Ασυνήθιστα πλούσια σε ατζέντα, έντονη και σίγουρα διαφορετική από κάθε άλλη φορά υπήρξε η προεκλογική περίοδος για τις κρίσιμες Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου. Eιπώθηκαν σημαντικά ζητήματα, όμως διέφυγαν της προσοχής αρκετά ακόμη.

Ads

Η συζήτηση στην Ελλάδα, φορτίστηκε με αποτέλεσμα η αντιπαράθεση να εστιάσει τελικά περισσότερο στα εσωτερικά θέματα, την οικονομία και την ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή την ατζέντα της κυβέρνησης, ενώ η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε με το ΣΥΡΙΖΑ να βάζει με σαφήνεια και το ζήτημα της σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη απέναντι στην ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό. Στον αντίποδα, είναι άγνωστο αν η ΝΔ ήθελε να βάλει στη συζήτηση κάτι άλλο πέρα από τοξικές υποθέσεις παραπολιτικής, όπως τα «σκάφη» και τα «πούρα». Κατά την προεκλογική εκστρατεία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν δεν αποκάλυπτε πτυχές του σχεδίου του – έμπνευσεως ΔΝΤ – για εργασιακά, ασφαλιστικό, Δημόσια Υγεία και συντάξεις, προσπαθούσε να ακολουθήσει τον Τσίπρα, που παρουσίαζε το δικό του σχέδιο για την «Ελλάδα των πολλών και της δίκαιης ανάπτυξης» στη μεταμνημονιακή εποχή.

Για την Ευρώπη η ΝΔ αποφάσισε να αναδειχθεί στον θερμότερο υποστηριχτή του Μάνφρεντ Βέμπερ, όταν ακόμη και στο εσωτερικό του ΕΛΚ δεν έχει ιδιαίτερη υποστήριξη λόγω των ακραία νεοφιλελεύθερων θέσεων του. Το μείζον αυτών των ευρωεκλογών εξάλλου είναι η Ευρώπη που για πρώτη φορά διεκδικούσε την προσοχή των ψηφοφόρων και της πολιτικής. Η ίδια η συνοχή της Ε.Ε. κινδυνεύει από  τη σκληρή λιτότητα και την άνοδο της ακροδεξιάς ζήτημα που τέθηκε πολύ εμφατικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο από την προοδευτική συμμαχία,  πλην των συντηρητικών, που συνεχίζουν να είναι υπέρμαχοι των πολιτικών που ανατροφοδοτούν την κρίση και φτωχοποίησαν μια σειρά από λαούς με πρώτο τον ελληνικό.

Το κρίσιμο σταυροδρόμι της Ευρώπης ανάμεσα στην εμβάθυνση και τον ευρωσκεπτικισμό έχει τις αιτίες του στην οικονομική πολιτική που επαγγέλλεται ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ και στην αντιμεταναστευτική ατζέντα της αναδυόμενης ακροδεξιάς, με την οποία συχνά συγχρωνίζεται ο συντηρητικός χώρος, όταν δεν τη νομιμοποιεί κιόλας μέσα στους κόλπους του. Στο επίκεντρο τίθεται η ανάγκη ανάσχεσης της ακροδεξιάς απειλής για την Ευρώπη αν και ήδη οι ακραίες δυνάμεις έχουν επιβάλει σε κάποιο βαθμό την ατζέντα τους και έχουν επηρεάσει τη μεταναστευτική πολιτική της Ένωσης, για παράδειγμα. Αν ενισχυθούν, οι συσχετισμοί που θα δημουργηθούν θα θέσουν σε αμφισβήτηση και τους οικονομικούς πυλώνες που στηρίζουν το κοινωνικό κράτος, όπως η ίδια η Πολιτική Συνοχής της ΕΕ.

Ads

Παρότι, το πρώτο δείγμα για τις Ευρωεκλογές, στην Ολλανδία και την Ιρλανδία, ήταν θετικό και η ακροδεξιά κινήθηκε κάτω από τον πήχη των προγνώσεων, οι κίνδυνοι για την καθημερινότητα και για την ευημερία των λαών της Ευρώπης και την καταπολέμηση των πολιτικών της λιτότητας, παραμένουν και ζητούν μια προοδευτικά απάντηση .