πρόγραμμα μεγάλης φαρμακευτικής εταιρίας πάνω σ ένα καινούριο φάρμακο, για το οποίο η φαρμακευτική ψάχνει εθελοντές-πειραματόζωα…

«Ποντικάκια, δηλαδή», όπως λέει η ίδια σκωπτικά και με δόση ειρωνείας Το σκέφτηκε, το συζήτησε με το σύζυγό της και πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα το ρισκάρει, γιατί δεν έχει άλλη διέξοδο… Θα γίνει πειραματόζωο κι όπου βγει!

Η ιστορία της Αστερόπης είναι μία απ τις τόσες που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες μας με βαριές και ανίατες ασθένειες. Και είναι ενδεικτική της απελπισίας στην οποία οδηγούνται όταν η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως χρέος, ως ΑΕΠ, ως πλεόνασμα, ως νούμερα που πρέπει να βγουν για να ικανοποιηθούν οι δανειστές.

Η ιστορία της Αστερόπης είναι η πιο τρανή απόδειξη του που οδηγήθηκε η χώρα τα τελευταία χρόνια κι αποτελεί κραυγή για αφύπνιση. Της πολιτείας και της κοινωνίας.