Μια υπόθεση που δεν περιορίζεται στο ποινικό σκέλος της αλλά έχει ευρύτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά είναι αυτή του ενεχυροδανειστή «Ριχάρδου» και της αποκάλυψης του κυκλώματος λαθρεμπορίας χρυσού και άλλων παράπλευρων αδικημάτων, που δεν έχουν εκτιμηθεί σε όλη τους τη διάσταση.

Η υπόθεση του «τηλεοπτικού ενεχυροδανειστή», ο οποίος έχει ήδη προφυλακιστεί παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες αρκετών για να υποβαθμιστεί, αφορά στα αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης, λαθρεμπορίας, ξεπλύματος μαύρου χρήματος, τοκογλυφίας σε βαθμό κακουργήματος και μιας σειράς από πλημμελήματα, όπως ναρκωτικά, πλαστογραφία, κλεπταποδοχή, οπλοκατοχή. Και μόνο αυτά θα αρκούσαν.

Όμως αυτή η υπόθεση που έχει «σηκώσει» τον μισό ποινικό κώδικα δεν είναι μια υπόθεση του εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου όπως αυτές που περιλαμβάνει το αστυνομικό δελτίο. Είναι μια υπόθεση της «καλής  κοινωνίας» που παρείχε την απαραίτητη κάλυψη και νομιμοποίηση στον εγκέφαλο και τους υπόλοιπους παράγοντες, οι οποίοι επί της ουσίας έχτιζαν περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τους νεόπτωχους που δημιούργησε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα.

Αν κάποιος ενώσει τα κομμάτια του παζλ και τα πρόσωπα, εμφανή ή και αφανή, που φέρεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο θα διαπιστώσει ότι γύρω από το κύκλωμα δραστηριοποιούνται άνθρωποι που παρασιτούν στον απατηλό κόσμο της δημοσιότητας που υπόσχεται ευημερία, δόξα και χρήματα αλλά καταλήγει να είναι δίκτυο εκμετάλλευσης ανθρώπων, κυρίως νέων και ευάλωτων.

Παρά τη βλαχομπαρόκ και νεοπλουτίστικη αισθητική του, αυτό το κύκλωμα, μεταχειριζόταν τη δημοσιότητα και τις τηλεπερσόνες για να διογκώνεται. Είναι πολύ περισσότερα από μια έκνομη δραστηριότητα. Πρόκειται για ένα μεγάλο κύκλωμα που υποκόσμου που δρούσε με βελούδινο περιτύλιγμα, ισχυρή κάλυψη και τηλεοπτικό ξέπλυμα.