Ενας υπουργός που είναι παράλληλα επιχειρηματίας κάνει αίτηση σε άλλο υπουργείο για να διαφημιστεί η εταιρεία του στο χώρο στον οποίο έχει πρόσβαση ο συνάδελφός του. Και, ω του θαύματος που θα έλεγαν και στην σχολή εκμάθησης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας του Αδ. Γεωργιάδη, η αίτηση εγκρίνεται.

Ads

Έτσι απλά, προγράμματα της “Ειδικής Αγωγής” του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων βρέθηκαν στα δημόσια σχολεία, χωρίς να διευκρινιστεί με ποια κριτήρια επελέγησαν και αξιολογήθηκαν  – αν και αυτή η παρατήρηση είναι εκτός τόπου και χρόνου, αφού όλα έγιναν στη βάση μιας συντεχνιακής λογικής και της συναδελφικής αλληλεγγύης.

Το σκάνδαλο, που αποκαλύφθηκε μέσα από το άρθρο του εκπαιδευτικού Δ. Πολυχρονιάδη στο Tvxs.gr, είναι αυταπόδεικτο: Ενας υπουργός εξυπηρετεί άλλο υπουργό αξιοποιώντσς το χαρτοφυλάκιό του για να προωθήσει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του συναδέλφου του.

Δεν έχει καμία σημασία ότι δεν διακινήθηκε δημόσιο χρήμα, όπως φωνάζει ο ίδιος για να εμφανίσει τη συναλλαγή του με τη Ν. Κεραμέως ως θεμιτή. Του προσφέρουν δωρεάν προβολή σε ένα τεράστιο κοινό μέσα από το οποίο μπορεί να αναζητήσει πελάτες. Ανήθικο, ανέντιμο, προσβλητικό για την εκπαιδευτική κοινότητα, προκλητικό.

Ads

Η υπουργός Παιδείας δεν είναι έκθετη μόνο επειδή ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις της επιχείρησης του υπουργού Ανάπτυξης. Ακόμη πιο βαρύ είναι ότι άνοιξε το δρόμο για να έρθουν οι μαθητές σε επαφή με την κουλτούρα του Αδ. Γεωργιάδη που πουλάει αρχαιολατρεία με την ίδια άνεση με την οποία πουλούσε νανογιλέκα.

Ναι πει κανείς (με τον αρχαιοελληνικό τρόπο του Αδ. Γεωργιάδη) “Αιδώς Αργείοι” είναι λίγο. Να αναφωνήσει “έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν” δεν είναι σωστό γιατί κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο στην κατρακύλα. Να επαναβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει βασικά business και κατά τα άλλα “γαία πυρί μειχθήτω” είναι αυτονόητο. Και να αναρωτηθεί πότε θα απαλλαγούμε από την “Κόπρο του Αυγείου” είναι αναπόφευκτο.

Μαζεύονται, πάντως, πολλά και όσο περνά ο καιρός με όλο και πιο καταιγιστικό ρυθμό. ΄Ενας καθηγητής στην “Ελληνική Αγωγή” θα το περιέγραφε ίσως ως “πνέουν τα λοίσθια”.