Η άρνηση έκδοσης της Μαρίας Εφίμοβα στη Μάλτα είναι ένα θετικό μήνυμα της Ελληνικής Δικαιοσύνης για την προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος. Είναι όμως και μια αφετηρία προβληματισμού για την κατοχύρωση των whistleblowers, ειδικά μετά τη δολοφονία της δημοσιογράφου Δάφνης Καρουάνα Γκαλίθια που αποκάλυψε το σκάνδαλο διαφθοράς, που αγγίζει την ηγεσία της χώρας.

Το Εφετείο Αθηνών απέρριψε το αίτημα των αρχών της Μάλτας για την έκδοση της Εφίμοβα, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων, ότι δεν εξασφαλίζονται επαρκείς εγγυήσεις δίκαιης δίκης. Η ταυτότητά της έχει αποκαλυφθεί ως η πηγή των πληροφοριών για τη διαφθορά και τη φοροαποφυγή με επίκεντρο της τράπεζα Pilatus. 

Εξίσου προβληματικό όμως είναι ότι μια δικαστική απόφαση δέχεται πως μια χώρα της Ε.Ε. δεν εξασφαλίζει τη λειτουργία του κράτους δικαίου, γνώρισμα που αποδίδεται συνήθως σε τριτοκοσμικές χώρες. Άλλωστε, η δολοφονία μιας δημοσιογράφου και οι πρωτοφανείς απειλές και εκφοβισμοί για τη μάρτυρα δεν παραπέμπουν σε δυτική δημοκρατία.

Η απόφαση του Εφετείου είναι σίγουρα μια σημαντική νίκη για τους whistleblowers, ο ρόλος των οποίων είναι απολύτως κρίσιμος για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Απομένει όμως η θεσμική και νομική κατοχύρωση του ρόλου τους στην Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό χώρο, για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος.